Από το ρολόι των υδρομετρητών περνά η ενίσχυση για αρδευτικά, ταμιευτήρες

Άνοιξε ο δρόµος για την προκήρυξη του δεύτερου εργαλείου των Σχεδίων Βελτίωσης που αφορά τις επενδύσεις σε αρδευτικό εξοπλισµό και ταµιευτήρων

µετά το νοµοσχέδιο για την τιµολόγηση των νερών και τώρα γίνονται προσπάθειες ώστε να προκηρυχθεί εντός του 2017.
Η πραγµατική κατανάλωση ύδατος µετά την επένδυση καθορίζεται ως η µέση µετρούµενη (σύµφωνα µε τις υδροµετρήσεις) ετήσια κατανάλωση µετά από 2 έτη από την ολοκλήρωση της επένδυσης.Η πραγµατική κατανάλωση ύδατος µετά την επένδυση καθορίζεται ως η µέση µετρούµενη (σύµφωνα µε τις υδροµετρήσεις) ετήσια κατανάλωση µετά από 2 έτη από την ολοκλήρωση της επένδυσης.
Απαραίτητη προϋπόθεση στήριξης αποτελεί η υδροµέτρηση της αγροτικής εκµετάλλευσης σε συνδυασµό µε την ύπαρξη άδειας νερού σύµφωνα τον οδηγό του Μέτρου 4.1.2 «Υλοποίηση επενδύσεων που συµβάλλουν στην εξοικονόµηση ύδατος» που θα προκηρυχθεί ξεχωριστά από τα υπόλοιπα παρακλάδια των Σχεδίων Βελτίωσης (Μέτρο 4.1.1 µηχανήµατα, τρακτέρ, θερµοκήπια, στάβλοι και Μέτρο 4.1.3 επενδύσεις σε net metering). Μάλιστα, ο εξοπλισµός της εκµετάλλευσης µε υδροµετρητή, υποχρέωση που απορρέει από τις διατάξεις του νοµοσχεδίου, θα επιδοτείται. Ωστόσο, όποιος κατέχει ήδη υδροµετρητή θα λαµβάνει βαθµούς για την ένταξή του στο Μέτρο.
Σηµαντική παράµετρος στήριξης του επενδυτικού σχεδίου είναι η απόδειξη ότι η νέα επένδυση θα συµβάλει στην εξοικονόµηση νερού. Η πραγµατική κατανάλωση ύδατος µετά την επένδυση καθορίζεται ως η µέση µετρούµενη (σύµφωνα µε τις υδροµετρήσεις) ετήσια κατανάλωση µετά από 2 έτη από την ολοκλήρωση της επένδυσης. Αυτή µετριέται µε τους εξής τρεις τρόπους:
Εάν υπάρχουν υδροµετρητές πριν τη νέα επένδυση, ως πραγµατική µέση κατανάλωση νερού πριν την εγκατάσταση του νέου εξοπλισµού άρδευσης, θεωρείται ο µέσος όρος κατανάλωσης των τελευταίων 3 ετών.
Eάν δεν υπάρχουν υδροµετρητές, η πραγµατική µέση κατανάλωση πριν την εγκατάσταση του νέου εξοπλισµού άρδευσης υπολογίζεται µε βάση διαθέσιµα δεδοµένα όπως η καταναλισκόµενη ηλεκτρική ενέργεια των τελευταίων 3 ετών.
Σε διαφορετική περίπτωση οι πραγµατικές ανάγκες άρδευσης προσδιορίζονται µε βάση τυποποιηµένη µελέτη για την οποία οι προδιαγραφές θα εγκριθούν από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων (ΥΠΑΑΤ). Οι εν λόγω προδιαγραφές θα συµπεριλαµβάνουν, µεταξύ των άλλων, στοιχεία που θα αφορούν στις υδατικές απαιτήσεις των καλλιεργούµενων ειδών της υφιστάµενης κατάστασης της γεωργικής εκµετάλλευσης, στον τύπο του εδάφους, στις υδρολογικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής που χωροθετείται η εκµετάλλευση καθώς και στον τύπο αρδευτικού συστήµατος πριν την επένδυση.
Δικαιούχοι του Μέτρου 4.1.2 κρίνονται φυσικά ή νοµικά πρόσωπα, κάτοχοι γεωργικών εκµεταλλεύσεων που έχουν την ιδιότητα του ενεργού γεωργού, είναι εγγεγραµµένοι και έχουν υποβάλλει ΟΣ∆Ε κατά το τρέχον έτος υποβολής της αίτησης στήριξης προς ένταξη.
Επιπλέον δικαιούχοι µπορεί να είναι συλλογικά σχήµατα αγροτών όπως αγροτικοί συνεταιρισµοί, οµάδες και οργανώσεις παραγωγών καθώς και ενώσεις οργανώσεων παραγωγών, ΚΟΙΝΣΕΠ, κ.λπ.). Τα συλλογικά σχήµατα αγροτών πρέπει να πληρούν ένα από τα παρακάτω:
Να εµφανίζουν τις τρεις τελευταίες διαχειριστικές χρήσεις µε κερδοφόρο µέσο όρο αποτελεσµάτων προ φόρων, αποσβέσεων και τόκων και κύκλο εργασιών µεγαλύτερο των 30.000 ευρώ
Να είναι νεοσύστατα. Να είναι εγγεγραµµένοι και ενήµεροι στο µητρώο το οποίο ορίζεται από την ισχύουσα νοµοθεσία.

