Τα σενάρια της αυτοδυναμίας- Πως λειτουργεί ο νόμος Σκανδαλίδη

Τα σενάρια της αυτοδυναμίας- Πως λειτουργεί ο νόμος Σκανδαλίδη

Μια αμιγώς πολιτική παράμετρος, το ποσοστό δηλαδή των αναποφάσιστων που ανέρχεται μέχρι στιγμής στο 10% και μια ξεκάθαρα συστημική, η πρόβλεψη τουτέστιν του εκλογικού νόμου για τα εκτός Βουλής κόμματα, θα κρίνουν την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος στις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου.

Είναι σαφές ότι η ρευστότητα στο πολιτικό τοπίο, με την παρουσία νεοπαγών σχηματισμών, είναι θεαματική, όπως επίσης και η παλινόρθωση με νέους αυτή τη φορά παίχτες του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού.

Μολονότι όμως, ο νόμος Σκανδαλίδη- Παυλόπουλου, είναι ήδη γνωστός, αρκετοί επιμένουν να συνδέουν την αυτοδυναμία, με την διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος. Αρκεί ωστόσο διαφορά ακόμα και μιας ψήφου, ώστε ο πρώτος να εισπράξει προνομιακά το «μπόνους» των 50 εδρών.

Διότι η αυτοδυναμία κρίνεται καταλυτικά, από το ποσοστό των κομμάτων που δεν θα περάσουν το κατώφλι του 3% για την είσοδο στη Βουλή. Όσο μεγαλύτερο είναι αυτό το άθροισμα, τόσο χαμηλώνει το ποσοστό που χρειάζεται το πρώτο κόμμα για την αυτοδυναμία.

Κάθε φορά που το ποσοστό των δυνάμεων που μένουν εκτός Κοινοβουλίου αυξάνεται κατά 1%, το πρώτο κόμμα, χρειάζεται αντίστοιχα, κατά 0,4% μικρότερο ποσοστό για την κατάκτηση της πολυπόθητης αυτοδυναμίας.

Αν το δούμε με την ευθύτητα των αριθμών:

Με 6% στα εκτός Βουλής, (τόσο ήταν στις εκλογές του Ιουνίου του 2012)ο πρώτος χρειάζεται 38%.
Με 7% χρειάζεται 37,6%.
Με 8% χρειάζεται 37,2%.
Με 9% χρειάζεται 36,8%.
Με 10% χρειάζεται 36,4%.
Με 11% χρειάζεται 36%.
Μια εκλαϊκευμένη τεχνική ανάλυση για το πως λειτουργεί το εκλογικό σύστημα Σκανδαλίδη- Παυλόπουλου
Απαράβατος όρος εισόδου στη Βουλή, είναι να υπερβεί ένα κόμμα το κατώφλι του 3%.

Αρχικά υπολογίζεται σε μια ουσιαστικά κατανομή, το σύνολο των εδρών που θα πάρει κάθε κόμμα, ενώ στη συνέχεια γίνεται ο υπολογισμός σε ποιες ακριβώς περιοχές εκλέγονται οι βουλευτές κάθε κόμματος.

Σε πρώτη φάση μοιράζονται 250 έδρες, οι 12 των ψηφοδελτίων Επικρατείας και ακόμα 238 από τον εκλογικό ανταγωνισμό.

Για να υπολογισθούν πόσες έδρες από τις 250 παίρνει κάθε κόμμα γίνεται το εξής:

– Πολλαπλασιάζεται το σύνολο των εγκύρων πανελλαδικά ψηφοδελτίων του κόμματος επί το 250 και το γινόμενο διαιρείται με το σύνολο των εγκύρων σε όλη την επικράτεια.

Με παράδειγμα τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 έχουμε λόγου χάρη για την ΝΔ: 1.825.497χ250/ 6.155.464= 74 έδρες. Με τον ίδιο τρόπο πήραν σε πρώτη φάση: ΣΥΡΙΖΑ 67 έδρες, ΠΑΣΟΚ 30, ΑΝ.ΕΛΛ 18, Χρυσή Αυγή 17, ΔΗ.ΜΑΡ 15 και ΚΚΕ 11.

Το σύνολο των εδρών που μοιράστηκαν στην πρώτη φάση είναι 232.

