Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Οι άμαχοι υφίστανται «αδιανόητη φρίκη» στο Σουδάν, όπου ξέσπασε τη 15η Απριλίου ανελέητος πόλεμος για την εξουσία ανάμεσα
στον στρατό και παραστρατιωτικούς, καταγγέλλει σε έκθεσή της που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Διεθνής Αμνηστία.
Στο κείμενο, που τιτλοφορεί «Ο θάνατος μας χτύπησε την πόρτα», η ΜΚΟ κάνει λόγο για «γενίκευση των εγκλημάτων πολέμου με εσκεμμένες επιθέσεις αδιακρίτως εναντίον άμαχου πληθυσμού».
Η έκθεση αφορά κυρίως τα γεγονότα στην πρωτεύουσα Χαρτούμ και στην αχανή περιοχή Νταρφούρ (δυτικά)· βασίστηκε σε συνεντεύξεις με 181 ανθρώπους, που έγιναν είτε διά ζώσης, στο ανατολικό Τσαντ, ή εξ αποστάσεως. «Σε όλο το Σουδάν, οι άμαχοι υπομένουν καθημερινά αδιανόητη φρίκη καθώς οι ΔΤΥ και ο σουδανικός στρατός μάχονται για εδάφη» χωρίς την παραμικρή έγνοια για αυτούς, τόνισε η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, η Ανιές Καλαμάρ, στο δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση. Στον πόλεμο αναμετρώνται οι ένοπλες δυνάμεις του στρατηγού Άμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν και οι Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ) του στρατηγού Μοχάμεντ Χαμντάν Ντάγκλο. Η σύρραξη έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 3.900 ανθρώπους, κατά την -αναμφίβολα υποτιμημένη- πιο πρόσφατη εκτίμηση της μη κυβερνητικής οργάνωσης ACLED, κι έχει μετατρέψει σχεδόν 4 εκατομμύρια ανθρώπους σε εσωτερικά εκτοπισμένους και πρόσφυγες, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
«Κόσμος σκοτώνεται μέσα στο σπίτι του, ή καθώς ψάχνει απεγνωσμένα τροφή, νερό και φάρμακα. Μπαίνουν σε διασταυρούμενα πυρά όταν φεύγουν, δολοφονούνται σε στοχευμένες επιθέσεις», υπογράμμισε η κυρία Καλαμάρ.
Ενώ, συνέχισε: «δεκάδες γυναίκες και κορίτσια που ενίοτε δεν είναι πάνω από 12 ετών βιάζονται και υποβάλλονται σε άλλες μορφές σεξουαλικής σκλαβιάς από αντιμαχόμενους και στις δυο πλευρές. Καμιά τοποθεσία δεν είναι ασφαλής». Επιθέσεις έχουν βάλει στο στόχαστρο νοσοκομεία και εκκλησίες· οι λεηλασίες είναι συστηματικές. Η κλιμάκωση της βίας στο Νταρφούρ, όπου «οι ΔΤΥ και πολιτοφυλακές που συμμάχησαν μαζί τους σπέρνουν τον θάνατο και την καταστροφή, ζωντανεύει το φάσμα της της τακτικής της καμένης γης, που είχε χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν, σε ορισμένες περιπτώσεις από ακριβώς τους ίδιους δράστες», διαπιστώνει η ΓΓ της Διεθνούς Αμνηστίας.
