Ο Π.Ε.Σ. για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή

Συμπληρώνονται εφέτος 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία σφραγίστηκε από την πυρπόληση της ελληνικής συνοικίας της Σμύρνης μας υπό των προαιωνίων εχθρών Τούρκων

και τις προηγηθείσες και επακολουθήσασες σφαγές και λοιπές θηριωδίες εις βάρος αμάχων από τους ατάκτους Αγαρηνούς και το ρεμπέτ ασκέρ του μισέλληνος ντονμέ Μουσταφά Κεμάλ Πασά, τον οποίο κάποιοι αφελείς Τούρκοι ονομάζουν… πατέρα τους!

Η Μικρασιατική Εκστρατεία, όπως και η συμμετοχή της Ελλάδος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μία προδιαγεγραμμένη πορεία προς την καταστροφή, εν αντιθέσει με τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους, όπως σοφά είχαν προειδοποιήσει οι πραγματικοί Πατριώτες, εν οις και ο Εθνάρχης Ιωάννης Μεταξάς.  Και τούτο ήταν σαφές, όχι διότι δεν είχε ηθικό έρεισμα η ελευθέρα Ελλάς να προστατεύσει δια των όπλων τους αλυτρώτους Έλληνες και ν᾿ απελευθερώσει τις από αρχαιοτάτων χρόνων ακραιφνώς ελληνικές, και τότε (1919-1922) και νυν σκλαβωμένες πατρίδες (ανατολική Θράκη, Μικρά Ασία, Πόντο), αλλά διότι η ελληνόφωνος κυβέρνηση υπό τον ντονμέ δοσίλογο Ελευθέριο Βενιζέλο, δεν ενεργούσαν για λογαριασμό του Έθνους και υπέρ αυτού, αλλ᾿ ως ανδρείκελα των σιωνιστόδουλων λυκοσυμμάχων της Entente.  Δυστυχώς, όπως συνέβη πολλάκις, οι φόβοι των διστακτικών επεβεβαιώθησαν μέχρι κεραίας.  Οι χώρες της Αντάντ ήθελαν να αποσπάσουν από την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, η μεν γηραιά Αλβιών τους Αγίους Τόπους (Παλαιστίνη) χάριν των επιγόνων του Μπέντζαμιν Ντισραέλι και την Μοσούλη – Ιράκ/Κουβέιτ για τα πετρέλαια, η δε Γαλλία την Συρία/Λίβανο και η Ιταλία την Δωδεκάνησο, αναλώμασι του Ελληνικού Στρατού, αποζημιώνοντας την Τουρκία με… το αίμα των Ρωμηών της Ιωνίας και του Πόντου.  Ταυτόχρονα, οι δόλιοι Βρεταννοί έβαλαν  για τα καλά πόδι και στην Κύπρο μας, την οποία είχαν ήδη μερικώς νοσφισθεί με μυστική συμφωνία με τον σουλτάνο το 1878.

Έτσι, με το τυράκι της γελοίας συμφωνίας των Σεβρών (1920), οι βενιζελικοί προδότες, που είχαν παραδώσει την ελευθερωθείσα ανατολική Μακεδονία – δυτική Θράκη (έως Δεδεαγάτς/ Αλεξανδρουπόλεως) στους Βουλγάρους το 1913, με την αισχρή δικαιολογία ότι θα ήταν τάχα  αδύνατον η Ελλάς να κρατήσει μία τόσο… στενή ( ! )  λωρίδα ξηράς από τα βουλγαρικά στίφη, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να χυθεί νέο ελληνικό αίμα για να ξαναελευθερωθούν αυτές οι περιοχές κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, νόμιζαν ότι ήταν πατριωτικό τους καθήκον να  ξεκινήσουν πόλεμο για να έχουν υπό στρατιωτικό έλεγχο μία πολύ μικρή περιοχή γύρω από την Σμύρνη, περικυκλωμένη από τους Τούρκους, και περί την τύχη της οποίας ΘΑ γινόταν… δημοψήφισμα εντός πενταετίας! Σύντομα, συνειδητοποιώντας το ολέθριο σφάλμα τους ( ; ) επεκτάθηκαν στην ευρύτερη λεγομένη ζώνη της Σμύρνης.  Δεν άκουσαν τον Ιωάννη Μεταξά, που είχει προτείνει απελευθέρωση της ανατολικής Θράκης, συμπεριλαμβανομένης της Κωνσταντινουπόλεως, ΧΩΡΙΣ κήρυξη πολέμου.  Υπήρχε και άλλο τυρί στην φάκα –  η συνθήκη των Σεβρών παραχωρούσε το μεγαλείτερο μέρος της ανατ. Θράκης στην Ελλάδα, χωρίς όμως την Κωνσταντινούπολη.

