Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Κάθε μέρα, αλλά και τα βράδια του καλοκαιριού τα φώτα ανάβουν, η εκκλησία γεμίζει με πιστούς και ένα μωράκι βυθίζεται στην κολυμπήθρα για το μυστήριο της βάπτισης. Η επιλογή του Αγίου Φαναρίου στην εθνική οδό Ρεθύμνου – Χανίων μετά τις Βρύσες δεν είναι όμως τυχαία αφού ο Άγιος βοήθησε, όπως θεωρούν οι πιστοί, ώστε πολλά παιδιά να γίνουν καλά, να ξεπεράσουν σοβαρά προβλήματα υγείας και να συνεχίσουν τη ζωή τους
Όπως στην περίπτωση ενός μωρού για το οποίο οι γονείς έκαναν τάμα στο συγκεκριμένο εκκλησάκι.
Μάλιστα – όπως αφηγείται ο πατήρ Χρήστος Παπουτσάκης που 42 χρόνια είναι ο εφημέριος του ναού- οι γονείς μετέφεραν το βρέφος στο Ηράκλειο για τη θεραπεία του παιδιού τους το οποίο «ακροβατούσε» ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Μετά από πολύ ταλαιπωρία και ατέλειωτο πόνο το μωρό θεραπεύτηκε, με τους γιατρούς να δηλώνουν ανήμποροι να εξηγήσουν το φαινόμενο. Όπως είναι φυσικό βαφτίστηκε στο εν λόγω εκκλησάκι και για τον πατέρα Χρήστο και τους γονείς του, επρόκειτο για ένα ακόμα θαύμα.
«Πνιγμένο» στο πράσινο αποτελεί ένα πραγματικό καταφύγιο
Ακόμη όμως και για εκείνους που δεν ψάχνουν για θρησκευτικούς λόγους να κάνουν ένα ιδιαίτερο προσκύνημα, αλλά θέλουν να θαυμάσουν τη φύση, το όμορφο γραφικό εκκλησάκι προσφέρεται για εξορμήσεις και προσφέρει γαλήνη στον επισκέπτη. Το εκκλησάκι βρίσκεται στο 27ο χιλιόμετρο για όσους κινούνται από Χανιά προς το Ρέθυμνο, αλλά είναι καλά “κρυμμένο” πίσω από τα δέντρα.
Χρειάζεται μόνο προσοχή καθώς βρίσκεται επι της εθνικής οδού ,η πρόσβαση είναι δύσκολη και οι οδηγοί κινούνται με υψηλές ταχύτητες στο οδικό δίκτυο. Αποτελεί μια μικρή – αθέατη από την εθνική οδό – «όαση» που ηρεμεί κάθε ταξιδιώτη ο οποίος αναζητά μια σύντομη ανάπαυλα.
Ένα καταφύγιο για όσους θέλουν να ηρεμήσουν ψυχικά συνεχίζοντας με μεγαλύτερη δύναμη την καθημερινότητα…
Δεν τόλμησαν να το γκρεμίσουν!
Ο Άγιος Φανούριος της ενορίας Κάϊνας Αποκορώνου δεν είναι ορατός από την εθνική οδό Ρεθύμνου -Χανίων ωστόσο μια μεγάλη ουρά αυτοκινήτων συχνά διαμορφώνεται στο σημείο από προσκυνητές και έτσι είναι πιο εύκολο να το εντοπίσει κανείς πίσω από τα πυκνά δέντρα.
Μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο με παγκάκια, με τα δέντρα να ρίχνουν τη δροσερή σκιά τους, προβάλλει το μικρό ξωκκλήσι.
Σύμφωνα με όσους γνωρίζουν την ιστορία του, υπάρχει εδώ και έναν αιώνα στο σημείο αλλά όχι με τη σημερινή του μορφή.
Στο σημείο υπήρχε μια μισοερειπωμένη εκκλησία και η εικόνα του Αγίου Φανουρίου μπροστά από μια χαρουπιά. Έπειτα ο παπά Νικόλας Νικολουδάκης έχτισε το πρώτο κανονικό εκκλησάκι. Όταν λοιπόν μετά από χρόνια χρειάστηκε να γίνουν εργασίες για να περάσει η εθνική οδός, σύμφωνα με τα όσα είχαν ακουστεί, όποτε έβαζαν μπροστά οι μπουλντόζες μυστηριωδώς σταματούσε η μηχανή. Το σκηνικό επαναλήφθηκε σύμφωνα με την αφήγηση του εφημέριου αρκετές φορές μέχρι που ο οδηγός της μπουλντόζας αρνήθηκε με δέος να χαλάσει το εκκλησάκι και αποφασίστηκε να περάσει από διαφορετικό σημείο η εθνική παρακάμπτοντας την εκκλησία, που γι’ αυτό το λόγο βρίσκεται «πάνω» σε μια στροφή.
