Tuesday, 19 March, 2024

Μετά την Ουκρανία και η Πολωνία στο στόχαστρο του Πούτιν

Οι απειλές από τη Μόσχα και το Μινσκ έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τους τελευταίους δύο μήνες. Οι ενέργειες στις οποίες προχωρούν τα δύο κράτη, φαίνεται σύμφωνα με δημοσιεύματα

πως επιβαρύνουν τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Είναι χαρακτηριστικό πως το τελευταίο διάστημα διεξάγεται μία υβριδική επιχείρηση εναντίον πολλών χωρών στην Ευρώπη που περιλαμβάνει μετανάστευση με όπλα και «πόλεμο πληροφοριών». Οι ανησυχίες αυξάνονται επίσης ότι η Ρωσία μπορεί να εντείνει την επιθετικότητά της κατά της Ουκρανίας. Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής όλων αυτών των ζητημάτων — η αυξανόμενη εχθρότητα της Ρωσίας κατά της Δύσης.

Η Πολωνία είναι τώρα ο πρωταρχικός στόχος μιας μαζικής εισροής μεταναστών που ενορχηστρώθηκε από το καθεστώς του Αλεξάντερ Λουκασένκο, του ισχυρού άνδρα της Λευκορωσίας που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν για την κατάκτησή του στην εξουσία. Νωρίτερα φέτος, το επίκεντρο της υβριδικής λειτουργίας του Λουκασένκο ήταν η Λιθουανία και η Λετονία, αλλά αυτή η εστίαση έχει μετατοπιστεί. Τα νούμερα μιλάνε για ακόμη μία φορά από μόνα τους. Το 2021, η πολωνική συνοριακή φρουρά ανέφερε 40.000 απόπειρες παράνομης εισόδου στη χώρα μας από τη Λευκορωσία, από μόλις 120 τέτοιες προσπάθειες το 2020. Η μεταναστευτική οδός -σαφώς τεχνητή -προς τη Δύση μέσω Λευκορωσίας είναι προφανώς δημιουργία των υπηρεσιών της Λευκορωσίας. Η Πολωνία αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή «μια υφέρπουσα σύγκρουση». Αν και ο αριθμός των προσπαθειών μειώνεται, ομάδες μεταναστών συνεχίζουν να ξεσπούν στα σύνορά, ενώ αρκετές φορές φτάνουν στο σημείο να συγκρούονται με πολωνικές περιπολίες αστυνομικών και συνοριοφυλάκων. Σε κάθε τέτοια σύγκρουση, οι μετανάστες ήταν «χέρι- χέρι» με τους Λευκορώσους καθώς έκαναν επιθέσεις με πέτρες και διάσπαρτα μπάζα, κορμούς, ξύλα και μεταλλικούς στύλους που ξεριζώθηκαν από τη συνοριακή περίφραξη.

Ως αποτέλεσμα, λίγοι Πολωνοί στρατιώτες, αστυνομικοί και συνοριοφύλακες τραυματίστηκαν αρκετές φορές  από την αρχή της κρίσης. Είναι επίσης σύνηθες οι επιτιθέμενοι να χρησιμοποιούν ακτίνες λέιζερ, στροβοσκοπικά φώτα και δακρυγόνα για να εμποδίσουν τις περιπολίες των πολωνικών αρχών. Οι υπηρεσίες της Λευκορωσίας συνεχίζουν να κάνουν αυτές τις κλιμακωτές προκλήσεις στα σύνορά.

Αν και πρόκειται για μια μεταναστευτική κρίση που σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε από τον Λουκασένκο σε μια προσπάθεια να αποσταθεροποιήσει όχι μόνο την Πολωνία, αλλά ολόκληρη την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν πρόκειται για μετανάστευση. Ούτε πρόκειται για τον ίδιο τον Λουκασένκο. Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές οι συγκεκριμένες ενέργειες συνιστούν  την αντιδυτική στρατηγική του Κρεμλίνου. Ο οπλισμός των μεταναστών από το καθεστώς στο Μινσκ είναι μόνο ένα από τα πολλά στοιχεία του μακροπρόθεσμου και μακροχρόνιου σχεδίου της Ρωσίας για διχασμό των κοινωνιών και των κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, αλλά κυρίως για την υπονόμευση της ενότητας του ΝΑΤΟ και του ΕΕ. Ο Λουκασένκο δεν θα τολμούσε καν να οργανώσει και να διεξαγάγει μια τόσο μεγάλη επιχείρηση κατά της Δύσης χωρίς την έγκριση και την υποστήριξη του πολιτικού του προστάτη στο Κρεμλίνο. Και δεν είναι η κυβέρνηση στο Μινσκ, αλλά αυτή της Μόσχας που θα προσπαθήσει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την κρίση που δημιουργήθηκε για λογαριασμό της από το καθεστώς της Λευκορωσίας. Η Ρωσία έχει ήδη αρχίσει να παρουσιάζεται ως πιθανός μεσολαβητής της κρίσης. Η ρωσική «βοήθεια» για τη διόρθωση της κατάστασης έχει πάντα ένα τίμημα. Το πιο πιθανό τίμημα σε αυτή την περίπτωση θα ήταν παραχωρήσεις προς το Κρεμλίνου. Το δύσκολο μέρος είναι ότι τα οφέλη που θα αντλούσε η Ρωσία από τη «διαμεσολάβησή» της θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να της προσφέρουν ακόμη περισσότερες ευκαιρίες και καλύτερη θέση για να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη.

Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο οι ρωσικές αρχές κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν χαμηλού προφίλ και να παραμείνουν κρυμμένες πίσω από το ενεργό χέρι του Λουκασένκο. Στο επίσημο μήνυμα, οι πολιτικές ελίτ του Κρεμλίνου προσποιούνται ότι δεν έχουν καμία σχέση με την κρίση στα σύνορα Λευκορωσίας-Ε.Ε. Ωστόσο, η ρωσική ευθύνη, από την αρχή, είναι αδιαμφισβήτητη.

Εκτός από τις δραστηριότητες που στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση των συνόρων με τη Λευκορωσία, το Κρεμλίνο και το Μινσκ διεξάγουν  προσπάθειες «πληροφοριακού» πολέμου εναντίον της Πολωνίας. Κάθε μέρα, νέο προπαγανδιστικό υλικό δημοσιεύεται ή μεταδίδεται στα μέσα ενημέρωσης της Λευκορωσίας και της Ρωσίας που απεικονίζουν την Πολωνία ως υπεύθυνη για τη μεταναστευτική κρίση. Οι αφηγήσεις που προωθούνται από αυτά τα φερέφωνα υπονοούν λανθασμένα ότι η Βαρσοβία επιδιώκει να αυξήσει τις εντάσεις στα σύνορα, να επιτύχει πολιτικά κέρδη μέσω της κρίσης και παραβιάζει συστηματικά τους διεθνείς νόμους. Λευκορώσοι και Ρώσοι προπαγανδιστές και κορυφαίοι αξιωματούχοι συμμετέχουν ενεργά στην ενίσχυση αυτών των «ψεύτικων υποδείξεων», κάτι που είναι σταθερό χαρακτηριστικό των προπαγανδιστικών δραστηριοτήτων και των δύο καθεστώτων.

Η Πολωνία αντιμετωπίζει μια συνοριακή κρίση που συμπληρώνεται με μια εκτεταμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Είναι χαρακτηριστικό της Ρωσίας να αναλαμβάνει τόσο ενημερωτικές όσο και πολιτικές ενέργειες εναντίον των χωρών της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το Κρεμλίνο επιδιώκει να επιτύχει τους στρατηγικούς του στόχους, που περιλαμβάνουν την ώθηση της παρουσίας των ΗΠΑ από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και τη μόνιμη μείωση του επιπέδου ασφάλειας της Συμμαχίας στην περιοχή.

Σημειώνεται ότι το στρατιωτικό δόγμα της Ρωσίας προϋποθέτει ότι οι προσπάθειες πληροφοριακού πολέμου και η προώθηση της παραπληροφόρησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος στρατιωτικών επιχειρήσεων. Η Ουκρανία είναι η καλύτερη απόδειξη του τρόπου με τον οποίο οι δραστηριότητες του πολέμου πληροφοριών της Ρωσίας και η πραγματική, απτή στρατιωτική επιθετικότητα είναι συνυφασμένες. Η κινητοποίηση μεγάλου αριθμού ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία είναι ένα ακόμη σημείο ανησυχίας. Αξίζει να τονιστεί κάτι που μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά συχνά παραβλέπεται -ότι η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία το 2014 και έκτοτε δεν έχει σταματήσει να διεξάγει πόλεμο στην Ουκρανία.  

Είναι δύσκολο να προβλεφθεί βραχυπρόθεσμα εάν η συγκέντρωση 90.000 ρωσικών στρατιωτών στα ουκρανικά σύνορα αποτελεί προοίμιο για μια ακόμη μεγάλη επίθεση στο ουκρανικό έδαφος. Αυτό πρέπει να παρακολουθείται στενά και σε συνεχή βάση. Αλλά αυτές οι κινήσεις πρέπει οπωσδήποτε να εκληφθούν ως στοιχείο πληροφοριακού πολέμου και εκφοβισμού. Στόχος τους είναι να κάνουν το Κίεβο να εγκαταλείψει τις ευρωατλαντικές του φιλοδοξίες και να κάνουν τη Δύση να ξεχάσει την Ουκρανία. Ο κόσμος πρέπει να παρακολουθεί τις ενέργειες της Ρωσίας και να μην εκπλαγεί όπως ήταν το 2014. Και, αν χρειαστεί, ο κόσμος πρέπει να επεξεργαστεί μια κοινή, σθεναρή απάντηση- που θα είναι οδυνηρή για το Κρεμλίνο.

Πηγή: military.com

Μοιραστείτε με τους φίλους σας
Μοιράσου με τους φίλους σου