Οι Αγίες Βασίλισσα και Καλλινίκη κατάγονταν από τη Γαλατία. Επειδή η Αγία Βασίλισσα ήταν πλούσια, έδινε χρήματα στην Αγία Καλλινίκη
για να πηγαίνει στις φυλακές και να τα παρέχει στους εγκλείστους Χριστιανούς για τη διατροφή τους, με σκοπό να προσεύχονται υπέρ αυτής. Επιθυμούσε να τους κάνει πρόθυμους για το μαρτύριο και να τους παρασταθεί, ώστε να μην χάνουν το θάρρος στις θλίψεις τους. Κάποια, λοιπόν, μέρα, αφού συνελήφθη η Καλλινίκη και ρωτήθηκε τίνος είναι τα χρήματα, επειδή δεν γνώριζε να λέει ψέματα, ομολόγησε. Γι’ αυτό την έδεσαν και την παρέδωσαν στον άρχοντα. Και αφού συνελήφθη και η Αγία Βασίλισσα, παρουσιάσθηκε ενώπιόν του στο δικαστήριο. Και οι δύο ομολόγησαν με παρρησία τον Χριστό και υποβλήθηκαν σε διάφορα βασανιστήρια, εξαναγκαζόμενες να αρνηθούν την πίστη τους και να θυσιάσουν στα είδωλα. Επειδή όμως δεν πείσθηκαν, με ξίφος τους απέκοψαν τις ιερές κεφαλές. Νίκησαν έτσι τον διάβολο και απόλαυσαν τη βασιλεία των ουρανών. Το μαρτύριο των Αγίων Μαρτύρων Βασιλίσσης και Καλλινίκης έγινε το έτος 252 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Γάλλου (251-253 μ.Χ.).
Αγία Δροσίδα και των συν αυτη πέντε Παρθένων
Η Αγία Δροσίδα, ήταν κόρη του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117), ο οποίος βασάνιζε και θανάτωνε πολλούς χριστιανούς, των οποίων τα λείψανα άφηνε άταφα. Όμως πέντε «κανονικές», δηλαδή πέντε παρθένες, έβγαιναν κρυφά τη νύκτα και ενταφίαζαν τα λείψανα των χριστιανών στο ασκητήριό τους. Στο έργο αυτό βοηθούσε και η Δροσίδα, η οποία είχε παραδειγματιστεί από τη ζωή και τη προσφορά των μοναχών. Ο μνηστήρας της όμως, παρακολούθησε την Δροσίδα και τη συνέλαβε την ώρα του ενταφιασμού. Όταν η αγία και οι πέντε μοναχές παρουσιάστηκαν στον Τραϊανό, ο αυτοκράτορας ταραγμένος διέταξε να θανατώσουν αμέσως τις πέντε μοναχές και να φυλάττουν με προσοχή την κόρη του. Η αγία κατόρθωσε κάποιο βράδυ να διαφύγει από τα ανάκτορα και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι κάποιων Χριστιανών. Εκεί έπειτα από οκτώ ημέρες και ενώ προσευχόταν, εκοιμήθη ειρηνικά.