Γιώργος Φωτιάδης για το βιβλίο του “Σεβαστειανά”: “Δεσμός μεταξύ των προσφύγων προγόνων και των νέων”

Γιώργος Φωτιάδης για το βιβλίο του «Σεβαστειανά. Από το 1914 έως το 1949» “Δεσμός μεταξύ των προσφύγων προγόνων και των νέων”

O συγγραφέας Γιώργος Φωτιάδης κατάφερε μετά από μια επταετή έρευνα, συλλογή και καταγραφή ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων να εκδώσει το βιβλίο: «Το χωριό Σεβαστειανά του Νομού Πέλλας: Από το 1914 έως το 1949», αφιερωμένο, όπως αναφέρει: «στη μνήμη των προσφύγων του χωριού μας».«Χρέος προσωπικό να γραφτεί αυτό το βιβλίο, σε ανθρώπους που του εμπιστεύθηκαν βιώματα και μνήμες» όπως τονίζει ο κ. Ιωάννης Παπαλαζάρου, που προλογίζει το εν λόγο, σύγγραμμα-αφιέρωμα.

Η συγγραφή και η έκδοση του βιβλίου του κ. Γιώργου Φωτιάδη, με τον τίτλο: «Το χωριό ΣΕΒΑΣΤΕΙΑΝΑ του Νομού Πέλλας από το 1914 έως το 1949», μπορεί να χωριστεί σε τρεις ενότητες, όπως διευκρινίζει. Η πρώτη από το 1919 έως το 1929, όπου η «Βάγγενα» υπάγεται στην Κοινότητα Βέρτικοπ, με την άφιξη των προσφύγων, η 2^η από το 1930-40 ως αυτόνομη Κοινότητα Σεβαστειανών, που οργανώνεται και ξεκινά η οργάνωση του χωριού και η τρίτη περίοδος, από το ’40 έως το 1949, που λόγω πολέμου και μετέπειτα του εμφυλίου, επικρατεί στασιμότητα… οι μικρότεροι θα μάθουν και οι μεγαλύτεροι θα θυμηθούν…

Όπως αναφέρει, μεταξύ των άλλων, στο προλογικό του σημείωμα ο συγγραφέας, το βιβλίο του είναι αφιερωμένο στην ιστορία του χωριού του, τα Σεβαστειανά. Επιθυμία του ήταν να προσεγγίσει και να καλύψει τα κενά που υπάρχουν στην ιστορία του χωριού του. Για τη συγγραφή βασίστηκε πρώτον, σε προφορικές πληροφορίες και δεύτερον, στο αρχειακό υλικό που υπάρχει. Οι όποιες παραλήψεις και ανακρίβειές του, βαρύνουν αποκλειστικά τον συγγραφέα και προφανώς δεν έγιναν από πρόθεση, υπογραμμίζει ο κ. Φωτιάδης. Το χρονικό του βιβλίου εστιάζεται στο διάστημα από το 1914 έως το 1949 και μπορεί να χωριστεί-πάντα σύμφωνα με τον συγγραφέα-σε τρεις περιόδους: πρώτη περίοδος, από το 1914 έως το 1929: η Βάγγενα υπάγεται στην Κοινότητα Βέρτικοπ και ασχολείται με την άφιξη των προσφύγων, την προσωρινή αποκατάστασή τους και με την οργάνωση και θεμελίωσή του.

Δεύτερη περίοδος, από το 1930 έως το 1940: λειτουργεί ως αυτόνομη Κοινότητα Σεβαστειανών, οργανώνεται και ξεκινά η ακμή του χωριού με την αξιοποίηση του πλούτου της περιοχής. Τρίτη περίοδος, από 1940 έως 1949 οπότε λόγω του πολέμου και του εμφυλίου μετά, επικρατεί διχόνοια και στασιμότητα. Διαβάζοντας το βιβλίο οι μικρότεροι θα μάθουν και οι μεγαλύτεροι θα θυμηθούν και θα μάθουν μαζί! Αναφέρονται ονομαστικά ένας ένας οι πρώτοι πρόσφυγες, οι τιμές των γεωργικών προϊόντων, οι προϋπολογισμοί των εξόδων, των φόρων και της αγροφυλακής! 

Καλύπτει κυρίως πολλές, άγνωστες πτυχές και ενημερώνει τον αναγνώστη για την πορεία και την εξέλιξη πολλών θεμάτων που απασχόλησαν τα τότε Κοινοτικά Συμβούλια. Όλες αυτές οι αποφάσεις της εποχής εκείνης, συνέβαλαν στην ανάπτυξη του χωριού (π.χ. βοσκή, γέφυρα, λατομείο, υδρόμυλος κ.ά.) και στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων, σημειώνει ο συγγραφέας. Επιπλέον στο βιβλίο εμπεριέχεται ένας μεγάλος αριθμός φωτογραφιών.

Πρόθεση του να συμβάλει στην έρευνα, στην καταγραφή, στη διάσωση και στην ανάδειξη της τοπικής ιστορίας του χωριού των Σεβαστειανών κατά την περίοδο 1914-1949.

Όπως μας είπε ο κ. Φωτιάδης, άξιζε ο κόπος και η πολυετής έρευνα, που πιθανών θα συνεχιστεί και για τα μετέπειτα χρόνια, από το ’49 και μετά-«γιατί αυτός που γνωρίζει την ιστορία του γνωρίζει τον εαυτό του»!