«Αριστείδης Πετρίδης» Ο άγνωστος οπλαρχηγός του Ανατολικού Πόντου, του Γιώργου Φωτιάδη

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων το βιβλίο του Γιώργου Φωτιάδη «Αριστείδης Πετρίδης» Ο άγνωστος οπλαρχηγός του Ανατολικού Πόντου

Ο συγγραφέας Φωτιάδης Στυλ. Γεώργιος μετά από την πολλών ετών έρευνα και συλλογή στοιχείων παρουσιάζει στο ευρύ αναγνωστικό κοινό το βιβλίο «ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ-Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΠΟΝΤΟΥ». Πρόκειται για μια πλήρη βιογραφία του Αριστείδη Πετρίδη (Αρίστη Γουργενίδη) μετά την προ εικοσαετία εκδιδομένη σχετική βιογραφία-δράση του. Ο συγγραφέας του βιβλίου ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΝΤΑΣ Μιλτιάδης Νυμφόπουλος τον εντάσσει ανάμεσα σε ένα από τους επτά οπλαρχηγούς της Σάντας που συνεργάστηκε με τον οπλαρχηγό Ευκλείδη Κουρτίδη σε πολλές περιπτώσεις. Ο Αρίστης, όπως αποκαλούνταν, στα πρώτα είκοσι χρόνια του 19ου αιώνα ήταν πασίγνωστος στην Τραπεζούντα και σε όλη την περιοχή της Ματσούκας ως καβάζης του Μητροπολίτη Ροδοπόλεως Κύριλλου. Ήταν δίκαιος και δεν ξεχώριζε τους συντοπίτες του σε χριστιανούς και μουσουλμάνους. Τον φοβόντουσαν και τον σέβονταν συγχρόνως όλοι ανεξαιρέτως και ως αγωνιστή υπέρ της αυτοδιάθεσης του Πόντου. Μετά την άρνηση του να στρατευθεί αλλά και την εκ μέρους των Νεοτούρκων επίθεση προς τους χριστιανούς Αρμένιους και Έλληνες αναγκάστηκε να καταφύγει στα βουνά της Σάντας και της γύρω περιοχής.

Αρκετοί σύγχρονοι του όπως ο Γιώργος Λαζαρίδης, ο Ιωάννης Δοξόπουλος, η κόρη του Αντιγόνη και ο αδελφός του Κώστας που διέμενε στο Κάτω Γραμματικό Έδεσσας ανέφεραν σχετικά για αυτόν. Πολλοί συγγραφείς καταγόμενοι από Ματσούκα στα βιβλία τους όπως ο Ανέστης Παπαδόπουλος, ο Μιλτιάδης Νυμφόπουλος, ο Κωνσταντίνος Κουρτίδης, ο Ιωάννης Κιαγχίδης, αλλά και ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δράμας Παύλος καθώς και η Δώρα Καρακουσόγλου-Ιωαννίδου αναφέρονται σε αυτόν. Ήταν δεινός χορευτής του πιτσάκ χορόν και έλεγαν για αυτόν «Αν είναι να ζει μια μέρα ο άνθρωπος, φτάνει να ζει σαν του Αρίστη». Μετά τον θάνατό του, επακολούθησε αναστάτωση στην περιοχή με φυλακίσεις καταδιώξεις και φόνους γεγονότα που αναδεικνύουν το βαρύ κλίμα που επικρατούσε ανάμεσα στους Χριστιανούς στην περιοχή.