Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Η Τουρκία και η Ρωσία καθίστανται όλο και περισσότερο στρατηγικοί εταίροι σε μια προσπάθεια να συνεργαστούν με το Ιράν
και να απομακρύνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Μέση Ανατολή αναφέρει η Jerusalem Post, σε άρθρο-κόλαφο για τις επιδιώξεις της Άγκυρας.
«Αυτός είναι ο γενικός στόχος της Τουρκίας και οι πρόσφατες συγκρούσεις και το χάος που έχει προκαλέσει από τη Συρία μέχρι στη Λιβύη, τη Μεσόγειο και τον Καύκασο έχουν σχεδιαστεί για να διαιρέσουν αυτές τις περιοχές σε σφαίρες επιρροής ανάμεσα στη Ρωσία και την Τουρκία» τονίζεται στο άρθρο του Σεθ Φράντζμαν.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα, η Τουρκία έχει ενθαρρύνει τους λομπίστες της στις ΗΠΑ να υποστηρίζουν ότι η Άγκυρα κάνει «γεωπολιτική» σχεδιασμένη ώστε να είναι «προπύργιο» ενάντια στη Ρωσία, χρησιμοποιώντας ορολογία του Ψυχρού Πολέμου, για να ενθαρρύνει τους Δυτικούς να πιστεύουν ότι η Τουρκία βρίσκεται στο πλευρό των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, στόχος της Άγκυρας είναι να συνεργαστεί με τη Ρωσία και το Ιράν για τη μείωση της επιρροής των ΗΠΑ. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα σε κάθε περιοχή που η Άγκυρα έχει εισβάλει και έχει εμπλακεί. Η Τουρκία συνεργάστηκε με τη Ρωσία για να διαιρέσουν τη βόρεια Συρία σε τμήματα, απομακρύνοντας τις αμερικανικές δυνάμεις και εξαπλώνοντας τον εξτρεμισμό. Η Λιβύη, μια σύγκρουση στην οποία είχαν εμπλακεί κάποτε οι ΗΠΑ, έχει πλέον γίνει «παιδική χαρά» για τις τουρκικές πολιτοφυλακές. Ο πρόσφατος πόλεμος μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας σχεδιάστηκε επίσης για να φέρει την Τουρκία και τη Ρωσία σε άμεση επαφή στον νότιο Καύκασο, να απομακρύνει την επιρροή των ΗΠΑ και να διαιρέσει την περιοχή. Στοιχεία για αυτό μπορούν να βρεθούν στη συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου, όπου οι Ρώσοι ειρηνευτές και στρατιώτες αυξάνουν το ρόλο τους στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ένα αυτόνομο αρμενικό θύλακα στο Αζερμπαϊτζάν. Η Τουρκία υποκίνησε το Μπακού σε πόλεμο εναντίον των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και αναγκάζοντας 50.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν την περιοχή.
Για την Άγκυρα, οι επιθέσεις εναντίον των Αρμενίων αμάχων ήταν επιτυχημένες, σε μια επανάληψη της εθνοκάθαρσης που υποστηρίχθηκε από την Τουρκία στην Αφρίν (σ.σ πόλη της βόρειας Συρίας), όπου οι Κούρδοι εκδιώχθηκαν τον Ιανουάριο του 2018. Το μοντέλο ήταν το ίδιο στη Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Η Τουρκία έστειλε εξτρεμιστές, κατηγορούμενους για αποκεφαλισμoύς ανθρώπων, να λεηλατήσουν εκκλησίες και να εξαναγκάσουν τους Αρμένιους να φύγουν. Εκατό χρόνια μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων από το οθωμανικό καθεστώς το 2015, η Τουρκία ήθελε να συνεχίσει το σχέδιο. Όπως και το 1915, ο στόχος στο τέλος θα ήταν η νέα ρωσική εμπλοκή στον Καύκασο.