Η συνέχεια είναι γνωστή.  Όταν ο από του 1915 δικτάτωρ με τις λόγχες των Σενεγαλέζων Ελευθέριος Βενιζέλος είχε ολοκληρώσει την ανόσια προδοσία του, θυμήθηκε ότι ήταν… δημοκράτης, και προκήρυξε μεσούντος του πολέμου (τον Νοέμβριο του 1920) εκλογές, που ήταν βέβαιος πως θα χάσει.  Έδωσε έτσι το πρόσχημα στους λυκοσυμμάχους να θυμηθούν ότι οι Έλληνες ήταν κακοί και αναξιόπιστοι σύμμαχοι, διότι δεν είχαν σπεύσει προ εξαετίας να ταχθούν στο πλευρό τους στον Μεγάλο Παγκόσμιο Πόλεμο για τα κάρβουνα και τα πετρέλαια! Ούτω πως, πρώτα η Ιταλία και έπειτα η Γαλλία, που είχαν αποβιβάσει στρατεύμαστα στην Κιλικία δημιουργώντας τις δικές τους ζώνες κατοχής, έσπευσαν να αποχωρήσουν αφού παρέδωσαν τον οπλισμό τους, όχι στην ανύπαρκτη οθωμανική διοίκηση αλλά στον μέχρι εκείνη την στιγμή παραπαίοντα στρατό που είχει συσπειρωθεί γύρω από τον Κεμάλ, ενώ η Βρεταννία, που είχε ήδη πάρει ανενόχλητη την Παλαιστίνη από την Τουρκία, όσο την απασχολούσε ο Ελληνικός Στρατός, δήλωσε αδυναμία να βοηθήσει την Ελλάδα!  Προς τούτοις, εστήθη και οικονομικός πόλεμος από τους γνωστούς τοκογλύφους, με αποτέλεσμα να μη μπορεί η ελληνική κυβέρνηση ν᾿ αντεπεξέρχεται στα έξοδα της επιμελητείας, πολλώ δε μάλλον να εξοπλίσει τους γηγενείς Μικρασιάτες.

Ο Κεμάλ, που είχε ενισχυθεί λίγο νωρίτερα και από τους μπολσεβίκους, βρέθηκε ενισχυμένος από τους πρώην «συμμάχους» των Ελλήνων.  Ως τόσο, η προέλαση προς την Άγκυρα ήταν μονόδρομος.  Ή θα εξουδετερωνόταν ο Κεμάλ στην έδρα του και θα γλυτώναμε για χίλια χρόνα από τα αγαρηνά σκυλιά ή θα μας ξερρίζωνε από την Μικρασία δια γενοκτονίας, όπως σχεδίαζαν προ πολλού οι Νεότουρκοι ντονμέδες, με πρώτο και χειρότερο τον ίδιο.  Η εποποιία του Καλέ Γκρότο, του Δορυλαίου και του Σαγγαρίου θύμιζε τον Ηράκλειο και τον Μεγαλέξανδρο.  Ήταν η γενναία, καίτοι άπελπις, προσπάθεια του Γένους να διώξει τους βαρβάρους ισλαμιστές Τούρκους στην κόκκινη μηλιά, και ακόμη παραπέρα, εκεί που ανήκουν, στις παρυφές των στεππών της Μογγολίας.

