Με κείμενο των «99» και μπαράζ αναρτήσεων συγκρούονται τα στρατόπεδα της Έφης Αχτσιόγλου και του Στέφανου Κασσελάκη.
Το «θα λογαριαστούμε μετά» που ειπώθηκε την περίοδο του κορωνοϊού αναβιώνει αυτή τη φορά εντός του ΣΥΡΙΖΑ, με ορίζοντα την επόμενη ημέρα της εκλογής νέου προέδρου.
Το κλίμα έχει βαρύνει αρκετά, και μια ανάρτηση του βετεράνου Γιάννη Δραγασάκη υπέρ της Έφης Αχτσιόγλου προκάλεσε σωρεία επιθέσεων στο πρόσωπό του, με χαρακτηρισμούς για την ηλικία του, γιατί παρέλειψε αρχικά να αναφερθεί στον Στέφανο Κασσελάκη.
Όταν ο κ. Δραγασάκης διευκρίνισε ότι γνωρίζει πολύ λίγο τον κ. Κασσελάκη, για να προσθέσει σκωπτικά ότι «στην Αριστερά είχαμε μια κουλτούρα “γεια σας, πώς μπορώ να προσφέρω;”. Οπότε με ξενίζει το “γεια σας, πώς μπορώ να γίνω πρόεδρος;”», άρχισε και ο πόλεμος από το στρατόπεδο των υποστηρικτών τού εξ Αμερικής υποψήφιου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρώτο χτύπημα ήρθε από τον στιχουργό Νίκο Μωραΐτη, ο οποίος ανέβασε στον τοίχο του στο Facebook στίχους του Νίκου Γκάτσου που είχε γράψει ο ποιητής το 1991 για τους «γέρους» Καραμανλή, Παπανδρέου και Φλωράκη:
«Μ’ ένα μάτι μ’ ένα δόντι με βαμμένα τα μαλλιά, σκαρφαλώσαν οι γερόντοι στης πατρίδας τα σκαλιά καθώς παν για τα ογδόντα ίδιοι και παράλληλοι… Η πλευρά Αχτσιόγλου αντέδρασε με κείμενο συλλογής 99 υπογραφών, μεταξύ των οποίων και στελεχών που στηρίζουν και τους άλλους τρεις υποψήφιους.
Με το κείμενο που υπέγραψαν πρόσωπα όπως οι Νάσος Ηλιόπουλος, Αλέξης Χαρίτσης και Μιχάλης Καλογήρου, εξαπολύονται σφοδρά πυρά με αναφορές ακόμη και σε φασισμό, γράφοντας ότι «τέτοιου είδους χαρακτηριστικά είχε ο λόγος των βασανιστών που προσπαθούσαν να σπάσουν το ηθικό των αγωνιστών. Οι νταήδες και οι χυδαίοι ιστορικά ανήκουν στην άλλη όχθη»…
Η γλώσσα στο κείμενο ήταν αρκετά αιχμηρή και απευθυνόταν σε στελέχη όπως ο Μάρκος Χατζησάββας, που έχει μεταπηδήσει από το επιτελείο του Παύλου Πολάκη στο επιτελείο του κ. Κασσελάκη για τις ανάγκες της προεκλογικής του καμπάνιας. Ο στιχουργός μάλιστα επανήλθε και εξαπέλυσε επίθεση στον πρώην γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας τον υποκινητή μερίδας των νεολαίων του κόμματος που υπέγραψαν το κείμενο. «Κι αν δε δείλιασα μπροστά στον πανίσχυρο Μητσοτάκη, λέτε να φοβηθώ τον… Τζανακόπουλο»; κατέληγε στην ανάρτησή του.
«Τεχνητό» κλίμα έντασης
Ο Νίκος Παππάς επιχείρησε να παρέμβει στη σύγκρουση που μαίνεται στο παρασκήνιο και με ευθείες βολές στις δύο πλευρές απηύθυνε έκκληση για τρίτη φορά σε μία μόλις εβδομάδα να πέσουν οι τόνοι χάριν της ενότητας, η οποία επιστρέφει ως το μείζον ζητούμενο της επόμενης ημέρας του ΣΥΡΙΖΑ.
