Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ Δημήτρης Νατσιός τοποθετήθηκε από του βήματος της Βουλής
εκτενώς για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, εθνικής κυριαρχίας και εκπαίδευσης, με αφορμή τη συζήτηση για την κυβερνητική τροπολογία που αφορά τον περιορισμό διαδηλώσεων μπροστά στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Κατηγόρησε την κυβέρνηση για «υποκρισία» και «υποχώρηση στα εθνικά θέματα», ενώ συνέδεσε τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση με τη συνολική ιδεολογική κατεύθυνση που, όπως υποστήριξε, «αποδυναμώνει την εθνική συνείδηση».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην υπόθεση των Τεμπών, συνδέοντάς την με την τρέχουσα συζήτηση περί «σεβασμού της μνήμης». Όπως είπε, «η κυβέρνηση δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία απέναντι στα ζωντανά μνημεία του έθνους, στα παιδιά που χάθηκαν».
Ολόκληρη η ομιλία του προέδρου της ΝΙΚΗΣ, Δημήτρη Νατσιού, στην Ολομέλεια της Βουλής (21/10/2025)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
από προχθές ακούμε σχεδόν διθυραμβικά σχόλια και προβλέψεις για μια νέα πορεία στην επίλυση του Κυπριακού, μετά την εκλογή του νέου Τουρκοκύπριου ηγέτη στις ψευδοεκλογές του ψευδοκράτους. Πλανάστε πλάνην οικτράν. Δεν ακούσατε τι δήλωσε ο κύριος αυτός αμέσως μετά την εκλογή του: «Θα αντιμετωπίσουμε όλα τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής σε συνεννόηση με την Τουρκία». Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Συνεπώς, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ένα πειθήνιο ενεργούμενο της Τουρκίας εξελέγη και πάλι στο ψευδοκράτος.
Αν θεωρείτε πως μια προσέγγιση της λύσης για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα είναι βιώσιμη, τότε ξανακούστε εκείνο το δραματικό διάγγελμα του αείμνηστου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Τάσσου Παπαδόπουλου, στις 7 Απριλίου 2004. Να θυμάστε γιατί δεν ψήφισε το Σχέδιο Ανάν: δεν ήθελε να μετατρέψει το κυπριακό κράτος σε κοινότητα. Σε άμεση σχέση με αυτό υπάρχουν και κάποιοι που βλέπουν στην Τουρκία διάθεση υποχωρήσεων στο θέμα του εύρους των χωρικών μας υδάτων. Έτσι ερμήνευσαν τις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών. Τι εννοεί ο Φιντάν όταν λέει «εγώ δεν αποδέχομαι τα 12 μίλια, εσύ δεν αποδέχεσαι τα 6 μίλια»; Αυτά μπορούν να συζητηθούν σε ορισμένα σημεία, ή αυτά συζητήθηκαν με τις διερευνητικές επαφές και προχώρησαν σε κάποια σημεία;
Κάνετε μυστική διπλωματία; Αληθεύει αυτό, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών; Ποιοι μιλούν από την κυβέρνηση και ποιοι συμφώνησαν; Συζητάτε στις διερευνητικές επαφές το εύρος των χωρικών μας υδάτων; Προδίδετε τον ελληνικό λαό. Παζαρεύετε την εθνική μας κυριαρχία πίσω από την πλάτη του. Εμπρός λοιπόν, διαψεύστε τους.
Ο Τούρκος Υπουργός είπε επίσης ότι το πρόβλημα του Αιγαίου δεν είναι πρόβλημα που δεν μπορεί να επιλυθεί. Φυσικά και μπορεί να επιλυθεί-αν από το 1995 είχαμε μια κυβέρνηση που, σεβόμενη την εθνική κυριαρχία που απορρέει από το διεθνές δίκαιο, επέκτεινε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως προβλέπεται. Από τότε όμως όλες οι κυβερνήσεις, δυστυχώς για εμάς, έχουν στα χείλη τη μόνιμη φράση «επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε το νόμιμο δικαίωμά μας». Γιατί τέτοια μειοδοσία;
Και επειδή πριν από λίγες μέρες είχαμε και μια αντιπαράθεση με τον κύριο Γεραπετρίτη, θέλω να θέσω το εξής ερώτημα: ποια είναι η κόκκινη γραμμή μας σχετικά με το εύρος των χωρικών μας υδάτων; Υπάρχει περίπτωση να δεχθούμε κάτι λιγότερο από τα 12 ναυτικά μίλια; Υπήρξε ή υπάρχει περίπτωση να διαπραγματευτούμε το εύρος των χωρικών μας υδάτων; Όπως άλλωστε έχει υπαινιχθεί και η διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ, κυρία Μαρία Γαβουνέλη, η οποία διατελεί και σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών. Η κυρία αυτή κάποτε συνέκρινε την αγοραπωλησία πατάτας με τις διαπραγματεύσεις στα ελληνοτουρκικά. Τα γελοιοποίησε. Και αυτή την κυρία την έχει ο κύριος Υπουργός Εξωτερικών σύμβουλο στο υπουργείο του.
