Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Ήταν Ιούλιος του 2017 όταν ο Γιάννης Κετίκογλου έκανε πραγματικότητα τη δημιουργία ενός συλλόγου με σκοπό την ενασχόληση μικρών και μεγάλων με το θέατρο βάζοντας στόχο την παραγωγή θεαμάτων απευθυνόμενα για το κοινό των Γιαννιτσών και όχι μόνο, ενώ παράλληλα ένα από το βασικότερο μέλημα η κατανόηση της ύπαρξης φιλανθρωπικών δράσεων γενικότερα στη χώρα μας και ειδικότερα στον τόπο μας.
Η ιστορία όμως ξεκίνησε μερικά χρόνια νωρίτερα με τη Θεατρική Ομάδα Εφήβων & Νέων να κάνει τα πρώτα βήματα πριν το άλμα της σε Σύλλογο.
Ας αφήσουμε όμως να μας τα πει καλύτερα ο άνθρωπος που είχε το όραμα στο να δημιουργηθεί ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος Θεάτρου «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ».
Κύριε Κετίκογλου, παρά το νεαρό της ηλικίας σας, έχετε διανύσει ήδη αρκετά χιλιόμετρα πάνω στο θεατρικό σανίδι, θέλουμε να σας μεταφέρουμε πίσω να μας μιλήσετε για τα πρώτα μέτρα που κάνατε, τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το θέατρο;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα με γοήτευε το θέατρο. Μικρός όταν κάναμε θεατρικές εξορμήσεις είτε με τους γονείς μου, είτε με το σχολείο, παρατήρησα κάτι διαφορετικό στον τρόπο που παρακολουθούσα μια θεατρική παράσταση. Ήθελα να μάθω πως είναι να παίζει κανείς εκεί πάνω, πως είναι τα παρασκήνια, πως στήνουν τα σκηνικά, τα κουστούμια… Έτσι ξεκίνησα τις πρώτες μου εμπειρίες σε μια τοπική ερασιτεχνική θεατρική ομάδα και βεβαιώθηκα ότι το θέατρο δεν είναι απλά ένα χόμπι. Με απαραίτητα σεμινάρια και εκπαιδεύσεις ακολούθησα τον κλάδο αυτό και αποφάσισα να ιδρύσω μια Θεατρική Ομάδα, απευθυνόμενη σε εφήβους και φοιτητές, θέλοντας να δείξουμε ότι οι νέοι μπορούν να δημιουργήσουν πολλά και σπουδαία πράγματα εάν οι μεγαλύτεροι έδειχναν ελάχιστη εμπιστοσύνη στους νέους. Και έτσι το Ιούνιο του 2012 ιδρύθηκε η Θεατρική Ομάδα Εφήβων & Νέων «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ».
Ποιές παραστάσεις έχετε «ανεβάσει» μέχρι τη δημιουργία του Συλλόγου;
Η πρώτη θεατρική παράσταση της Θεατρικής Ομάδας Εφήβων & Νέων «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» ήταν το 2012 με τίτλο «Οικογένεια για κλάματα». Όπως καταλαβαίνετε, ποτέ δεν αρκεί μια παράσταση για να συνειδητοποιήσεις το τι έχει συμβεί. Οπότε το 2013 ανανεωμένη πλέον η ομάδα, με μέλη οδοιπόρους, ανεβάσαμε τον «Στρίγκλο που έγινε … ΑΡΝΑΚΙ» ενώ την παρουσιάσαμε και το 2014 στο Δημοτικό Θέατρο Πέλλας. 
Το 2015 η αλήθεια είναι ότι δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε τη θεατρική παράσταση που ετοιμάζαμε με κόπο, εργατικότητα και μεράκι λόγω διαδικαστικών υποχρεώσεων ανωτέρας βίας. Διδαχθήκαμε κάτι πολύ σημαντικό όμως, ότι η ενήλικη ζωή είναι σκληρότερη από ότι μας την είχαν περιγράψει οι γονείς μας παλαιότερα. Όπως καταλαβαίνεται οι λέξεις «ανταγωνισμός, εγωπάθεια και μονοπώλιο» έγιναν αντιληπτές σε όλο τους το φάσμα και μας ανασκούμπωσαν για κάτι καλύτερο. Το 2016 επιστρέψαμε με μια ξεκαρδιστική κωμωδία, το «Λευτέρη, Λευτεράκη», ενώ το 2017 η αναγκαιότητα ανάδειξης της Ελληνικής μας ιστορίας γινόταν ολοένα και περισσότερο αισθητή, γι’ αυτό και παρουσιάσαμε το «Ελλάς… μεγαλείο τόπος!» ένα έργο που έλεγε την αλήθεια από το 1922 έως και το 1957 καθώς και την πορεία της σύγχρονης και νεότερης Ελλάδας.