«Τεχνητές εντάσεις, παραλυτικές ισορροπίες, σεξισμός, ομοφοβία, ηλικιακός ρατσισμός και φυσική βία δεν έχουν θέση στην παράταξή μας» έγραψε σε ανάρτησή του ο υποψήφιος πρόεδρος.
Κι όσο καταδικαστέες εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι ρατσιστικές αναφορές των στελεχών ή των «οπαδών» που στηρίζουν Κασσελάκη, άλλο τόσο αιχμηρές είναι και οι αντιδράσεις κορυφαίων στελεχών για το «κείμενο των 99». Δεν έπρεπε να γραφεί το κείμενο, σχολίαζε κορυφαίο στέλεχος, όπως και αρκετοί μέσα στο κόμμα, εκτιμώντας ότι ουσιαστικά μεγέθυνε τον επικοινωνιακό αντίκτυπο δηλώσεων που θα προσφέρονταν για εσωτερική κατανάλωση.
Αποσυσπείρωση ενόψει κάλπης
Το «θα λογαριαστούμε μετά» ωστόσο δεν έλειψε και από την εσωκομματική αντιπαράθεση για την τακτική που θα ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρώτες ώρες της καταστροφής σε Βόλο και Θεσσαλία απέναντι στην κυβέρνηση. Το βράδυ της Πέμπτης η Έφη Αχτσιόγλου παραδεχόταν σε ζωντανή σύνδεση από τον Βόλο διαχρονικά προβλήματα, προκαλώντας νέα εσωκομματικά πυρά στο πρόσωπό της, με τον Νίκο Παππά το επόμενο πρωί σε συνέντευξή του να της απαντά: «Δεν υπάρχει “θα τα πούμε μετά”. Τώρα θα μιλήσουμε και για τις ευθύνες».
Υπό την πίεση των τραγικών γεγονότων στη Θεσσαλία, η γραμμή αυτή υιοθετήθηκε και από το κόμμα. Ωστόσο, λίγο έλειψε να επέλθει σύρραξη όταν το Σάββατο το πρωί ο τομέας Προστασίας του Πολίτη αναγκάστηκε, μετά από έντονη αντίδραση του Νίκου Παππά, να μαζέψει την αρχική του ανακοίνωση, στην οποία κατέληγε ότι οι ευθύνες θα αναζητηθούν μετά.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το ότι κάθε υποψήφιος ακολούθησε το δικό πρόγραμμα χωρίς καμία προσπάθεια συντονισμού ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να φανεί ενωμένος απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ που ευθύνεται σε αυτή την καταστροφή, σχολιάστηκαν και εντός του ΣΥΡΙΖΑ ως ένα ακόμη δείγμα της αδυναμίας να υπάρξει συνεννόηση σε οποιοδήποτε επίπεδο.
Το κείμενο στήριξης των «99» στον Δραγασάκη
Το Σάββατο εκδόθηκε κείμενο στήριξης στον Γιάννη Δραγασάκη με 99 υπογραφές, κυρίως από στελέχη της νέας γενιάς, πολλά εκ των οποίων δραστηριοποιούνται στην κίνηση των 6+6 ή πέριξ αυτής: «Όλοι και όλες εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, μέλη, φίλοι/ες και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ανεξάρτητα από το αν και ποια υποψηφιότητα στηρίζουμε για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, στηρίξαμε και στηρίζουμε και ως θέση και με την έμπρακτη ένταξη και δράση μας την ανανέωση του κόμματος σε όλα τα επίπεδα.
