Άρθρο μαθήτριας 1ου ΓΕΛ Γιαννιτσών: “Μεγάλωσα σε μία μεγάλη Ελλάδα με ένδοξο παρελθόν και ξεκάθαρο μέλλον”

Άρθρο μαθήτριας του 1ου ΓΕΛ Γιαννιτσών: “Μεγάλωσα σε μία μεγάλη Ελλάδα με ένδοξο παρελθόν και ξεκάθαρο μέλλον”

Μεγάλωσα σε μία μεγάλη Ελλάδα με ένδοξο παρελθόν και ξεκάθαρο μέλλον.

Ήμουν περιφανή για την χώρα μου και καμαρωνα όταν έλεγα πως είμαι ελληνίδα.Έμαθα την ιστορία και τους αγώνες που έκαναν οι πρόγονοι μου για να την ελευθερώσουν. Γνώρισα τις ομορφιές του τόπου μου και πληροφορήθηκα για τις υπόλοιπες πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μου.

Στο πέρασμα όμως των 18χρόνων της ζωής μου είδα την Ελλάδα να αλλάζει.

Εξαιτίας ενος προβλήματος που εμφανίστηκε και την μείωσε σαν χώρα, ρίχνοντας την στον πάτο τηςΕυρώπης. Το πρόβλημα αυτό το ονόμασαν οικονομική κρίση. Μέσα σε λίγα χρόνια η οικονομική κρίση μεγάλωσε και έριξε την Ελλάδα και δεν την άφηνε να νοιαστει για τα παιδιά της. Με αποτέλεσμα να την αποδυναμώσει πλήρως. Πλέον καθημερινά ακούω για ανθρώπους που πεθαίνουν αβοήθητοι στα πεζοδρόμια, για ανθρώπους που χάνουν τις δουλειές και τα σπίτια τους και ζουν σε αυτοκίνητα, για ανθρώπους που πουλάνε μέχρι και το πιο μικρο εφόδιο που διαθέτουν για να πληρώσουν την εφορία και το ρεύμα. Βλέπω την Ελλάδα μέρα με την μέρα να φθείρεται και η εικόνα που έχω γι αυτήν στην καρδιά μου να μετατρέπεται. Βλέπω τον χρόνο και τον κόπο μου να περνάνε άδικα, γιατί το μέλλον μου έχει ήδη σχηματιστεί ……ΑΒΈΒΑΙΟ. Ξοδευω τα χρήματα των γονιών μου για φροντηστηρια, μαχομαι για να εξασφαλισω στον εαυτό μου μία θέση στο πανεπιστήμιο, χάνω την ενέργεια και τις δυνάμεις μου….. Και όλα αυτά  γιατί? Για να μείνω στο μέλλον άνεργη? Για να γυρίσουν αύριο, μεθαύριο και  να μου πουν το επάγγελμα περνάει κρίση? ΌΧΙ! Αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ!

Δεν θέλω να βλέπω άλλο την χώρα μου να καταστρέφεται! Δεν μπορώ άλλο να  αντικριζω μία φτωχή χώρα με πλούσιους πολιτικούς. Οι οποίοι τρώνε σε σπίτια  και αυτοκίνητα τα λεφτά του λαού. Γεμίζουν τις τσέπες τους αδειάζοντας τις  δικές μας. Έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε Ελλαδιτσα και τους Ελληνες σε  παιχνίδια. Το θράσος τους όμως συνεχίζεται χωρίς δέος. Υπόσχονται να  αλλάξουν το μέλλον μας και να φτάσουν την Ελλάδα και πάλι ψηλά. Στην ουσία  όμως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, γιατί η Ελλάδα θα παραμένει αβοηθητη όσο βρίσκεται στα χέρια τους. Η Ελλάδα λοιπόν του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη  κατάντησε η Ελλάδα της πεινας και της φτώχειας. Η Ελλάδα του Σολωμού και  του Ελύτη έγινε η Ελλάδα της αβεβαιότητας και της ανεργίας. Η δική μας Ελλάδα δεν είναι πλέον δική μας. Όμως δεν σταματάω να ελπιζω σε ένα  καλύτερο αύριο, γιατί ευελπιστω πως κάποτε η Ελλάδα θα σταθεί ξανά στα  πόδια της θα μπορεσει να κρατησει κοντά της τα παιδιά της. Δεν σταματάω να επιζητω την χαμένη μου εθνική υπερηφάνεια. Δεν σταματάω να ονειρευομαι γιατί ξέρω πως αυτο τουλάχιστον δεν μπορουν ουτε να μου το στερεισουν, ούτε να μου το φορολογησουν!

Με εκτίμηση από την Σοφία, μια απελπισμένη μαθήτρια τρίτης λυκείου του 1ου Γενικού Λυκείου Γιαννιτσών!!!