Οι ρωσικές διασωστικές δυνάμεις έχουν ανακατασκευάσει περισσότερα από 250 κτίρια στη Ναγκόρνο Καραμπάχ, σύμφωνα με το ρωσικά πρακτορείο TASS. «Έχουν ανακατασκευαστεί έως και 251 κτίρια, συμπεριλαμβανομένων πολυκατοικιών, 245 ιδιωτικών κατοικιών, δύο κυβερνητικών κτιρίων, ενός κτιρίου υποδομής και δύο κοινωνικών εγκαταστάσεων», αναφέρει το TASS. Περισσότερα από 2.600 κτίρια που έχουν καταστραφεί στον πόλεμο ενδέχεται τώρα να δεχθούν ρωσική μέριμνα. Η Ρωσία το βλέπει αυτό ως ένα είδος «αστυνομικής δράσης», μια εμπλοκή που θα σταματήσει τις φιλονικίες μεταξύ των πρώην σοβιετικών σοσιαλιστικών δημοκρατιών. Έτσι βλέπει και η Άγκυρα αυτήν την περιοχή, από την οπτική της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία συνεχίζει να μιλάει για την επαναδιαπραγμάτευση της συνθήκης της Λωζάνης και άλλων συμφωνιών μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η εισβολή της Άγκυρας στη Συρία, η εγκατάσταση 12 βάσεων στο βόρειο Ιράκ και η εμπλοκή στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο είναι μέρος αυτού του σχεδίου.
Η Τουρκία πλασάρει την εμπλοκή της με διαφορετικές εκστρατείες δημοσίων σχέσεων στις οποίες αποδύεται σε διαφορετικά μέρη. Στην Ουάσινγκτον προσποιείται ότι είναι σύμμαχος των ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία αγοράζει γρήγορα ρωσικά όπλα. Η Τουρκία και η Ρωσία συναντήθηκαν στο Σότσι την περασμένη εβδομάδα για να συζητήσουν τη στρατηγική αυτή. Τα τουρκικά κρατικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι «οι κορυφαίοι Τούρκοι και Ρώσοι διπλωμάτες συναντήθηκαν την Τρίτη για να συζητήσουν διεθνή θέματα και να βοηθήσουν στην προετοιμασία για μια συνάντηση των προέδρων των δύο χωρών. Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ στη ρωσική παραθεριστική πόλη του Σότσι, πριν από μια προγραμματισμένη σύνοδο του Συμβουλίου Συνεργασίας Ρωσίας-Τουρκίας Υψηλού Επιπέδου, που πρόκειται να συμπροεδρεύουν οι πρόεδροί τους».
Tα Δυτικά Μέσα τροφοδοτούνται με ιστορίες για το πώς το τουρκο-ιρανικό-ρωσικό τρίγωνο προορίζεται να συγκρουστεί λόγω ιστορικών, οθωμανικών, περσικών και ρωσικών αυτοκρατορικών στόχων, ή επειδή πρόκειται για σουνιτικές, σιιτικές και χριστιανικές χώρες. Αυτή είναι μια λανθασμένη ανάγνωση της Ιστορίας. Ενόσω η Τουρκία διαδίδει συχνά παραπληροφόρηση μέσω των κρατικών της μέσων μαζικής ενημέρωσης, φυλακίζει δημοσιογράφους και αντιφρονούντες και επιτίθεται στις ΗΠΑ, προσεγγίζει τη Ρωσία. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που δολοφονήθηκε ο πρέσβης της Ρωσίας στην Τουρκία. Αυτό το περιστατικό μπήκε στην άκρη υπέρ της νέας συμμαχίας. Η Τουρκία, η Ρωσία και το Ιράν το βλέπουν ως μια πραγματιστική σχέση συνεργασίας, που αναπτύσσεται από τη διαδικασία της Αστάνα του 2016, η οποία υποτίθεται ότι θα διαιρέσει τη Συρία σε περιοχές επιρροής και θα απομακρύνει τις ΗΠΑ από την ανατολική Συρία. Ο τελικός στόχος είναι ο ίδιος. Απομακρύνετε τις ΗΠΑ και δώστε στο Ιράν, την Τουρκία και τη Ρωσία τις περιοχές ελέγχου τους.
Η Τουρκία προσπάθησε να αφήσει να εννοηθεί στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, ότι θέλει «συμφιλίωση». Ωστόσο, όταν ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλά συνεχίζει τη μιλιταριστική του στρατηγική. Οι συκοφάντες του περιφρονούν τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Χρησιμοποιούν τον όρο «συμφιλίωση» μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν ότι τα εύπιστα δυτικά μέσα ενημέρωσης θα τούς αγοράσουν χρόνο και ίσως με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση να συνεχίσουν το έργο τους με τη Ρωσία και το Ιράν.
Οι ΗΠΑ κάποτε είχαν ευρύτερο ρόλο στον Καύκασο. Η Γεωργία ανέμενε την αμερικανική υποστήριξη το 2008 όταν βρέθηκε σε πόλεμο με τη Ρωσία για αμφισβητούμενες περιοχές. Όταν η Γεωργία ηττήθηκε, ο ρόλος των ΗΠΑ και της Ευρώπης εκεί μειώθηκε. Αργότερα το 2014, η Ουκρανία ανέμενε περισσότερη υποστήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά είδε τη Ρωσία να προσαρτά την Κριμαία.