Σαν θεατρική ομάδα είχατε λιγότερο άγχος, γιατί αποφασίσατε να γίνετε Σύλλογος;
Ο πολιτισμός είναι από τους σημαντικότερους αρωγούς της ανθρώπινης ύπαρξης, πολλώ δε μάλλον της ελληνικής. Αποτελεί τον δίαυλο της ηθικής τελείωσης του Έλληνα και γενικότερα του ανθρώπου. Η ανάγκη ύπαρξης Καλλιτεχνικών Σωματείων Θεάτρου, με σκοπό την ανάδειξη της κουλτούρας τόσο της χώρας μας όσο και άλλων λαών είναι αδήριτη. Η ίδρυση του Καλλιτεχνικού Σωματείου Θεάτρου «ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» αποτελούσε λοιπόν αναγκαιότητα για τον Νομό Πέλλας καθότι είναι το πρώτο Καλλιτεχνικό Σωματείο με φιλανθρωπικούς σκοπούς, θέτοντας στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων του την παραγωγή αξιόλογων θεαμάτων για το κοινό τόσο του Νομού όσο και των ευρύτερων περιοχών. Οπότε για να απαντήσω και στην ερώτηση σας, έχοντας τούτο δω το όραμα, το άγχος μπορεί να είναι μονάχα δημιουργικό.
Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες απαιτήσεις για να γίνει κάποιος μέλος του Συλλόγου;
Ναι! Όρεξη, μεράκι και πολύ τρέλα για δημιουργία! Χωρίς αυτά τα συστατικά δύσκολα επιβιώνει κανείς σε μια θεατρική ομάδα. Πέραν αυτών η συνέπεια πρέπει να είναι αντίστοιχη με τη δουλειά η οποία γίνεται. Θα ήθελα να πω να μην διστάσει κανείς να μπει σε μια θεατρική ομάδα, δεν είναι θέμα υποκριτικού ταλέντου αλλά, ξανά λέω, όρεξης και τρέλας για δημιουργία, εξάλλου γίνονται μαθήματα πριν την ανάθεση κάποιας θεατρικής παράστασης.
Με τη δημιουργία του Συλλόγου λάβατε μέρος σε έναν μεγάλο διαγωνισμό της Γερμανίας με τη συμμετοχή εκατοντάδων άλλων συλλόγων, με την παράσταση «Ελλάς… μεγαλείο τόπος», καταλαμβάνοντας μάλιστα την 61η θέση, αυτή η επιτυχία σας γεμίζει με περισσότερες ευθύνες;
Ήταν ένα όνειρο πολλών παλαιότερων μελών του (πλέον) συλλόγου η συμμετοχή μας σε ένα διαγωνισμό. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που γίναμε αποδεκτοί από έναν τέτοιο Ευρωπαϊκού τύπου διαγωνισμό και εμείς το θεωρούμε επιτυχία. Τώρα εάν εννοείται επιτυχία λόγω της θέσης, όχι δεν νομίζω ότι είμαστε οι αρμόδιοι να το κρίνουμε αυτό. Αυτό που ξέρω είναι ότι η επαγγελματική μας δουλειά, καθ’ όλη τη πορεία των θερινών μας προβών, ανταποκρίθηκε στις φιλόδοξες προσδοκίες μας.
Σε λίγες μέρες «ανεβάζετε» την παράσταση «Ο φόνος του Ευριπίδη», θέλετε να μας πείτε δύο λόγια;
«Ο φόνος του Ευριπίδη!» είναι ένα έργο που σχολιάζει τα κοινωνικά προβλήματα έτσι όπως έχουν μεταλλαχθεί σήμερα. Μια κοινωνία προσκολλημένη στο εύκολο χρήμα, τις αρπαχτές, τα ρουσφέτια, τον ρατσισμό έχοντας τη Μεγάλη Ιδέα ότι κάποτε θα καβαλήσουμε το μεγάλο Ευρωπαϊκό άρμα της ανάπτυξης. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί μας τονίζουν μέσα από το οικογενειακό τους δράμα (την κηδεία του πατέρα τους) το πάθος για την άμεση αλλαγή της κατάστασης της σύγχρονης κοινωνίας που άλλοι δημιούργησαν για εμάς τους νέους.
Πότε θα πραγματοποιηθεί η παράσταση;
Η παράσταση θα προβληθεί το Σαββατοκύριακο 5 και 6 Μαΐου 2018 και ώρα 20:30 στο Πνευματικό κέντρο Γιαννιτσών. Η είσοδος είναι 4,00€ καθώς ένα μέρος των χρημάτων θα δοθούν στο Σύλλογο Φίλων Νοσοκομείου Γιαννιτσών. Επίσης υπάρχει προπώληση στο Βιβλιοπωλείο «ΓΡΑΦΗ» και στο πολυσύχναστο καφέ «4 ΕΠΟΧΕΣ». Σας περιμένουμε φίλοι μου, να γελάσουμε παρέα, να βοηθήσουμε παρέα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά που οι γύρω μας δεν επιθυμούν.