Δυστυχώς, πολλοί, βενιζελικοί κυρίως, αξιωματικοί, δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Άλλοι, όπως ο Νικόλαος Πλαστήρας, έγιναν ριψάσπιδες, ατιμάζοντας τα πρότερα ανδραγαθήματά τους στους Βαλκανικούς Πολέμους.  Εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, για να φύγουν συντεταγμένα, ώστε να τελέσουν το πραξικόπημά τους και να καταλάβουν την εξουσία στην Αθήνα.  Για τον σκοπό αυτόν, οι βενιζελικοί προδότες παρέδωσαν και την ανατολική Θράκη χωρίς να ρίξουν μία τουφεκιά! Άλλοι, όπως ο επίσης βενιζελικός Νικόλαος Τρικούπης, παρέδωσαν ολόκληρο Σώμα Στρατού σε ένα τουρκικό τάγμα 200 ανδρών, για να καταστούν αιχμάλωτοι πολέμου.  Κατόπιν έγινε νομάρχης Αττικοβοιωτίας – άξιος ο μισθός του! Και δεν αρκέστηκαν σε αυτό οι βενιζελικοί κακούργοι (Πάγκαλος, ο αδελφός του πάππου του «Μαζί τα φάγαμε» – Πλαστήρας – Γονατάς), αλλά εξετέλεσαν με δίκη παρωδία τους αθώους Έξ, ως δήθεν προδότες, αυτοί που είχαν προδώσει τα πάντα, που μετετράπησαν σε προσφυγοπατέρες, ενώ ο ντονμές αρχηγός τους, Βενιζέλος προέτεινε τον όμοιό του Puştafa Gaymal Dönnmetürk για Νόμπελ ειρήνης!

Οι κομμουνιστές μητραλοίες, μοίραζαν φυλλάδια που καλούσαν τους Έλληνες οπλίτες να λιποτακτήσουν και κατόπιν πανηγύριζαν στον Ριζοσπάστη για την Καταστροφή, την οποία χαρακτήρισαν «αστικοτσιφλικάδικη ήττα»! Να τα ξέρετε όσοι πάτε και αγοράζετε τα ρυπαρογραφήματα της μπολσεβίκας Διδώς Σωτηρίου!

Ο μοιραίος Ύπατος Αρμοστής Αριστείδης Στεργιάδης, οι επίγονοι του οποίου θα έλεγε κανείς ότι ενδιατρίβουν σε σημερινά μισελληνικά καταγώγια τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ, όταν αντελήφθη ότι κατέρρευσε το μέτωπο, έφυγε παίρνοντας ό,τι πολύτιμο μπορούσε ως κοινός κλέπτης, αφίνοντας τον Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο και τους Έλληνες όχι μόνο της Σμύρνης αλλά και από την υπόλοιπη Μικρασία που είχαν συρρεύσει στην ελληνική ζώνη, στα χέρια του τουρκικού όχλου.  Το ίδιο έκαναν και τα πληρώματα στα αγγλικά και γαλλικά πλοία που ναυλοχούσαν στο λιμάνι της Σμύρνης.  Με μία κανονιά, θα μπορούσαν να σταματήσουν την σφαγή.  Θα μπορούσαν να τραβήξουν με βάρκες τους αλλόφρονες πρόσφυγες, που είχαν πίσω τους το τούρκικο μαχαίρι και την φωτιά και μπροστά το πέλαγος στο οποίο πολλοί / πολλές είχαν ήδη ριφθεί.  Όμως, όχι, έδειξαν σαδιστική απάθεια και «ουδετερότητα».  Σήμερα, οι απόγονοί τους, θέλουν να πεινάσουμε εξ αιτίας κυρώσεων που αποβαίνουν εις βάρος μας, γιατί η Ρωσσία ελευθερώνει την Μικρά Ρωσσία (Ουκρανία), αλλά αυτοί θεωρούν πως πρόκειται για εισβολή σε ξένη χώρα!

Οι δε Τούρκοι έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν πάντα: Δεν σκότωναν απλώς, πρώτα πετάλωναν ζωντανούς τους ανθρώπους, έκοβαν γλώσσες, στήθη και γεννητικά όργανα, εξόρυσσαν οφθαλμούς, ξεκοίλιαζαν εγκύους.  Δεν έκλεβαν μόνον, έκοβαν αυτιά για να πάρουν σκουλαρίκια.  Φρικιά ο νους όταν διαβάζει τις τουρκικές ωμότητες, από μαρτυρίες και ξένων, ακόμη και τουρκοφίλων τοιούτων.  Τα κόκκαλα χιλιάδων εσφαγμένων Ελλήνων τα άλεσαν και τα έδωσαν για ζωοτροφές, που διετέθησαν στην Ευρώπη. Αυτά είναι τα αληθινά ολοκαυτώματα, «κύριοι» «αντιρατσιστές», που με τον άθλιο, αντισυνταγματικό, ανθελληνικό ν. 4285/2014, οι σαμαροβενιζέλοι δοσίλογοί που υποστηρίζετε δεν σκέφθηκαν να ποινικοποιήσουν την άρνησή τους.  Και πώς θα γινόταν διαφορετικά – αυτοί οι εκτός πραγματικότητος διεθνιστές/κοσμοπολίτες, απάτριδες πολιτικάντηδες, ψοφοδεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, επιμένουν ακόμη στην μωρία και τυφλότητα της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας. 

