Άρθρο επικαιρότητας: Η κυβέρνηση επιλέγει την επικίνδυνη ατραπό του διχασμού
Του Σταύρου Αραχωβίτη, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Λακωνίας, Τομεάρχη Αγροτικής Πολιτικής στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, Πρώην Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων:
Η κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη έχει επιλέξει να ακολουθήσει μια σκληρή νεοφιλελεύθερη επιδρομή (ως άλλος Ερντογάν με νεοθατερικό μανδύα), μετατρέποντας ακόμη και την πανδημία σε ένα μοναδικό εργαλείο για την κλιμάκωση της επίθεσης στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Αντί να σταθεί στο πλευρό της δοκιμαζόμενης κοινωνίας που απειλείται πολλαπλώς από την πρωτοφανή υγειονομική κρίση, προχωράει σε όλο και πιο σκληρές επιλογές που τον φέρνουν σε ευθεία σύγκρουση με όλα τα στρώματα της κοινωνίας.
Στην υγεία, παρά το σκληρότατο, οικονομικά καταστροφικό και αντιδημοκρατικό εγκλεισμό, τα κρούσματα δεν υποχωρούν ενώ οι μονάδες εντατικής θεραπείας εξαντλούνται. Τον Σεπτέμβριο ο κ. Πέτσας δήλωνε ότι “αν είχαμε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ για τις ΜΕΘ θα είχαμε πετάξει δεκάδες εκατομμύρια”. Από τότε χιλιάδες συμπολίτες μας πέθαναν εκτός ΜΕΘ χωρίς να έχουν την ευκαιρία να λάβουν την πρέπουσα ιατρική και φαρμακευτική φροντίδα. Οι υγειονομικοί φτάνουν στα όριά τους και επισημαίνουν την αναγκαιότητα ενίσχυσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας ουσιαστικά και δραστικά με άμεσες και μόνιμες προσλήψεις ανθρώπινου δυναμικού και νέες υλικοτεχνικές υποδομές.
Στην οικονομία, τα μαύρα σύννεφα είχαν αρχίσει να φαίνονται πριν την εκδήλωση της πανδημίας. Με τις επιλογές και τους χειρισμούς του κυβερνώντος κόμματος κατά την διάρκεια του λοκνταουν φτάσαμε να έχουμε τη διπλάσια ύφεση από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Η συντριπτική πλειονότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν έχει στηριχτεί επαρκώς. Το ιδιωτικό χρέος που δημιουργήθηκε μέσα στην κρίση, έχει εκτιναχθεί και μαζί με την έλλειψη ρευστότητας πνίγει κάθε οικονομική δραστηριότητα. Τα χειρότερα δυστυχώς, έρχονται.
Στην εργασία, οι περιστολές θεμελιωδών δικαιωμάτων ήταν τα δωράκια προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες που είχαν ξεκινήσει ήδη να χαρίζονται από την αρχή της κυβερνητικής θητείας. Η υγειονομική κρίση αποτέλεσε την “τέλεια ευκαιρία” για την κλιμακούμενη και μαζική ισοπέδωση της εργασίας.
Στην παιδεία, οι εμμονές και ιδεοληψίες έγιναν πράξη! Η απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου σπουδών εξαρτάται πλήρως από την οικονομική επιφάνεια του φοιτητή καθώς τα πτυχία των κολλεγίων είναι πλέον ισότιμα με τα πανεπιστημιακά. Προκειμένου, δε, να εξασφαλιστεί ένα σταθερό εισόδημα στα ιδιωτικά κολλέγια, καταργούνται όλα τα περιφερειακά πανεπιστημιακά τμήματα. Ο Νόμος Κεραμέως Χρυσοχοϊδη αποτελεί casus belli για την πανεπιστημιακή κοινότητα (φοιτητές, καθηγητές και πρυτάνεις), που κινητοποιεί και γιγαντώνει ένα νέο φοιτητικό κίνημα.
Στον πολιτισμό, αποκορύφωμα αποτέλεσε το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης, και η προσπάθεια συγκάλυψης τρομερών καταγγελιών στο χώρο, ενώ οι εργαζόμενοι στον χώρο της ψυχαγωγίας ήταν ο μόνος κλάδος που δεν στηρίχθηκε κατά τη διάρκεια του λοκντάουν.
Στα λαϊκά δικαιώματα με τον Ν. 4703/2020, επιχείρησαν ήδη από το περασμένο καλοκαίρι να βάλουν στον «γύψο» τη μαζική δράση και τις κινητοποιήσεις των συνδικαλιστικών, των λαϊκών και πολιτικών οργανώσεων.
Στο περιβάλλον, όλες οι επιλογές γίνονται προς την εξυπηρέτηση των μεγάλων επενδυτών με θύμα το περιβάλλον και τους πολίτες. Μετά την επίθεση στις περιοχές Natura τινάζοντας στη κυριολεξία στον αέρα την εθνική και ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία με το άρθρο 219 του Ν.4782/2021 και την κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης, αυτές τις μέρες συζητείται στη Βουλή η αποικιοκρατική σύμβαση για το χρυσό της Χαλκιδικής εν γνώσει τους ότι εξωθούν και τις τοπικές κοινωνίες σε αντιδράσεις.
Στην παραγωγή, με τις επιλογές αλλά και την ανικανότητα της κυβέρνησης οι αγρότες έχουν βρεθεί σε κατάσταση απόγνωσης λόγω των περιορισμών σε εστίαση, μετακινήσεις και τουρισμό. Μέσα σε πολύ λίγο διάστημα έχουμε την παραίτηση δυο προέδρων του ΟΠΕΚΕΠΕ, ακύρωση διεθνούς διαγωνισμού, αναβολή πληρωμών. Ταυτόχρονα η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών αφήνει χαραμάδες για ανεξέλεγκτες ελληνοποιήσεις σε βάρος τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών.
Η καταφυγή στην αστυνομοκρατία, φαίνεται να είναι η έσχατη επιλογή για την κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να καλύψει την πραγματικότητα. Η αστυνομία μέσα στα Πανεπιστήμια, η εμμονή για επιβολή προστίμων στους κουρασμένος και πιεσμένους πολίτες, το δόγμα “νόμος και τάξη” στις πλατείες αποτελεί την νέα πραγματικότητα που προφανώς είναι αδιέξοδη.
Μπροστά στο τραγικό αυτό τέλμα και αναζητώντας οδό διαφυγής, δυστυχώς για άλλη μία φορά, η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει τη χειρότερη ατραπό: το μονοπάτι του διχασμού.
Αγνοεί όμως την 3η αρχή του Νεύτωνα που λέει ότι στην φύση η δράση προκαλεί αντίδραση. Η δράση και η αντίδραση είναι καθολική επιλογή και ευθύνη της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη.
Θα εκπλαγεί όμως, γιατί οι προοδευτικοί πολίτες, που αποτελούν την πλειοψηφία της χώρας, απέναντι στο διχασμό θα απαντήσουν καθολικά, υπεύθυνα και δημοκρατικά.
Άρθρο επικαιρότητας: Η κυβέρνηση επιλέγει την επικίνδυνη ατραπό του διχασμού
Μοιραστείτε με τους φίλους σας