Δεν αποτελεί όμως ανανέωση με κανέναν τρόπο ο ηλικιακός ρατσισμός και η χυδαιότητα που εκπέμπεται σε βάρος συντρόφων μας, όπως ο σ. Γιάννης Δραγασάκης, ούτε δικαιολογείται από οποιαδήποτε πολιτική διαφωνία.
Η κριτική, στο βαθμό που η πολιτική ανήκει στη δημόσια σφαίρα, είναι πάντοτε ελεύθερη, ακόμα και όταν είναι σκληρή ή άδικη. Η στοχοποίηση όμως στελεχών και μελών του κόμματος με ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις δεν έχει καμία θέση στο κόμμα μας.
Και δεν έχει καμία σχέση με την ανανέωση που ορισμένοι δήθεν ευαγγελίζονται. Πρώτα από όλα, δεν έχει σχέση με την ηλικιακή ανανέωση. Η νέα γενιά δεν έρχεται στο προσκήνιο για να καταστρέψει τον κώδικα αξιών και τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Διεκδικεί να συμμετέχει ισότιμα, ακόμα και να ηγείται, ως φορέας δημιουργίας, με τις δικές της ιδέες και βιώματα, αλλά και με την ικανότητα να σέβεται, να αναγνωρίζει και να αξιοποιεί κριτικά την ιστορία του χώρου μας, τις παρακαταθήκες και τους φορείς της. Είχαμε την τύχη και την τιμή να ενταχθούμε σε ένα κόμμα που εμπιστεύτηκε τη νέα γενιά, όχι μόνο εκλέγοντας τον σύντροφο Αλέξη Τσίπρα, πρόεδρο του Συνασπισμού και έπειτα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τα μέλη και τα στελέχη της ιστορικής γενιάς που προηγήθηκε να κάνουν συνολικά πράξη το “τόπο στα νιάτα”. Σε αυτό το κόμμα και με αυτόν τον τρόπο βρήκαμε χώρο να συνυπάρξουμε όλες και όλοι μας, νεότεροι/ες και μεγαλύτεροι/ες, και να συνδιαμορφώσουμε τη νέα συλλογική μας ταυτότητα. Αυτό το παράδειγμα μας έδωσε με τον τρόπο που ηγήθηκε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και αυτή την κληρονομιά σκοπεύουμε να διαφυλάξουμε.
Έπειτα, η χυδαιότητα, ο ηλικιακός ρατσισμός, ο σεξισμός, ο μισαναπηρισμός και κάθε άλλου είδους προσωπική επίθεση σε βάρος συντρόφων/ισσών, όπως και ευρύτερα, δεν έχουν καμία σχέση ούτε και με την πολιτική ανανέωση. Δεν έχουν τίποτα καινούριο και φρέσκο και, πολύ περισσότερο, τίποτα αριστερό, ριζοσπαστικό, αντισυστημικό. Είναι βγαλμένα από την πιο βαθιά συντήρηση, όπως άλλωστε μας έχει διδάξει η νεότερη ελληνική ιστορία: τέτοιου είδους χαρακτηριστικά είχε ο λόγος των βασανιστών, που προσπαθούσαν να σπάσουν το ηθικό των αγωνιστών. Οι νταήδες και οι χυδαίοι ιστορικά ανήκουν στην άλλη όχθη.
Καταθέτουμε την αλληλεγγύη μας προς τον σ. Γιάννη Δραγασάκη, του οποίου η διαδρομή και η συνεισφορά στο κόμμα, ήδη από την ίδρυσή του, τόσο στις στιγμές της νίκης όσο και σε αυτές της ήττας, υπήρξε συνεχής και καθοριστική. Δηλώνουμε ότι κάθε προσωπική επίθεση και κάθε αναφορά σε βάρος συντρόφων και συντροφισσών που ξεφεύγει από τα όρια του κώδικα των συλλογικών μας αξιών, θα μας βρίσκει όλους και όλες απέναντι, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορετικές τοποθετήσεις. Είναι καθήκον μας όχι μόνο προς εκείνους και εκείνες που υφίστανται τέτοιες ανοίκειες συμπεριφορές, αλλά και απέναντι στη συλλογικότητά μας, η οποία διασύρεται και τραυματίζεται από τέτοιες αντιλήψεις και συμπεριφορές.