Ο πόλεμος τον οποίο η Τουρκία υποκίνησε το Αζερμπαϊτζάν το Σεπτέμβριο του περασμένου έτους ήταν το τέλος της συμμετοχής των ΗΠΑ στον Καύκασο. Ενώ η Άγκυρα πλάσαρε τον πόλεμο ως απαραίτητο για να αντιμετωπίσει το Ιράν και τη Ρωσία, στην πραγματικότητα συνεργάστηκε με την Τεχεράνη και τη Μόσχα. Ο στόχος ήταν να φέρει τη Ρωσία στον νότιο Καύκασο ως ειρηνευτή και να εξαλείψει οποιαδήποτε δυτική επιρροή. Αυτό συμβαίνει επειδή η Αρμενία ήθελε να απομακρυνθεί από την τροχιά της Ρωσίας. Ο (Αρμένιος πρωθυπουργός) Νικολ Πασιανάν επεδίωκε στενότερους δεσμούς με τη Δύση. Για να το αποτρέψει αυτό, η Μόσχα επέτρεψε στο υποστηριζόμενο από την Τουρκία Αζερμπαϊτζάν να ξεκινήσει έναν πόλεμο για να τον αποδυναμώσει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2019. Αποδυναμωμένος και νικημένος, ζήτησε ειρήνη – και η Ρωσία και η Τουρκία μετακινήθηκαν σε αμφισβητούμενες περιοχές με τη συγκατάθεση του Μπακού. Τώρα η Αρμενία είναι όμηρος της Μόσχας και της Άγκυρας. Η Τουρκία το θέλει. Το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο επιδίωκε για δεκαετίες να προσεγγίσει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ως στρατηγικούς εταίρους, έχει βρεθεί στη σκιά της Άγκυρας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι περισσότερο ιρανικός, ρωσικός και τουρκικός έλεγχος και αποδυνάμωση των ανεξάρτητων κρατών του νότιου Καυκάσου.
Tα Δυτικά Μέσα τροφοδοτούνται με ιστορίες για το πώς το τουρκο-ιρανικό-ρωσικό τρίγωνο προορίζεται να συγκρουστεί λόγω ιστορικών, οθωμανικών, περσικών και ρωσικών αυτοκρατορικών στόχων, ή επειδή πρόκειται για σουνιτικές, σιιτικές και χριστιανικές χώρες. Αυτή είναι μια λανθασμένη ανάγνωση της Ιστορίας. Είναι πιθανότερο να συνεργαστούν ενάντια στους κοινούς εχθρούς τους στη Δύση και να προωθήσουν τις κοινές αυταρχικές και στρατιωτικές ατζέντες τους. Μοιράζονται πολλά κοινά ως ανοδικές δυνάμεις στον κόσμο, επιδιώκοντας να τερματίσουν τον μονοπολικό κόσμο της ηγεμονίας των ΗΠΑ όπως αναδείχθηκε από τον Ψυχρό Πόλεμο. Όσοι στην Ουάσινγκτον βλέπουν την Τουρκία με τα γυαλιά του Ψυχρού Πολέμου κάνουν λάθος για τη συνολική ατζέντα της Τουρκίας. Η ατζέντα της Άγκυρας είναι πάντα η αποδυνάμωση και η μείωση του ρόλου των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η αύξηση του ρόλου της Ρωσίας και του Ιράν. Σε κάθε εισβολή που έχει εκτελέσει η Άγκυρα μέχρι στιγμής, έχει επιδιώξει να αυξήσει τη δύναμη της Ρωσίας και του Ιράν – και όχι μόνο να αποδυναμώσει την Αμερική, αλλά και να αποδυναμώσει οποιεσδήποτε ομάδες θέλουν δημοκρατία ή έναν πιο ελεύθερο Τύπο και να φέρουν εξτρεμιστές και απολυταρχικά καθεστώτα. Ο Τζον Φ. Κένεντι το 1960 υποστήριξε ότι ο κόσμος δεν ήταν μόνο χωρισμένος σε σοβιετικό και αμερικανικό στρατόπεδο, αλλά μάλλον σε χώρες που ήταν «ελεύθερες» σε αντίθεση με εκείνες που δεν είναι. Κατάλαβε ότι τα απολυταρχικά καθεστώτα προτιμούν να συνεργάζονται. αυτό συμβαίνει στον Καύκασο.
Πηγή: skai.gr