– Κατόπιν υπολογίζονται οι έδρες Επικρατείας. Βγαίνει το εκλογικό μέτρο ( το σύνολο των εγκύρων δια 12) και βάσει αυτού μοιράζονται οι 12 έδρες επικρατείας. Έτσι πήραν ΝΔ 4 έδρες , ΣΥΡΙΖΑ 3, ΠΑΣΟΚ 1, ΑΝ.ΕΛΛ 1, και ΧΑ 1.

Μετά την διανομή και των 12 εδρών της Επικράτειας το σύνολο των εδρών που έχει μοιρασθεί είναι 244 (232 +12). Οι 6 αδιάθετες έδρες (μέχρι τις 250) κατανεμήθηκαν στα κόμματα βάσει των μεγαλύτερων υπολοίπων που διέθεταν.

Σε περίπτωση που κάποιο από τα κόμματα δεν παίρνει όσες έδρες του αναλογούν τότε αφαιρείται έδρα ή έδρες από το πρώτο κόμμα. (Εδώ υπάρχει διαφορά από τον νόμο Κούβελα-θύμα του οποίου έπεσε και ο ίδιος!..- στον οποίον η εξομάλυνση γινόταν σε βάρος του δεύτερου κόμματος). Στη συνέχεια ο νόμος Σκανδαλίδη-Παυλόπουλου δίνει τις 50 έδρες (που περισσεύουν από τις 300) στο πρώτο κόμμα ακόμα και αν έχει προηγηθεί με 1 και μοναδική ψήφο.

Αφού υπολογισθεί πόσες ακριβώς έδρες παίρνει πανελλαδικά κάθε κόμμα που εισέρχεται στη Βουλή αρχίζει ο υπολογισμός για το που , σε ποιες ακριβώς περιφέρειες, παίρνει το έδρες το κάθε κόμμα. Στην πραγματικότητα γίνεται η κατανομή των 238 εδρών που μοιράζονται κατά κάποιο τρόπο αναλογικά.

Σε κάθε εκλογική περιφέρεια υπολογίζεται το εκλογικό μέτρο (τα έγκυρα της περιφέρειας δια του αριθμού των εδρών). Όσες φορές χωράει το Εκλογικό Μέτρο στον αριθμό των εγκύρων του κάθε κόμματος τόσες έδρες παίρνει.

Οι αδιάθετες έδρες μοιράζονται στα μεγαλύτερα υπόλοιπα. Αν και στην συνέχεια υπάρχουν αδιάθετες έδρες αυτές μοιράζονται σε μια τελευταία φάση που υπολογίζεται πανελλαδικά. Υπόψιν ότι οι εκλογικές περιφέρειες που έχουν αδιάθετες έδρες διατάσσονται κατά φθίνουσα σειρά δηλαδή από αυτήν που έχει τις περισσότερες αδιάθετες προς αυτήν με τις λιγότερες. Στην συνέχεια παίρνει τις έδρες που του αναλογούν το μικρότερο κόμμα εκεί που έχει τα μεγαλύτερα υπόλοιπα έως ότου συμπληρώσει τον αριθμό των εδρών που δικαιούται πανελλαδικά.

Ακολουθεί το αμέσως μεγαλύτερο κόμμα , στη συνέχεια το μεγαλύτερο από το προηγούμενο και ούτω καθεξής μέχρι και το πρώτο.

Η κατανομή εδρών με βάση τα υπόλοιπα γίνεται έως ότου συμπληρωθεί το μοίρασμα των 238 εδρών σε όλα τα κόμματα και φυσικά γίνεται και η κατανομή των 12 εδρών Επικρατείας ξεχωριστά. Βεβαίως στις Μονοεδρικές περιφέρειες την έδρα κερδίζει και πάλι το πρώτο κόμμα έστω και μία ψήφο παραπάνω.

Το πρώτο κόμμα παίρνει τις 50 έδρες (μπόνους) στις περιοχές όπου περισσεύουν αδιάθετες έδρες, μετά το μοίρασμα των 238.

Πρακτικά η Ανωτάτη Εφορευτική Επιτροπή έχει την απόλυτη αρμοδιότητα σχετικά με την κατανομή των εδρών. Τα κατά τόπους Πρωτοδικεία καταρτίζουν απλώς πίνακες αποτελεσμάτων χωρίς να μοιράζουν έδρες αφού αυτό μπορεί να γίνει μόνο από αυτούς που έχουν την πανελλαδική εικόνα.

 Πηγή:www.reporter.gr