Έγκριτοι διεθνείς αναλυτές αναφέρουν ότι μια τέτοια στάση, δηλαδή η διαπραγμάτευση για το εύρος των ναυτικών μιλίων, θα ήταν απόλυτο λάθος και θα έδειχνε αδυναμία απέναντι στην Τουρκία, η οποία καταλαβαίνει μόνο μία γλώσσα: τη γλώσσα της ισχύος και όχι των παραχωρήσεων. Εδώ, κύριε Πρωθυπουργέ και κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, δεν είναι ώρα για λεκτικά παιχνίδια. Πρέπει να είστε σαφέστατοι και ξεκάθαροι. Αποτελούν τα 12 ναυτικά μίλια την αδιαπραγμάτευτη κόκκινη γραμμή μας σε κάθε συζήτηση με την Τουρκία; Ναι ή όχι; Είστε διατεθειμένοι να υπερασπιστείτε το δικαίωμα της Ελλάδας για εύρος χωρικών υδάτων 12 ναυτικά μίλια παντού; Ναι ή όχι; Θα εγκαταλείψετε επιτέλους την ολέθρια πολιτική του κατευνασμού και των υποχωρήσεων που είναι καταστροφικές και εθνικά επικίνδυνες;
Πάμε τώρα στο μνημείο. Ο μεγάλος Αθηναίος πολιτικός Περικλής, το 431 π.Χ., εκφώνησε προς τιμήν των πεσόντων του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού Πολέμου τον περίφημο Επιτάφιο. Είναι ο ωραιότερος πολιτικός λόγος της ανθρωπότητας. Σε αυτόν ο Περικλής πλέκει το εγκώμιο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, εξυμνεί τη φιλοπατρία και τις αρετές των προγόνων.
Ο λόγος αυτός εκφωνήθηκε στο Δημόσιο Σήμα, όπου, όπως γράφει και ο Παυσανίας στα «Περιηγητικά» του, υπήρχε ο τάφος εκείνων που σκοτώθηκαν στις μάχες. Παρενθετικά να πω ότι η λέξη «σημαία» ίσως ετυμολογικά συνδέεται με τη λέξη «σήμα», που σημαίνει τάφος ή μνημείο. Και αν δεν ισχύει, είναι ωραία ερμηνεία. Η σημαία μας και ο εθνικός μας ύμνος παραπέμπουν στους τάφους, στα ιερά κόκκαλα των Ελλήνων.
Το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, με το άσβεστο καντήλι που μεταφέρθηκε από την Αγία Λαύρα κατά τα αποκαλυπτήρια, φέρει μέσα του την προσφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη διατήρηση του Γένους. Άλλοι κρατούσαν καριοφύλλια και άλλοι καντήλια. Το σήκωσε ένας επίσκοπος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, σε ένα μοναστήρι – σε εκείνα τα μοναστήρια που στάθηκαν προπύργια της λευτεριάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, υποτίθεται ότι είστε φιλελεύθερη κυβέρνηση. Και χαρακτηριστικό του φιλελευθερισμού είναι η ελευθερία. Εσείς όμως, με την επαίσχυντη τροπολογία που καταθέσατε για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ξεκινάτε τη διατύπωσή σας με το ρήμα «απαγορεύεται». Εσείς, οι τάχα φιλελεύθεροι δημοκράτες, έχετε σημαία το «απαγορεύεται». Αυτό το «απαγορεύεται» διατρέχει όλη την πολιτική σας. Απαγορεύσατε την ελευθερία έκφρασης στο διαδίκτυο, θεσπίσατε ιδιώνυμο αδίκημα κατά την περίοδο του COVID, απαγορεύσατε ακόμη και σε δημοσιογράφο να εκφράζει διαφορετική άποψη επειδή η εταιρεία του είχε συναλλαγές με το Δημόσιο.
Και πέραν της ιδεολογικής χρεοκοπίας, η τροπολογία σας είναι προχειρότατη. Νομοθετείτε ειδική απαγόρευση μόνο για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, αλλά όχι για άλλα εθνικά μνημεία — την Ακρόπολη, τα Καλάβρυτα, τη Βεργίνα, τους τόπους των Μακεδονομάχων. Εκεί δεν σας ενδιαφέρει, γιατί είναι μακριά από τα γραφεία σας.
Δεν θέλετε να προστατεύσετε την ιερότητα του μνημείου. Θέλετε να προστατευθείτε από τις φωνές του λαού. Σας κυνηγούν στους εφιάλτες σας τα 57 παιδιά των Τεμπών, και δεν θέλετε να βλέπετε τα ονόματά τους ούτε στο πεζοδρόμιο. Καλείτε τώρα τον στρατό να σβήσει αυτά τα ονόματα-όπως τότε επέβλεψε το μπάζωμα των οστών τους. Αυτό δεν είναι σεβασμός, είναι ασύλληπτη υποκρισία.