Η Αριστερά που οραματιζόμαστε είναι αυτή που έχει χώρο για όλες και όλους, χωρίς ηλικιακές, έμφυλες ή άλλες διακρίσεις. Αυτή είναι άλλωστε η Αριστερά της σύγχρονης εποχής που μπορεί να συσπειρώνει, να πείθει και να εμπνέει την κοινωνία».
Η απάντηση Μωραΐτη στο κείμενο των «99»
Αντιδρώντας στο παραπάνω κείμενο ο Νίκος Μωραΐτης επανήλθε με νέα, πιο επιθετική ανάρτηση σχεδόν κατά πάντων, υπερασπιζόμενος τον Αλέξη Τσίπρα: «Ντρέπομαι γι’ αυτό που θα γράψω.
Ντρέπομαι που θα πρέπει να είμαι αυτοαναφορικός σε μία μέρα που η γη ξερνάει τα πτώματα αυτού του ανίκανου Κράτους. Όμως η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ -με εντολή Τζανακόπουλου- δεν ντράπηκε μια τέτοια μέρα οδύνης να ξοδέψει όλη της τη φαιά ουσία για να γράψει μία μακροσκελή ανακοίνωση εναντίον μου και να τη διανείμει στα ΜΜΕ.
Θα μου πεις, εδώ δεν ντράπηκαν να υπονομεύσουν, να τσακίσουν και να στείλουν σπίτι του τον άνθρωπο που τους ανέδειξε, θα ντρέπονταν να πειράξουν εμένα; Δεν είμαι “κάποιος”. Είμαι όμως ένας από αυτούς που αντιστάθηκαν όταν προσπάθησε να τους “δολοφονήσει” το καθεστώς. Και έμεινα όρθιος. Λαβωμένος και όρθιος.
Κι αν δε δείλιασα μπροστά στον πανίσχυρο Μητσοτάκη, λέτε να φοβηθώ τον… Τζανακόπουλο;
Ξέρετε τι με σώζει πάντα; Η αλήθεια. Και το γεγονός ότι έχω τα κότσια να την πω. Να λοιπόν η αλήθεια:
Με κατηγορεί με βαρείς χαρακτηρισμούς η Νεολαία Αχτσιόγλου, επειδή τόλμησα να αντιδράσω στην ανάρτηση ενός από τα “τοτέμ” του κόμματος, του κ. Γιάννη Δραγασάκη. Που δε θυμήθηκε το τουίτερ για να βοηθήσει προεκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ, το θυμήθηκε όμως για να στηρίξει Έφη Αχτσιόγλου και να “φάει” Στέφανο Κασσελάκη.
Να τι έγραψε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς:
“Ακούω με μεγάλο ενδιαφέρον τις προτάσεις του Ευκλείδη για το κόμμα. Και κρατώ την έμφαση του Νίκου στη διεύρυνση. Όπως και την προτροπή του Σ. Τζουμάκα για επιστροφή της πολιτικής. Θεωρώ όμως την πρόταση της Έφης Αχτσιόγλου συνολικότερη για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ και της χώρας”.
