Ο πόλεμος για το νερό θα καθορίσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες

Κανένας πόρος δεν είναι πιο πολύτιμος για τους ανθρώπους από το καθαρό γλυκό νερό. Πέρα από τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες

το νερό πηγαίνει επίσης σε κάθε προϊόν που κατασκευάζεται σήμερα. Η έλλειψη νερού επηρεάζει ήδη δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους σε περισσότερες από 40 χώρες. Σε πολλές περιοχές δεν υπάρχουν επαρκείς ποσότητες νερού, όπως για παράδειγμα στη Βόρεια Αφρική, το Ισραήλ, την Ιορδανία. Σε άλλες περιοχές το πρόβλημα είναι οικονομικό, ότι δηλαδή εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων πολλοί άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε αυτό.

Αφορά κυρίως τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου 1 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Επίσης 2,4 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε χώρους υγιεινής. Σε αυτά τα ήδη πολύ σοβαρά προβλήματα, έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα της ξηρασίας, των πλημμυρών, των ακραίων καιρικών φαινομένων.

Για όλους αυτούς τους λόγους αναλυτές υποστηρίζουν ότι στα επόμενα χρόνια το νερό θα είναι ένας βασικός μοχλός της γεωπολιτικής.

Μάλιστα πολλές απο τις πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου θα κληθούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα διαχείρισης. Για παράδειγμα, η Κίνα και η Ινδία, φιλοξενούν το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά διαθέτουν το 10% του γλυκού νερού στον κόσμο.

Έτσι, στην λίστα των περιβαλλοντικών ελλείψεων της Ινδίας, το νερό βρίσκεται στην κορυφή. Σε μεγάλο βαθμό λόγω της αλλαγής τού κλίματος και της κακοδιαχείρισης του νερού για γεωργική χρήση, η Ινδία αναμένεται να έχει δυσκολίες με το νερό από το 2025 και λειψυδρία από το 2050.

Αν μια τέτοια συμφορά πρόκειται να ξεδιπλωθεί στην Ινδία, νοσήματα μπορεί να εξαπλωθούν και συγκρούσεις θα μπορούσαν να ενταθούν. Επιπλέον, η χώρα μπορεί επίσης να μειώσει το τρέχον επίπεδο της εμπλοκής της στην περιοχή, κάτι που θα έχει σημαντικές επιπτώσεις. Στην Κίνα,το 60% των υπόγειων υδάτων θεωρούνται μολυσμένα. Αυτό προκύπτει από σχετικές μετρήσεις σε 203 αστικά κέντρα της χώρας. Σύμφωνα με τις κινεζικές αρχές, η μόλυνση των υπογείων υδάτων έχει σοβαρές επιπτώσεις στην τροφική αλυσίδα, καθώς επιβαρύνει με επικίνδυνες ουσίες τουλάχιστον δώδεκα εκατομμύρια τόνους δημητριακών. Προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, έχει φράξει κάθε μεγάλο ποταμό στο οροπέδιο του Θιβέτ, συμπεριλαμβανομένων του Μεκόνγκ, του Salween, του Βραχμαπούτρα, του Γιανγκτσέ, του κίτρινου ποταμού, του Ινδού ποταμού, του Sutlej, του Shweli και του Karnali και υπάρχουν μεγάλης κλίμακας σχέδια για φράγματα και σε άλλους ποταμούς. Από τα 50.000 μεγαλύτερα φράγματα στον κόσμο, περισσότερα από τα μισά βρίσκονται στην Κίνα. Ως εκ τούτου, η Κίνα ελέγχει πλέον την παροχή νερού των ποταμών σε 13 γειτονικές χώρες.

Ακόμα και ο συριακός εμφύλιος συνδέεται -ως ένα βαθμό- με τα προβλήματα λειψυδρίας ενώ ακόμα σήμερα στη Συρία όλα τα εμπλεκόμενα μέρη χρησιμοποιούν το νερό σαν όπλο. Κανείς όμως δεν το κάνει συχνότερα από το Ισλαμικό Κράτος.

Η έλλειψη των υδάτινων πόρων λόγω της υπερεκμετάλλευσης του ποταμού Ευφράτη μεταξύ Ιράκ, Συρίας και Τουρκίας σίγουρα πρόσθεσε ένταση σε μια ήδη τεταμένη κατάσταση. Μια καταστροφική ξηρασία το 2006 ανάγκασε κατ’ εκτίμηση 1,5 εκατομμύριο Σύριους να μετεγκατασταθούν.

Σχεδόν το 75% των αγροτών τής Συρίας υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή των καλλιεργειών και στην συνέχεια μετακόμισε στις πόλεις αναζητώντας εργασία. Το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί συστηματικά το νερό, μην παρέχοντας νερό και αφήνοντας ολόκληρες περιοχές να ξεραθούν και χωριά και πόλεις να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Σε άλλες περιπτώσεις έχει επιτρέψει να πλημμυρίσουν περιοχές για να διώξει τον πληθυσμό.

thepressroom.gr

Ο πόλεμος για το νερό θα καθορίσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες