Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Η Ιαπωνία σχεδιάζει ν’ αναπτύξει ένα ισχυρό πυραυλικό οπλοστάσιο το οποίο θα μπορούσε ν’ αξιοποιήσει τις λανθάνουσες πυρηνικές ικανότητές της
μια στρατηγική κλιμάκωση για την επί μακρόν ειρηνιστική δύναμη που θα τη φέρει σε ταχύτερη πορεία σύγκρουσης με την Κίνα (στη φωτογραφία από το Twitter, επάνω, εκτόξευση πυραύλου από ιαπωνικό πολεμικό πλοίο).
Τέσσερις συμβάσεις
Αυτόν τον μήνα, το Naval News ανέφερε ότι το υπουργείο Άμυνας της Ιαπωνίας είχε υπογράψει τέσσερις συμβάσεις με τη Mitsubishi Heavy Industries για τον σχεδιασμό και την κατασκευή διαφόρων πυραύλων μακρού πλήγματος (standoff) που θα στοχεύουν την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα, συμπεριλαμβανομένης μιας σύμβασης 1,29 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για την αναβάθμιση της μαζικής παραγωγής των αντιπλοϊκών πυραύλων Type 12 (SSM).
Τα συμβόλαια περιλαμβάνουν επίσης 200 εκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη του Type 12 SSM (εκδόσεις για εκτόξευση από έδαφος, αέρα, πλοίο), 891,8 εκατομμύρια δολάρια για τη μαζική παραγωγή του οχήματος αερολίσθησης HVGP (Hyper Velocity Gliding Projectile) και 436 εκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη κατευθυνόμενων πυραύλων που θα εκτοξεύονται από υποβρύχια (βίντεο, κάτω).
Στο ρεπορτάζ σημειώνεται ότι θα ξεκινήσει φέτος η παραγωγή για το αναβαθμισμένο, εκτοξευόμενο από το έδαφος, Type 12 SSM, το οποίο θα τεθεί σε λειτουργία το 2026, με διαδοχικές αναβαθμίσεις ν’ αυξάνουν την εμβέλειά του από 200 σε 900 και τελικά 1.500 χιλιόμετρα.
Η Ιαπωνία έχει επίσης δύο προγραμματισμένα σχέδια υπερηχητικών όπλων. Το ιαπωνικό HVGP Block 1, του οποίου η παραγωγή αναμένεται να ξεκινήσει φέτος, έχει εκτιμώμενο βεληνεκές από 500 έως 900 χιλιόμετρα, με δύο βλήμματα τοποθετημένα στον πύραυλο-φορέα, γράφει σε ανάλυσή του ο Gabriel Honrada.
Υποβρύχιο με συστήματα VLS
Τα Block 2A και 2B του σχεδιασμού προβλέπεται να έχουν πολύ μεγάλο σώμα, με αυτονομία 2.000 χιλιομέτρων για το πρώτο και 3.000 χιλιομέτρων ή περισσότερο για το δεύτερο. Οι πύραυλοι Block 1 και Block 2A και 2B πρόκειται ν’ αναπτυχθούν από το 2023 έως το 2027 και το 2023 έως το 2030, αντίστοιχα.
Οσον αφορά στην επιχειρησιακή χρήση, το Naval News αναφέρει ότι το Block 1 θα λειτουργεί από το «HVGP Τάγμα», στη νήσο Κιούσου. Αντίθετα, τα Block 2A και 2B θα επιχειρούν από «μονάδες κατευθυνόμενων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς», στο βόρειο νησί Χοκάιντο. Σημειώνει επίσης ότι μια έκδοση εκτεταμένου βεληνεκούς του Type 12 SSM, εκτοξευόμενου από υποβρύχιο, θ’ αναπτυχθεί μεταξύ 2023 και 2027, παράλληλα μ΄ένα νέο υποβρύχιο εξοπλισμένο με συστήματα κάθετης εκτόξευσης (VLS) μεγαλύτερων πυραύλων.
Οι Asia Times σημείωσαν τον Ιανουάριο του 2023 ότι οι επενδύσεις της Ιαπωνίας σε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς πιθανότατα οφείλονται στους περιορισμούς της αεροπορικής της δύναμης έναντι της πρόσφατης προόδου της Κίνας, με τη στρατηγική ελπίδα ότι ένα διευρυμένο πυραυλικό οπλοστάσιο θ’ αντισταθμίσει τα όρια της ικανότητας κρούσης μεγάλου βεληνεκούς.
Στρατηγική λογική
Οσον αφορά στον αριθμό των μαχητικών, η Κίνα διέθετε 2.250 μαχητικά αεροσκάφη το 2021, με τα 800 από αυτά να είναι μαχητικά 4ης γενιάς. Αντίθετα, η Ιαπωνία έχει μόνο 244 μαχητικά από φέτος.
Τα αεροσκάφη J-20 της Κίνας, 5ης γενιάς, είναι ακόμα υπό παραγωγή και παρότι η Ιαπωνία μπορεί να αγοράσει περισσότερα F-35 για να συναγωνιστεί τα κινεζικά J-20, η κατακόρυφη αύξηση του κόστους των F-35 ίσως περιορίσει τον αριθμό των αεροσκαφών που τελικά θα προμηθευτεί.
Με την Ιαπωνία να διαθέτει περιορισμένο αριθμό μαχητικών, η χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς γι’ αποστολές κρούσης που παραδοσιακά εκτελούνται από επανδρωμένα αεροσκάφη μπορεί να έχει στρατηγική λογική…. Δείτε εδώ