Αυτοί έχουν το θράσος να συγκρίνουν τους πραγματικούς πρόσφυγες, τους Ποντίους, ανατολικο-Θρακιώτες και Μικρασιάτες, που ήρθαν κατατρεγμένοι στο κομμάτι της μιας, ενιαίας, ελληνικής Πατρίδος ΤΟΥΣ, που ήταν ελεύθερο, με τους συγχρόνους ισλαμιστές ψευδοπρόσφυγες – λαθρεποίκους.  Ω της παραφροσύνης και της βλασφημίας! Τρίζουν τα κόκκαλα όσων έχουν προγόνους πραγματικούς πρόσφυγες.  Τα φίδια στα οποία δίνετε άσυλο σήμερον είναι οι τσέτες της αύριον, δεν το καταλαβαίνετε, ανόητοι λαθρολάγνοι;

Αυτοί διοργανώνουν εκδρομές και κρουαζιέρες για «φθηνά» ψώνια, αφήνοντας τα χρήματά τους στους Τουρκαλάδες, και πληρώνουν εισιτήρια στους βασιβουζούκους για να βλέπουν τις εκκλησιές και τα μνημεία μας, αρχαία και μεσαιωνικά, που τα παρουσιάζουν μάλιστα, κατάμουτρα, ως «τουρκικές αρχαιότητες» κι ας έχουν μόνον ελληνικές επιγραφές. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και οι πολιτιστικοί σύλλογοι, δεν ντρέπεστε να αδελφοποιείστε με σχολεία και συλλόγους που έχουν το όνομα και την μορφή του αιμοσταγούς εγκληματίου Κεμάλ; Δεν είχατε ένα νεκρό/αγνοούμενο στρατιώτη ή κατακρεουργημένο / κατατρεγμένο πρόσφυγα στην οικογένειά σας;

Η Μικρασιατική καταστροφή μας πληγώνει ως Έλληνες, αλλά ταυτόχρονα μας πεισμώνει και μας ενδυναμώνει.  Κύριος οίδε ποίος κρίμασι υπέστημεν τέτοια συμφορά.  Όμως οι Άγιοι δεν πέφτουν έξω.  Οι Τούρκοι έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους.  Τα κεράκια που τώρα ανάβουν στα υπόγεια, θ᾿ανάψουν στην επιφάνεια, έλεγε ο Όσιος Παΐσιος.  Οι τούρκοι θα φύγουν• το 1/3 θα επανέλθει στον εθνικό κορμό, διότι είναι εξισλαμισθέντες, σαρξ εκ της σαρκός μας, το 1/3 θα σκοτωθεί και το 1/3 θα επιστρέψει στα βάθη της Ανατολής, προεφήτευσε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός,  ο και προστάτης του Συνδέσμου μας.  Αυτά βέβαια, θα γίνουν σε χρόνο άδηλο και θα τα ζήσουν άξιοι, όχι αυτοί που το πρωΐ πάνε τάχα για προσκύνημα στην Ζωοδόχο Πηγή στο Μπαλουκλί και το βράδυ κλείνουν τραπέζι σε τουρκανάκατο μαγαζί με… τσιφτετέλια.  Και φυσικά δεν θα ελευθερωθούν οι αλύτρωτες πατρίδες με συμμαχίες με άλλους προαιωνίους εχθρούς, (π.χ. εβραίους/σιωνιστές του ΝΑΤΟ ή φραγκολατίνους «δυτικούς»).

Όσο αναπνέουμε, δεν χάνουμε την πίστη μας στον Θεό και την ελπίδα του ξαναγυρισμού._

ΟΛΟΪΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ! ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ, ΤΟΥΡΚΟ ΔΕΝ Θ᾿ ΑΦΗΣΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΜΑΣ.

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΖΗ. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΟΜΕ. ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ.

Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Π.Ε.Σ.) «Ελληνοκρατείν»