Στο πλαίσιο του εν λόγω υποµέτρου ενισχύονται ενδεικτικά δαπάνες που αφορούν στις εξής κατηγορίες:
Αγορά, µεταφορά και εγκατάσταση καινούργιου µηχανολογικού και λοιπού εξοπλισµού µε στόχο την εξοικονόµηση ύδατος.
Επενδύσεις στις έγγειες βελτιώσεις
Γενικές ∆απάνες (όπως αµοιβές για τη σύνταξη και υποβολή αίτησης στήριξης και αίτησης πληρωµής, συµβούλων καθώς και αµοιβές για την έκδοση αναγκαίων αδειοδοτήσεων).
Μη επιλέξιµες επενδύσεις είναι ο µεταχειρισµένος εξοπλισµός, ο Φ.Π.Α. που ανακτάται, οι δαπάνες για απλή αντικατάσταση µηχανολογικού εξοπλισµού.
Το συνολικό κόστος των επενδυτικών σχεδίων ανέρχεται έως 150.000 ευρώ. Η ένταση ενίσχυσης κυµαίνεται αναλόγως την δυνητική εξοικονόµηση ύδατος ως αποτέλεσµα της επένδυσης. Για εξοικονόµηση κάτω του 20% το ποσοστό ορίζεται στο 70% για µικρά νησιά Αιγαίου, στο 45% για λιγότερο ανεπτυγµένες Περιφέρειες και 35% στις λοιπές περιοχές. Για εξοικονόµηση άνω του 25% το ποσοστό ενίσχυσης ανεβαίνει κατά 5%.
Τα ανωτέρω ποσοστά διαµορφώνονται (πλην Αττικής και µικρών νησιών Αιγαίου) ως εξής: α) 60-70% σε Νέους Αγρότες που µπήκαν στο Μέτρο το 2014 και το 2016 ανεξαρτήτου ηλικίας και σε αγρότες έως 41 ετών που εγκαθίστανται πρώτη φορά σε εκµετάλλευση, β) 60% σε ορεινές περιοχές και συλλογικές επενδύσεις, γ) στο 50% σε περιοχές που αντιµετωπίζουν φυσικά ή άλλα ειδικά µειονεκτήµατα.
Κριτήρια µοριοδότησης
Το ποσοστό δυνητικής εξοικονόµησης ύδατος που αναµένεται να πετύχει ο δικαιούχος µέσω της υλοποίησης υποδοµής άρδευσης αποτελεί το κύριο κριτήριο βαθµολογίας για την ένταξη στο Μέτρο ενίσχυσης εξοπλισµού άρδευσης. Παράλληλα, προτεραιότητα θα έχουν οι αγρότες µε εκµεταλλεύσεις που βρίσκονται σε περιοχές ευπρόσβλητες στα νιτρικά και οι παραγωγοί υδροβόρων καλλιεργειών όπως είναι τα κηπευτικά και το βαµβάκι. Η ελάχιστη βαθµολογία που οφείλει να µαζέψει ο δικαιούχος ορίζεται στους 30 βαθµούς, οι οποίοι µαζεύονται από τα εξής κριτήρια προτεραιότητας:
Ύπαρξη υδροµετρητή: 12 βαθµοί,
Περιοχές σε ζώνες ευπρόσβλητες στα νιτρικά: 10 βαθµοί,
Ποσοστό δυνητικής εξοικονόµησης ύδατος µέσω υλοποίησης υποδοµής άρδευσης: Από 20 έως 48 βαθµούς αναλόγως το µέγεθος της εξοικονόµησης.
Εγκατάσταση συστηµάτων εξοικονόµησης ύδατος σε καλλιέργειες που θεωρούνται υδροβόρες: 10 βαθµοί.

agronews