Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Την επαναφορά του Προγράμματος διαχείρισης κινδύνων για την αντιστάθμιση εισοδηματικών απωλειών των Ελλήνων αγροτών για την αντιστάθμιση εισοδηματικών απωλειών των Ελλήνων αγροτών
από τις φυτικές ή ζωικές ασθένειες και από τις δυσμενείς κλιματικές συνθήκες (ακαρπία) ζήτησε ο πρώην υπουργός Γεωργίας και βουλευτής της ΝΔ, Γ. Καρασμάνης αναφέροντας ότι η χώρα μας θα μπορούσε να συνεχίσει το έργο που είχε γίνει από την ΝΔ ώστε να καλύπτονται με κοινοτικά κονδύλια οι δαπάνες ασφαλίστρων για ασφάλιση έναντι ζημιών που προκαλούνται σε φυτική και ζωική παραγωγή από θεομηνίες, έκτακτα γεγονότα, κλιματικά φαινόμενα.
Αναλυτικότερα, ο κ. Καρασμάνης αναφέρει:
«Η προτροπή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θεσμοθετήσουν μέτρα για τη διαχείριση κρίσεων στον αγροτικό τομέα μέσα από τα Προγράμματά τους Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020, απλοποιώντας παράλληλα τις γραφειοκρατικές διαδικασίες προκειμένου να απορροφηθούν γρήγορα κοινοτικά κονδύλια, αποτελεί δικαίωση για την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ταυτόχρονα κόλαφο για την νυν ηγεσία.
Δικαίωση, γιατί στο ελληνικό Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης που επεξεργαστήκαμε και υποβάλαμε προς έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το καλοκαίρι του 2014, προβλεπόταν για πρώτη φορά στα χρονικά ειδικό μέτρο-πρόγραμμα (Μ17) για τη διαχείριση κινδύνων στον αγροτικό τομέα, μέσω της ισχυροποίησης του ΕΛΓΑ, για την ενίσχυση της ασφάλισης του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου και την αντιστάθμιση εισοδηματικών απωλειών των Ελλήνων αγροτών από φυτικές ή ζωικές ασθένειες και από δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες που προξενούν μεταξύ των άλλων και την ακαρπία. Είχε αρχικό προϋπολογισμό 10 εκατ. ευρώ και μετά την υποβολή εμπεριστατωμένης μελέτης στην Κομισιόν προβλεπόταν αύξηση του προϋπολογισμού του στα 200 εκατ. ευρώ. Ήταν ένα μέτρο που αποσκοπούσε στην οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος ασφάλισης της αγροτικής δραστηριότητας, με χρηματοδοτική συνεισφορά στο κόστος ασφάλισης για το σύνολο των Ελλήνων αγροτών, εξασφαλίζοντας έτσι την απρόσκοπτη παραγωγική διαδικασία των αγροτικών μας εκμεταλλεύσεων έναντι ασθενειών, ζωονόσων και κλιματικών αλλαγών. Επιπλέον, η υιοθέτηση του εν λόγω μέτρου-προγράμματος θα ενεργοποιούσε και το άρθρο 71 του νόμου 4235/2014 – το οποίο μέχρι σήμερα εξακολουθεί να παραμένει ανενεργό – δίνοντας ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα ακαρπίας σε πολλές καλλιέργειες, που την τελευταία διετία εντείνονται συνεχώς εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών, πλήττοντας ιδιαίτερα το εισόδημα των Ελλήνων δενδροκαλλιεργητών.
Και είναι κόλαφος για τη σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και την κυβέρνηση συνολικά, που όχι μόνο απαξίωσε και ακύρωσε στην πράξη το μέτρο αυτό, αλλά και που ουδέποτε υπέβαλε την προβλεπόμενη μελέτη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με αποτέλεσμα η χώρα μας να χάσει πόρους 200 εκατ. ευρώ. Δεν χάθηκε απλά μια ευκαιρία, αλλά η δυνατότητα να καλύπτονται σήμερα με κοινοτικά κονδύλια οι δαπάνες ασφαλίστρων για ασφάλιση έναντι ζημιών που προκαλούνται σε φυτική και ζωική παραγωγή από θεομηνίες, έκτακτα γεγονότα, κλιματικά φαινόμενα που μπορούν να εξομοιωθούν με θεομηνίες, ζημιών που προκαλούνται από προστατευόμενα ζώα, καθώς και άλλα δυσμενή φαινόμενα που προκαλούνται από περιβαλλοντικά συμβάντα.
Και βέβαια αυτό δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο ατόπημα του σημερινού υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλη Αποστόλου, αφού με τη δήθεν αναθεώρηση του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης μείωσε κατά 67% και το κονδύλι για την καλή διαβίωση των ζώων, σε μια περίοδο που στη χώρα μας υπάρχει έξαρση ζωονόσων, με μεγάλες απώλειες σε ζωικό κεφάλαιο και στο εισόδημα των Ελλήνων κτηνοτρόφων. Μετά από όλα αυτά, η επαναφορά του μέτρου Μ17 στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 αποτελεί μονόδρομο για την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Πρέπει άμεσα – από αύριο κιόλας – σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το μέτρο να επανέλθει στο Πρόγραμμα και να ενεργοποιηθεί, καλύπτοντας έτσι την οικονομική αδυναμία πληθώρας αγροτών να ανταποκριθούν στα αυξημένα ασφάλιστρα που απαιτούνται για την αποζημίωση ζημιών, που επιφέρουν σημαντικές απώλειες στο εισόδημά τους».
