Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Χειρότερα από ποτέ εξελίσσεται η καμπάνια παραλαβής των συμπύρηνων ροδάκινων από τη μεταποιητική βιομηχανία, εξέλιξη που υποχρεώνει τους παραγωγούς
να αναζητήσουν λύσεις σε συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η φετινή διαδικασία παραλαβής των ροδάκινων από τη βιομηχανία δεν εξελίσσεται καθόλου καλά. Κάποιες μεταποιητικές μονάδες, τη συνεπικουρία κάποιων συνεταιρισμών, υπό το φόβο ότι δεν θα υπάρχει επαρκής παραγωγή, λόγω των χαλαζοπτώσεων, έκαναν το λάθος να παραλάβουν και να βάλουν νωρίς στα ψυγεία, αρκετές ποσότητες οι οποίες προέρχονταν από πληγείσες περιοχές και προϊόν που ήταν υποβαθμισμένο. Σήμερα διαπιστώνουν ότι έκαναν λάθος με αποτέλεσμα να υποχρεώνονται καθυστερημένα να κάνουν όσο δυνατόν καλύτερη διαλογή, χωρίς μάλιστα να επιδοτούν ανοιχτά την καλή ποιότητα, οδηγώντας τις παραλαβές σε καθυστερήσεις και τα φορτία που περιμένουν σε υποβάθμιση ποιότητας.
Επί της ουσίας, αυτή τη στιγμή, δεν ξέρει κανείς πότε και τι παραδίδει και φυσικά πότε και πόσο θα πληρωθεί. Οι παραγωγοί ροδάκινων βιώνουν την μεγαλύτερη ταλαιπωρία που έχουν βιώσει ποτέ, η απογοήτευση είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων και το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο.
Η αλήθεια είναι ότι τα λάθη που έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται με την ανάπτυξη της καλλιέργειας, τόσο στα συμπύρηνα όσο και στα επιτραπέζια ροδάκινα είναι τεράστια. Οι βιομηχανίες μάλιστα, αξιοποιώντας κάποια επί μέρους προγράμματα, προσφέρουν τα τελευταία 2-3 χρόνια δήθεν δωρεάν στους παραγωγούς φυτωριακό υλικό συμπύρηνων με αποτέλεσμα να έχουν απλωθεί σε βουνά και κάμπους -όπως πρόσφατα και ο θεσσαλικός- φυτείες βιομηχανικών ροδάκινων.
Αυτή τη στιγμή κανείς δεν ξέρει ποια είναι η πραγματική έκταση, πολλώ δε μάλλον η πραγματική παραγωγή, με αποτέλεσμα ούτε η ίδια η βιομηχανία να μπορεί να κάνει σωστά τους λογαριασμούς.
Τα μικροπρογράμματα για φρούτα στα σχολεία και κομπόστες σε ιδρύματα μοιάζουν με «στάχτη στα μάτια», το παρεμπόριο – με τους βόρειους γείτονες να φορτώνουν ακόμα και βιομηχανικά ροδάκινα χωρίς παραστατικά- και το «μαύρο χρήμα» οργιάζουν, ωστόσο κανείς δεν μένει ευχαριστημένος από αυτή τη κατάσταση. Σημασία έχει ότι οι τιμές των συμπύρηνων που πρέπει να διαμορφώνονται στις αρχές του χρόνου και αν είναι δυνατόν συμβολαιακά, γίνονται σαφείς στον παραγωγό μετά το τέλος των παραδόσεων, με αποτέλεσμα κανείς να μην είναι σε θέση να κάνει τους λογαριασμούς και να προγραμματίσει ανάλογα την καλλιεργητική φροντίδα. Έτσι, το πράγμα δεν πάει πουθενά και τα όσα προτείνονται για προκαταβολή στους χαλαζόπληκτους ή πρόγραμμα αναδιάρθρωσης υπό την πίεση των γεγονότων, καθίστανται λύσεις της στιγμής, χωρίς αναπτυξιακή διέξοδο και μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα…
agronews.gr
