Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Το ατύχημά της ήταν τόσο φρικτό, που διακόπηκαν οι αγώνες και έδιωξαν τους θεατές. Ολοι πίστευαν ότι δεν θα ξαναπερπατήσει
Αλλά η Βικτόρια Γουίλιαμσον τους διέψευσε. Ανέβηκε και πάλι στο ποδήλατο και είναι έτοιμη για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα!
Ατελείωτες ημέρες στο νοσοκομείο, επεμβάσεις, βίδες, καροτσάκι, πατερίτσες, η 25χρονη Βρετανίδα ποδηλάτισσα πέρασε όλα τα στάδια. Είδε τα όνειρά της να γίνονται κομμάτια, αλλά με σκληρή δουλειά τα… έπιασε και τα ένωσε ξανά, με ένα και μόνο στόχο: να επιστρέψει στον πρωταθλητισμό.
Ήταν το 2016, σε αγώνες ποδηλασίας πίστας στο Ρότερνταμ, όταν η ατυχία χτύπησε. Εκείνη δεν θυμάται τίποτα από τον τελικό του όμνιουμ, κατά τη διάρκεια του οποίου συγκρούστηκε με αντίπαλο. Αμφότερες έμειναν χωρίς τις αισθήσεις τους στην πίστα, ο αγώνας σταμάτησε και οι διοργανωτές ζήτησαν από τον κόσμο να φύγουν. Η Γουίλιαμσον ήταν σε τραγικά χειρότερη κατάσταση. Οι γιατροί που έσπευσαν, φοβήθηκαν αμέσως ότι θα μείνει παράλυτη. Είχε πολλαπλά κατάγματα και εξαρθρώσεις. Το δέρμα της είχε σκιστεί τόσο βαθιά, που φαινόταν η σπονδυλική στήλη της. Εκείνη όμως, τις στιγμές που ανακτούσε τις αισθήσεις της, υπό την επήρεια βαριών φαρμάκων, ανησυχούσε για κάτι άλλο. «Κέρδισα;», ήταν το πρώτο πράγμα που ρώτησε. «Μπορείτε να βγάλετε μια φωτογραφία;», ήταν το δεύτερο που είπε στους γιατρούς. «Δεν ήξερα τη διάγνωση, πίστευα ότι είναι κάτι ξεκαρδιστικό εκείνη τη στιγμή», λέει στο BBC. «Δεν θυμάμαι τίποτα από το ατύχημα, κάτι που είναι ευλογία, γιατί δεν είχα ψυχολογικά θέματα για την επιστροφή μου στην πίστα», συμπληρώνει.
Οταν πήγε στο νοσοκομείο, οι γιατροί της είπαν ότι θα νοσηλευτεί για 8 εβδομάδες. Ηταν από τις πρώτες εκτιμήσεις τους που διέψευσε. Πήρε εξιτήριο έπειτα από ένα μήνα. Στο μυαλό της ήταν από την αρχή το πώς θα επιστρέψει στην ποδηλασία. Ακόμη και τις στιγμές που πάσχιζε ακόμη και να κάνει τα βασικά.
«Μου είπαν ότι μπορεί να μην ξαναπερπατήσω. Μετά, ότι θα έπρεπε να δώσω μάχη για να κινούμαι χωρίς μπαστούνι. Και στη συνέχεια αμφέβαλαν αν θα μπορούσα να ανέβω ξανά σε ποδήλατο», θυμάται. «Δεν ήταν μόνο ο σωματικός πόνος που με δυσκόλευε. Ηταν και η πνευματική κόπωση, γιατί δεν μπορούσα να κάνω πράγματα που θεωρούσα δεδομένα ως τότε, ακόμη και το να πάω στην τουαλέτα ή να κάνω μπάνιο μόνη μου. Επρεπε να μείνω ξαπλωμένη για πάνω από 3 εβδομάδες. Μετά, άρχισα να κάθομαι, αλλά και στη μικρότερη κλίση λιποθυμούσα. Σε εκείνο το σημείο κατάλαβα ότι δεν ήμουν σε καλό δρόμο», διηγείται.
Μετά την παραμονή της στο νοσοκομείο για τέσσερις εβδομάδες, επέστρεψε στη Μ. Βρετανία και ακολούθησαν εννέα μήνες εντατικής αποκατάστασης. Χρειάστηκε δεύτερη επέμβαση τον Σεπτέμβριο του 2017, προκειμένου να αφαιρεθούν οι βίδες από τη λεκάνη της, αλλά λίγο καιρό αργότερα άρχισε ξανά να ποδηλατεί, έστω και σε ελαφρύ ρυθμό.
Το περασμένο Ιούνιο, το φρικτό ατύχημα της φίλης της, Κριστίνα Βόγκελ, την έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο τυχερή στάθηκε η ίδια. Η Γερμανίδα Ολυμπιονίκης της ποδηλασίας έμεινε παράλυτη, έπειτα από σύγκρουση στην προπόνηση. «Συνειδητοποίησα πόσο τυχερή ήμουν εγώ. Ενα από τα τραύματά μου ήταν μόλις δύο χιλιοστά από τον νωτιαίο μυελό, οπότε θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα. Να χάσω κάθε κίνηση. Η Κριστίνα μου έστελνε μηνύματα όταν ήμουν στο νοσοκομείο και μου είπε “τα πας εκπληκτικά” όταν επέστρεψα. Αλλά νιώθω περισσότερο δέος για εκείνη. Ηταν ένα από τα είδωλα στο γυναικείο σπριντ και τώρα τα βγάζει πέρα με έναν τραυματισμό που της άλλαξε τη ζωή. Είναι εκπληκτικό, είναι πρότυπο για όλους», δήλωσε η 25χρονη.
Αν και δηλώνει ότι ακόμη μπορεί να βελτιώσει την ταχύτητά της, η Γουίλιαμσον πλέον σηκώνει περισσότερα βάρη από ό,τι πριν από το ατύχημα. Τον Ιανουάριο επέστρεψε στους διεθνείς αγώνες, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Χονγκ Κονγκ και τώρα θα μετάσχει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδηλασίας πίστας, που ξεκινά την Τετάρτη στην Πολωνία.
Βέβαια, ήδη σκέφτεται το Τόκιο και τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2020. Για εκείνη, η διοργάνωση έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς τραυματίστηκε ακριβώς πριν καταφέρει να προκριθεί στη διοργάνωση του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Πάνω από όλα όμως, απολαμβάνει κάθε της επίτευγμα. «Ο,τι κι αν πετύχω πλέον, είναι νίκη», λέει και έχει απόλυτο δίκιο.
iefimerida.gr
