Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Η Helma Wardenaar, δασκάλα ειδικής αγωγής, μετέφερε τη Maggie, μαθήτρια της τετάρτης τάξης με ειδικές ανάγκες
σε ένα σακίδιο στην πλάτη της. Η Maggie χρειάζεται αναπηρικό καροτσάκι για να μετακινηθεί, οπότε η διήμερη εκδρομή στο Oak Forest, έξω από το Σικάγο, που περιλάμβανε πεζοπορία στο δάσος, φαινόταν αδύνατη.
Η τάξη της Maggie Vazquez σχεδίαζε μια εκδρομή για να πάνε μια διήμερη πεζοπορία. Η 10χρονη δεν μπορεί να περπατήσει καθώς πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και μια πεζοπορία 40 μιλίων δεν είναι εφικτή για την μικρή, αλλά η δασκάλα της είχε διαφορετική άποψη.
Μετά από μήνες αναζήτησης λύσεων, η δασκάλα της, Helma Wardenaar, αποφάσισε να μεταφέρει το παιδί στην πλάτη της. Η αγαπημένη δασκάλα αγόρασε έναν παιδικό περπατητήρα για τη Maggie και θα ξεκινούσε με 50 παιδιά και 10 άτομα προσωπικό για το Camp Sullivan: “Είδαμε πουλιά, βατράχια και ελάφια. Ήμασταν σε θέση να κάνουμε ό,τι κάνουν οι συνομήλικοί της” είπε. Η Helma δήλωσε ότι η μεταφορά της Maggie στην εκδρομή που έγινε 30 Μαΐου με 1 Ιουνίου ήταν κουραστική, αλλά δεν την ένοιαζε. Η χαρά του μικρού κοριτσιού της έδινε δύναμη.
“Η Maggie είναι καταπληκτική. Τραγούδησε το δικό της τραγούδι. Όταν έχεις ένα παιδί που απολαμβάνει τη στιγμή και είναι με τους συνομηλίκους του, είναι μοναδικό. Αυτές ήταν στιγμές που όφειλα να της προσφέρω” είπε η δασκάλα. Η μητέρα της Maggie, Michelle Vazquez, δήλωσε ότι η κ. Wardenaar, η οποία γνωρίζει την κόρη της από το νηπιαγωγείο, έκανε κάτι αξιοθαύμαστο και ανθρώπινο.
“Ήταν εκπληκτικό, έδρασε αμέσως και έκανε τη Maggie χαρούμενη. Πάντα την υποστήριζε. Δεν είναι μόνο η πεζοπορία και το κάμπινγκ, αυτά είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι. Υπάρχουν κι άλλα πολλά καλά πράγματα που έχει κάνει για το παιδί μου,” είπε.
Όλα όσα δήλωσε η υπέροχη αυτή δασκάλα
«Με λένε Έλμα και διδάσκω σε ένα δημόσιο σχολείο στο Σικάγο. Ήμουν μέρος της ιδρυτικής ομάδας αυτού του σχολείου και από την πρώτη μέρα είχαμε μία διαφορετική ιδέα για το τι είναι δυνατό σε ένα δημόσιο σχολείο. Είχα επισκεφθεί διάφορα σχολεία σε όλον τον κόσμο και πάντα φέρναμε τις ιδέες μας.
Είμαι από την Ολλανδία και λατρεύω να ψάχνω διάφορους τύπους σχολείων. Έχω δει πολλά εκπληκτικά σχολεία, ιδιαίτερα στη Σκανδιναβία. Στα σχολεία μας φτιάχνουμε μία κοινότητα που φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, καθώς και το περιβάλλον. Η Μάγκι ήρθε στο σχολείο μας, στο νηπιαγωγείο. Είναι τόσο υπέροχο να τη βλέπεις να μεγαλώνει. Έχει εγκεφαλική παράλυση, πάθηση που επηρεάζει τους μύες και συνεπώς της είναι δύσκολο να περπατήσει. Προσπαθήσαμε, συνεπώς, να της δώσουμε πολύ περισσότερα από όσα χρειαζόταν.
Η οικογένειά της και εγώ συνεργαζόμαστε για να βρούμε λύσεις. Δεδομένου, ότι είμαστε ένα δημόσιο σχολείο σε μία κοινότητα με χαμηλά εισοδήματα, μερικές φορές πρέπει να γίνουμε πολύ δημιουργικοί. Η πραγματικότητα του ειδικού εκπαιδευτικού μας προγράμματος είναι ότι κοστίζει πολύ περισσότερα από όσα λαμβάνουμε από την πολιτεία και βασιζόμαστε σε δωρεές για να πληρώσουμε τους ειδικούς και τον εξοπλισμό.
Υπήρξαν στιγμές που δεν ήξερα τι παραπάνω να κάνω, αλλά η μαμά της Μάγκι κι εγώ συζητούσαμε πολλές ώρες για να βρούμε λύσεις. Η εκπαίδευση στη φύση είναι ένα μεγάλο κομμάτι της αποστολής μας. Έχουμε κήπους, κοτοπουλάκια και μελίσσια. Η Μάγκι σχεδόν από την πρώτη τάξη ασχολούνταν με τα κοτόπουλα. Πηγαίνουμε, επίσης, τους μαθητές μας εκδρομές σε δάση και κάνουμε πολλές εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Κάθε χρόνο οι μαθητές της τετάρτης τάξης πηγαίνουν σε μία εκδρομή για κάμπινγκ. Η Μάγκι και οι συμμαθητές της περίμεναν με ανυπομονησία αυτή τη μέρα. Γνωρίζαμε, ότι θα έπρεπε να βάλουμε κάτω τα πράγματα για να διασφαλίσουμε, ότι η Μάγκι θα ευχαριστιόταν την εκδρομή στη φύση, όπως ακριβώς οι φίλοι της. Ήμουν αποφασισμένη να την πάρω μαζί μου. Δεν θα θέταμε κάν το ερώτημα ΑΝ θα έρθει, αλλά ΠΩΣ θα μπορούσε να έρθει.
