Θεοδώρα Τζάκρη: Παρέμβαση κατά την ενημέρωση των μελών της Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παλαιάς Φώκαιας «ΦΩΚΑΕΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ»
και τον Σύλλογο Μικρασιατών Νομού Πέλλας «Η ΜΠΙΓΑ»», με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
«Κύριες και Κύριοι συνάδελφοι
Αξιότιμοι εκπρόσωποι των Συλλογών ΦΩΚΑΕΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» και του Συλλόγου Μικρασιατών Νομού Πέλλας «Η ΜΠΙΓΑ»
Είμαι πολύ χαρούμενη που σήμερα φιλοξενούμε στην Επιτροπή μας δυο συλλόγους Μικρασιατών:
Είστε δύο Σύλλογοι ανάμεσα σε πολλούς που υπάρχουν στη χώρα, που μέσα από το πέρασμα των χρόνων, προσπαθείτε να διατηρήσετε την ιστορία, τις μνήμες που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χαθούν και να διαδώσετε τα ήθη και τα έθιμα αυτών των ανθρώπων που διέπρεψαν τον προηγούμενο αιώνα στα παράλια της Μικράς Ασίας και στις περιοχές του Εύξεινου Πόντου.
Σε κάθε σχεδόν γωνιά της Ελλάδας υπάρχει και ένας Σύλλογος Μικρασιατών, απόδειξη της εγκατάστασης στους χώρους αυτούς των Προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922.
Η φετινή χρονιά, αγαπητοί φίλοι, το 2022, έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, αφού φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τους γενέθλιους τόπους τους. Ένα ιστορικό γεγονός που επηρέασε καθοριστικά τον Ελληνισμό και τη διαμόρφωση της νέας Ελλάδας. Συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την γη της Ιωνίας και γενικότερα της Μικράς Ασίας και της “καθ’ ημάς Ανατολής”, με την ιστορία και τον πολιτισμό των 3000 χρόνων.
Να καλοσωρίσω ιδιαιτέρως, και επιτρέψτε μου την προτεραιοποίηση λόγω εντοπιότητας, τους συμπατριώτες μου τον κύριο Μουράτογλου, την κυρία Διαμαντή, την κυρία Κουρατζόγλου και τον κύριο Γκουράνη, Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, Γραμματέα και Ταμία του Συλλόγου Μικρασιατών Πέλλας «η Μπίγα», ενός συλλόγου που με την πολυετή και ανιδιοτελή προσφορά του στην Πέλλα, ηγείται με απόλυτη επιτυχία της εθνικής προσπάθειας να μείνει ζωντανό και αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας μας η κληρονομιά του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Και τούτο έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι αποδεικνύει ότι η Πέλλα αποτελεί Πρόμαχο του όλου Ελληνισμού από την Αρχαιότητα ως σήμερα.
Ο Σύλλογος Μικρασιατών «Η ΜΠΙΓΑ», όπως μας είπαν και οι ίδιοι, ιδρύθηκε το 2002 από μια ομάδα δραστήριων πολιτών του νομού Πέλλας που τους ένωνε η κοινή μικρασιατική τους καταγωγή από το χωριό “Πηγαί” της Μικράς Ασίας, στις όχθες του Γρανικού ποταμού, τη Μπίγα, όπως την έλεγαν οι παππούδες τους.
Τον Μάρτιο του 2005 ο σύλλογος διευρύνθηκε, σε “Σύλλογο Μικρασιατών Νομού Πέλλας” που ωστόσο διατήρησε τη διακριτική ονομασία «η Μπίγα» που έμεινε στη σφραγίδα “τιμής ένεκεν” για να θυμίζει σε όλους τους πρώτους ιδρυτές. Είναι ένας Σύλλογος που, σύμφωνα με το καταστατικό του, σκοπό έχει τη διαφύλαξη, προαγωγή και διάδοση των μικρασιατικών εθίμων και της ιστορίας, καθώς και την περισυλλογή και διάσωση λαογραφικού υλικού σχετικού με την ζωή των Μικρασιατών.
Πριν μερικές ημέρες διοργανώσατε εκδήλωση για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή. Μιας θλιβερής επετείου που υπενθυμίζει στο πολιτικό μας σύστημα τα λάθη του, που όταν συμβαίνουν κοστίζουν. Και οι συνέπειές τους είναι μακροχρόνιες. Και αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα αυτή η θλιβερή επέτειος, τούτες τις μέρες που ζούμε, μια ακραία προκλητικότητα εκ μέρους της γείτονος χώρας, που δυστυχώς έχει αναβαθμιστεί σε επιθετικότητα από την πλευρά της Τουρκίας, που ευθύνεται για τον ξεριζωμό σας. Πρέπει να δεσμευτούμε όλοι ότι ο αγώνας μας για την παγκόσμια αναγνώριση της γενοκτονίας και των εγκλημάτων σε βάρος του Μικρασιατικού και του Ποντιακού Ελληνισμού θα παραμείνει διαρκής, έως ότου και η τελευταία χώρα στον πλανήτη αναγνωρίσει αυτό το έγκλημα.
