Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Τι καταστροφή… Τι απόγνωση βιώνουν τα ζωντανά σε ένα εκατ. στρέμματα καμένων…
Το χειρότερο είδος του πλανήτη ο άνθρωπος…
Ένας μαυρόγυπας στέκεται στη μέση του δρόμου σαστισμένος και κοιτάζει γύρω-γύρω απορημένος το καμένο σπίτι του.
Τα πλάνα που κατέγραψε ο Χρήστος Καλόγερος αποτυπώνουν μέσα από το πένθος δύο μαυρόγυπων το τρομακτικό μέγεθος της καταστροφής που έχει συντελεστεί στη Δαδιά ένα από τα πάλαι ποτέ ομορφότερα οικοσυστήματα της Ευρώπης.
«Ξεσπιτωμένος», μόνος, απορημένος, αβοήθητος, ένας μαυρόγυπας κοιτάζει αυτό που κάποτε ήταν το φυσικό του περιβάλλον στο δάσος της Δαδιάς, αποτυπώνοντας στο σταστισμένο βλέμμα του όλη την τραγωδία…
Το περήφανο πουλί στρέφει το βλέμμα του σε ό,τι απέμεινε από το δάσος της Δαδιάς, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά οικοσυστήματα της Ευρώπης, το οποίο έγινε στάχτη στις πυρκαγιές που κατέκαψαν σχεδόν 1 εκατ. στρέμματα στον Έβρο. Δε χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός, αρκεί να διαθέτει μια στοιχειώδη ανθρωπιά για να συναισθανθεί την οδύνη και το πένθος που αποτυπώνονται στις εκφράσεις των δύο μαυρόγυπων, που κατέγραψε ο Χρήστος Καλόγερος.
Τι αναφέρει το Pet Keepers: Από χθες προχθές που κυκλοφόρησαν οι εικόνες των δυο αυτών πτηνών να τριγυρνάνε σαν χαμένα ψάχνοντας τις φωλιές τους, έχω ειλικρινά αρρωστήσει! «Σκεφτείτε ένα πουλί που το άνοιγμα των φτερών του είναι 2,50 με 2,80 μέτρα και το σώμα του 100 με 115.
Αν σκεφτείτε σε άλλη διάταξη έναν ψηλό άνθρωπο με τα χέρια ανοιχτά αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο. Σκεφτείτε λοιπόν έναν γιγαντιαίο άνθρωπο, ύψους τριών μέτρων, σε μορφή πουλιού. Αυτός είναι ο ΜΑΥΡΟΓΥΠΑΣ. Στην κορυφή της Ορνιθολογικής πυραμίδας των πουλιών μαζί με τον βασιλαετό. Ένα όμοιο του σε μέγεθος πουλί ζει μόνο στα Ιμαλάια.
Στην Ελλάδα, ο μαυρόγυπας είναι επιδημητικό αναπαραγόμενο είδος σε πολύ μικρούς πληθυσμούς, δηλαδή ζει και αναπαράγεται στην χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Από την Κρήτη έχει πιθανότατα εξαφανιστεί, το ίδιο δε, ισχύει και για την Κύπρο. Μέχρι πρότινος ο συνολικός πληθυσμός φαινόταν να μην ξεπερνά τα 15-20 ζευγάρια που ζούσαν αποκλειστικά στο δάσος της Δαδιας και, ίσως 1-2 ζευγάρια στον Όλυμπο, που αποτελούσαν τον μοναδικό πληθυσμό στη ΝΑ. Ευρώπη-για τη Βουλγαρία, οι προσπάθειες αναπαραγωγής απέτυχαν. Ο τελευταίος πληθυσμός όλης της ΝΑ Ευρώπης, 15 με 20 μόλις ζευγάρια, ζούσαν στο δάσος της Δαδιάς.
Από τη σελίδα του Κώστα Εφραιμίδη στο f.b.