Λέτε ότι θέλετε να προστατεύσετε τους νεκρούς ήρωες του έθνους. Ρωτώ όμως: γιατί δεν δείχνετε την ίδια ευαισθησία για τα ζωντανά μνημεία του έθνους, τα παιδιά μας; Γιατί δεν τους μεταλαμπαδεύετε το ήθος της φιλοπατρίας και της αντίστασης; Γιατί επιτρέπετε τη γενοκτονία της μνήμης που συντελείται στα σχολεία;
Στα σχολικά βιβλία της Πέμπτης Δημοτικού γράφεται ότι την 28η Οκτωβρίου 1940 ο λαός «πήγε και κρύφτηκε στα υπόγεια». Ντροπή. Δηλητηριάζετε αθώες ψυχές, καλλιεργείτε τη δειλία και την αφιλοπατρία. Διαβάστε τι έγραψε ο Γιώργος Θεοτοκάς τότε: «Η Αθήνα παίρνει το ύφος μεγάλων εθνικών γιορτών. Πλήθη νέων με σημαίες, δάφνες και μουσικές. Ο κόσμος συμμετέχει, ζητωκραυγάζει, ξύπνησε το ελληνικό φιλότιμο». Αυτό πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία, όχι ότι «κρυφτήκαμε στα υπόγεια».
Καταθέσαμε επίκαιρη ερώτηση στο Υπουργείο Παιδείας για την επαναφορά της έπαρσης της σημαίας και της απαγγελίας του Εθνικού Ύμνου μία φορά τον μήνα στα δημοτικά σχολεία. Η τότε υφυπουργός Παιδείας, κυρία Μιχαηλίδου, απάντησε ότι δεν θα το κάνουν γιατί υποστηρίζουν «έναν νέο πατριωτισμό». Ο νέος πατριωτισμός σας, κυρίες και κύριοι, λέγεται εθνομηδενισμός. Ο παλιός πατριωτισμός του Παύλου Μελά, των Βαλκανικών Πολέμων, του ’40, του Γρηγόρη Αυξεντίου, για εσάς ξεπεράστηκε. Ο «νέος πατριωτισμός» σας είναι η προδοσία των Πρεσπών, τα έξι ναυτικά μίλια, οι ψευτογάμοι και η απώλεια της Κάσου. Εσείς δεν είστε προστάτες της εθνικής μνήμης· είστε οι νεκροθάφτες της.
Έχετε υπουργούς που δήλωσαν ότι «η μισή Κύπρος είναι τουρκική» και ότι «οι γερμανικές αποζημιώσεις είναι ζήτημα του προηγούμενου αιώνα». Και τώρα επικαλείστε την εθνική μνήμη για να απαγορεύσετε διαδηλώσεις έξω από τη Βουλή. Δεν έχετε δημοκρατικό πρόσωπο. Μπορεί να χρησιμοποιείτε όσα «κρέμες φτιασιδώματος» και αν θέλετε, αλλά δεν μπορείτε να κρύψετε το αποτρόπαιο πρόσωπό σας. Γεράσατε στην ανομία και στη διαφθορά. Είστε η κυβέρνηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, του εγκλήματος των Τεμπών, του κατευνασμού και των εθνικών υποχωρήσεων.
Και τώρα, ενόψει της εθνικής επετείου, να θυμηθούμε κάτι ουσιώδες: εμείς οι Έλληνες δεν γιορτάζουμε το τέλος των πολέμων, αλλά την αρχή των αγώνων. Γιορτάζουμε το «Όχι» του ’40 και το «Όχι» του ’21. Γιατί κανένας δίκαιος αγώνας δεν πάει χαμένος. Το «Όχι» είναι η ψυχή του έθνους μας.
Γιορτάζουμε το «Όχι», γιατί αν γιορτάζαμε τα «Ναι», κάθε μέρα θα είχαμε γιορτή. Με τα «Όχι» φτάσαμε στις κορυφές της Δόξας, με τα «Ναι» των Νενέκων οδηγηθήκαμε στην υποτέλεια.
Και καθώς θα ξεδιπλώνονται σε λίγες μέρες οι σημαίες στα μπαλκόνια, ας θυμηθούμε ότι ο Εθνικός μας Ύμνος δεν είναι ύμνος στην Ελλάδα, αλλά ύμνος στην Ελευθερία. Η μεγαλοσύνη στα έθνη, όπως είπε ο Κωστής Παλαμάς, δεν μετριέται με το στρέμμα, αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και με το αίμα. Εμείς, λοιπόν, μετράμε με το αίμα και όχι με τα στρέμματα. Και επειδή δεν αντέχουμε άλλο την υποκρισία σας και τον ψευδοπατριωτισμό σας, επειδή δηλητηριάζετε το μέλλον της πατρίδας και καλλιεργείτε τη διχόνοια, θα πούμε και εμείς ένα ξεκάθαρο «Όχι» στην τροπολογία σας.
