Thursday, 25 April, 2024

Χρ. Νικολόπουλος στη «ΜτΚ»: Εύχομαι να βρεθούν πολιτικοί που να μη μας βλέπουν σαν εχθρούς

Τον γνώρισα πριν από χρόνια στο Καψοχώρι της Αλεξάνδρειας Ημαθίας. Εκεί γεννήθηκε και για πρώτη φορά έπιασε στα χέρια του μπουζούκι

Από πιτσιρικάς πήγαινε σε κάθε γιορτή, γάμο ή πανηγύρι και βρισκόταν πάντα δίπλα στους μουσικούς για να τους δει πως δουλεύουν. Ο Χρήστος Νικολόπουλος, είχε μόνο ένα όνειρο: να γίνει ο καλύτερος μπουζουκτσής.
Πώς πήρατε την απόφαση να κατεβείτε στην Αθήνα;
Άρχισα για λόγους βιοποριστικούς να παίζω σε τοπικές γιορτές, πανηγύρια και πολύ γρήγορα, από 13 χρόνων περίπου, άρχισα να παίζω σε κοντινές πόλεις, στη Βέροια, τη Φλώρινα, την Καστοριά κ.λπ. Εκεί γνώρισα και κάποιους μουσικούς από την Αθήνα που έρχονταν σε διάφορες περιοδείες. Θυμάμαι στην Κοζάνη π.χ. σε ένα χώρο στο «Ερμιόνιο» που γνώρισα το Ζακ Ιακωβίδη το συνθέτη, με τη Μάγια Μελάγια, το Φώτη Δήμα, κάποιους ελαφρούς τραγουδιστές της εποχής εκείνης, όλοι όσους γνώριζα μου λέγανε, «Γιατί δεν κατεβαίνεις στην Αθήνα;». Ένιωθα πολύ ώριμος, παρότι ήμουν μικρός και συνειδητοποίησα ότι το κέντρο των πραγμάτων ήταν στην Αθήνα. Από πολύ νωρίς λοιπόν, ζήτησα την ευχή του πατέρα μου και έφυγα στα 16 μου για να βρω την τύχη μου. Όπως στα παραμύθια δηλαδή. Πήγα να βρω την τύχη μου στην Αθήνα που ήταν μία άγνωστη πόλη για μένα.

Διαβάστε περισσότερα στο makthes.gr

Μοιραστείτε με τους φίλους σας
Μοιράσου με τους φίλους σου