Καταπληκτική, καθαρή θέση! Μαζί του! Αν οι υποψήφιοι για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τέσσερις. Είναι όμως πέντε! Τέτοια απαξίωση από ένα στέλεχος με μεγάλη ιστορία για τον νεότερο από τους υποψηφίους! Και μόνο επειδή άρχισαν οι αναγνώστες της ανάρτησής του να του λένε “ντροπή” που αγνοεί τον 5ο υποψήφιο, επανήλθε αργότερα για να τα κάνει ακόμα χειρότερα, λέγοντας ότι εκείνος ήξερε πάντα ότι οι νέοι έρχονταν στην Αριστερά για να προσφέρουν, όχι μέσα στη φιλοδοξία, για να γίνουν πρόεδροι! Με άλλα λόγια, πώς τολμάς, κύριε Κασσελάκη; Πέρασες από την επετηρίδα; Αράχνιασαν τα πόδια σου σταυροπόδι στα κομματικά γραφεία; Έκανες ίντριγκες για να κόψεις “συντρόφους” σου από τα κομματικά όργανα; Έπαιξες πασιέντζες περιμένοντας πότε θα γίνουν εκλογές να πέσει ο Τσίπρας; Πώς τολμάς και έρχεσαι και διεκδικείς την ηγεσία “ουρανοκατέβατος”; Αλλά η στάση Δραγασάκη δεν είναι τοξική. Είναι αριστερή, είναι δείγμα αλληλεγγύης και… σεβασμού της διαφορετικής άποψης, κατά τη Νεολαία της Αχτσιόγλου. Αντίθετα, τοξικό και χυδαίο είναι το δικό μου δημόσιο σχόλιο στη δημόσια δήλωση Δραγασάκη.
Ποιο είναι λοιπόν αυτό; Αυτή είναι η χυδαία ανάρτησή μου! Ο στίχος του Νίκου Γκάτσου!
Ξέρετε πότε έγραψε αυτόν τον στίχο ο Νίκος Γκάτσος; Το 1991, στο τραγούδι “Τα γερόντια”, όταν στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας επικρατούσαν οι -μεγάλης ηλικίας- Ανδρέας Παπανδρέου, Κων/νος Μητσοτάκης και Χαρίλαος Φλωράκης.
Προσέξτε! Η ελληνική κοινωνία επέτρεψε στον κορυφαίο Έλληνα στιχουργό να γράψει έναν σκωπτικό-δηλητηριώδη στίχο για τέτοια πολιτικά μεγέθη, αλλά η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ δεν επιτρέπει σ’ εμένα να τον επικαλεστώ απλώς και μόνο ως αναφορά για τον κ. Δραγασάκη, μην τυχόν και θιγεί η υποψηφιότητα της εκλεκτής τους.
Έχω πολλά να πω για το πώς υπονόμευσαν τον Τσίπρα, για το πώς τον έφαγαν εκ των έσω, και η επίθεση αυτή με απελευθερώνει. Δεν είναι όμως η στιγμή, μια τέτοια τραγική μέρα.
Κι αν αναγκάζομαι να κάνω αυτή την ανάρτηση, είναι για λόγους αυτοπροστασίας, επειδή εγώ είμαι άνθρωπος και όχι σύστημα με στρατό από κομματικά ΜΜΕ και επιρροές σε μη κομματικά ΜΜΕ προσκείμενα στην Αχτσιόγλου που “να μην τους αδικούμε και να μη μας αδικούν”. Οπότε αυτή η ανάρτηση είναι η μόνη μου δύναμη.
Μόνο μια φράση, επειδή τα μέλη της Νεολαίας Αχτσιόγλου επικαλούνται το τι συμβαίνει στη “δική τους Αριστερά” της… αλληλεγγύης και της συντροφικότητας.
Στη δική μου Αριστερά λοιπόν δεν υπονομεύουν το πιο λαμπερό αστέρι που έβγαλε η Αριστερά στη χώρα μας. Στη δική μου Αριστερά δεν παριστάνουν τους φίλους τα φίδια. Στη δική μου Αριστερά δε ροκανίζουν καρέκλες τα τρωκτικά. Και κόψτε αυτό το συνεχόμενο “σύντροφοι” και “σύντροφοι” που βλέπω κάθε τρεις και λίγο στον λίβελό σας εναντίον μου. Η λέξη “σύντροφος” είναι ιερή. Εκτός αν εννοείτε ότι μαζί φάγατε τον Τσίπρα. Τότε ναι. Τότε πάσο».
Πηγή: www.iefimerida.gr