Με κόπο η αναστήλωση του ναού
Όταν πλέον ανέλαβε εφημέριος ο παπά Χρήστος έκανε με προσωπικό κόπο και εργασίες για την αναστήλωση του ναού και έμεινε έκπληκτος όταν είδε την ανταπόκριση του κόσμου καθώς συμμετείχαν στις εργασίες ή βοηθούσαν οικονομικά να ολοκληρωθεί η προσπάθεια και να πάρει τη σημερινή της μορφή, η γραφική εκκλησία που κατακλύζεται από πιστούς όχι μόνο τις ημέρες των γιορτών αλλά ολόκληρο το χρόνο.
Μάλιστα δεν υπήρχε ο περιβάλλων χώρος με αποτέλεσμα ενας πιστός, ο Αντώνης Κουτρουμπάς πριν “φύγει” από τη ζωή να προχωρήσει σε δωρεά του οικοπέδου όπου διαμορφώθηκε τελικά μια μικρή όαση πρασίνου γύρω από ναό. Με ένα κερί στο χέρι οι προσκυνητές που καταφθάνουν από κοντινά ή και πιο μακρινά σημεία ζητούν τη βοήθεια του Αγίου – προστάτη. Δεκάδες τάματα και φανουρόπιτες «μαρτυρούν» ότι οι πιστοί αναζητούν την ελπίδα και τη βοήθεια του Αγίου.
Μιλούν για αμέτρητα θαύματα…
Πάντως οι πιστοί έχουν πολλά να αφηγηθούν. Όπως αναφέρουν πολλοί θυμούνται ακόμη το περιστατικό του Χανιώτη ο οποίος έπασχε από καρκίνο και υποστηρίζει ότι ονειρεύτηκε τον Άγιο Φανούριο που του ζητούσε να φέρει το αντίγραφο της εικόνας από τη Ρόδο.
Χωρίς δεύτερη σκέψη το έπραξε, χωρίς όπως λέει να γνωρίζει ότι ήταν πολύ καιρό επιθυμία του εφημέριου να μεταφερθεί στο εκκλησάκι η εν λόγω εικόνα. Όπως αναφέρεται από πιστούς, ο άνδρας που είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας συνεχίζει να ζει και εργάζεται στα Χανιά… Ο 67χρονος εφημέριος με συγκίνηση κάνει λόγο για τον Άγιο Φανούριο που ανταποκρίνεται άμεσα στη βοήθεια που ζητούν οι πιστοί και οι προσκυνητές και δίνει τη δύναμή του, χαρίζοντας ένα από τα αμέτρητα θαύματα που περιγράφονται από «στόμα σε στόμα».
Πολλοί έχουν να θυμηθούν τους δύο άντρες που ακόμα επιστρέφουν κάθε χρόνο στο εκκλησάκι με αρτοπλασία καθώς όταν ήταν φαντάροι είδαν το «χάρο με τα μάτια τους» αλλά σώθηκαν.
Οι φαντάροι οδηγούσαν στην εθνική και έτρεχαν με ταχύτητα προς τα Χανιά για να φτάσουν εγκαίρως στη μονάδα, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν με άλλο αυτοκίνητο. Όλοι σχολίασαν ότι θα έπρεπε να είχαν σκοτωθεί βλέποντας το διαλυμένο αυτοκίνητο. Σώθηκαν όμως κατά ανεξήγητο τρόπο…
Ο πατήρ Χρήστος στη διάρκεια 42χρόνων υποστηρίζει ότι είδε πολλά θαύματα Εξάλλου πιστός προσκυνητής του Αγίου Φανουρίου υπήρξε και ο δάσκαλος του εφημέριου ο οποίος δεν ήταν θρησκευόμενος και είχε απομακρυνθεί από την πίστη. Ωστόσο μια από τις λίγες φορές που θέλησε να προσκυνήσει στο εκκλησάκι «έπαθε» λάστιχο.
Όπως είχε ο ίδιος αφηγηθεί, μπροστά του εμφανίστηκε ένας νέος και του προσέφερε απλόχερα βοήθεια για να αντικατασταθεί το λάστιχο και να μπορέσει να φύγει. Όταν στο τέλος θέλησε να τον ευχαριστήσει, ο νέος είχε αστραπιαία και μυστηριωδώς εξαφανιστεί. Εκ τότε και μέχρι που “έφυγε” από τη ζωή, επέστρεφε συχνά στο εκκλησάκι και έγινε τακτικός προσκυνητής ενώ δεν παρέλειπε να αφηγείται αυτό που βίωσε, θεωρώντας ότι ήταν ο Άγιος Φανούριος που εμφανίστηκε ως άγνωστος νέος μπροστά του.
Όπως και να έχει όποιος επισκέπτεται το εκκλησάκι φεύγει με μεγαλύτερη δύναμη και αντλεί ψυχικό σθένος για να συνεχίσει πιο αισιόδοξα τη ζωή του.
Τα μικρά και μεγάλα θαύματα εξάλλου και είναι εκείνα που συντελούνται μέσα μας όταν βρίσκουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και να ξεπεράσουμε τα εμπόδια της ζωής…