Καλωσορίζω την κυρία Φραντζέσκου, την κυρία Ραφτοπούλου και την κυρία Σαρρή, πρόεδρο, Γραμματέα και Ταμία του πολιτιστικού συλλόγου «ΦΩΚΑΕΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ».
Οι Παλαιοφωκιανοί αποτελούν ένα μικρό μέρος από το τεράστιο ανθρώπινο κύμα που αποσπάστηκε βίαια από την Ιωνία με την ανταλλαγή πληθυσμών και μοιράστηκε κυρίως στην Αττική και τη Χαλκιδική. Με μνήμες που ξεκινούν από τον πρώτο ελληνικό αποικισμό στα μέσα του 11ου έως τα τέλη του 9ου αιώνα π.Χ. όταν μετακινήσεις ελληνικών φύλων της ηπειρωτικής Ελλάδας οδήγησαν στον αποικισμό των νησιών του Αιγαίου, της Κύπρου, της Κρήτης, των Επτανήσων, των Δωδεκανήσων και των ακτών της Μικράς Ασίας, με την ίδρυση νέων πόλεων που αποτέλεσαν τα επόμενα χρόνια σημαντικά κέντρα του ελληνικού πολιτισμού.
Η παραθαλάσσια πόλη της Φώκαιας στη Μικρά Ασία ήταν μεν απ’ τις πιο μικρές πόλεις της Ιωνίας, αλλά υπήρξε η πιο δραστήρια στο εμπόριο και τον αποικισμό. Από εκεί ξεκίνησαν οι αρχαίοι Φωκαείς για να ιδρύσουν τη Μασσαλία. Οι κάτοικοι της περιοχής δεν υπέστησαν μόνον τον διωγμό του 1922 αλλά και έναν ακόμα το 1914. Το 1914 ήταν που είχαν πρωτοεκδηλωθεί οι φιλοδοξίες των Νεότουρκων να ξεριζώσουν τους Έλληνες από την Ιωνία, ώστε να οικειοποιηθούν τις περιουσίες τους αλλά και την εμπορική τους κυριαρχία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τότε τα σώματα των ατάκτων και η ηγεσία τους έκαναν την πρόβα τζενεράλε για όσα έγιναν μερικά χρόνια αργότερα στη Σμύρνη και σε άλλες πόλεις της Μικράς Ασίας.
Έλληνες λοιπόν που βρέθηκαν μπροστά στη συμφορά ήταν και οι Φωκαείς, που έπρεπε να εγκαταλείψουν την πατρίδα και τις περιουσίες τους. Άνθρωποι που βρήκαν τη δύναμη και το κουράγιο να χτίσουν από την αρχή τις ζωές τους σε αυτή τη γωνιά της Αττικής. Άνθρωποι που μέσα από χίλια εμπόδια και δυσκολίες, κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους και να προκόψουν, χωρίς ποτέ να ξεχάσουν τις ρίζες τους.
Ο σύλλογός σας μέσα από τις εκδηλώσεις που οργανώνετε επιδεικνύει πράγματι ένα σημαντικό έργο, μέσα από το οποίο οι νεώτεροι μαθαίνουν την ιστορία και τα ήθη και έθιμα των προγόνων τους. Από το 1992, που για πρώτη φορά επισκεφτήκατε τα χώματα των προγόνων σας και άνοιξε ο δρόμος της φιλίας μεταξύ των δύο πόλεων, το 2001 η Φώκαια Τουρκίας και η Φώκαια Ελλάδας, στην Ανάβησσο αδελφοποιήθηκαν. Είναι μια θετική εξέλιξη το γεγονός της αδελφοποίησης των δύο πόλεων, φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση απέναντι στις διεκδικητικές πολιτικές της Γείτονος χώρας.
Υποκλινόμαστε όλοι στο μεγαλείο ψυχής των προγόνων μας. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο και συγκεκριμένα η Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς πρέπει είναι πάντα ανοικτή σε τέτοιες συνεδριάσεις, όπως η σημερινή γιατί έχουν ιδιαίτερο νόημα και σημασία, γιατί κρατούν ζωντανές τις εικόνες και τις μνήμες των προγόνων μας οι οποίες δεν πρέπει να σβήσουν ποτέ».