Παπαράτσι: Ποια οικονομία θα υπηρετήσει η κυβέρνηση;

Παπαράτσι: Ποια οικονομία θα υπηρετήσει η κυβέρνηση;
Των αριθμών ή των ανθρώπων;
Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε ως χώρα στη δίνη μίας από τις χειρότερες οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις που έχει ποτέ βιώσει αυτός ο τόπος. Έννοιες οι οποίες μέχρι τότε αφορούσαν τους, οικονομολόγους και όσους ασχολούνταν με τη χάραξη οικονομικής πολιτικής, έννοιες όπως το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος, τα ισοζύγια πληρωμών, τα πλεονάσματα κ.α. έγιναν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας μας. Έννοιες χρηματοοικονομικές όπως τα spreads, έγιναν κυρίαρχα ζητήματα της καθημερινότητας μας, αλλά δυστυχώς και της πολιτικής επικαιρότητας και της αντιπαράθεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Καταλαβαίναμε – δεν καταλαβαίναμε, δεν είχε σημασία. Ήταν για το καλό μας! Βρέθηκαν οι έννοιες αυτές από επιστημονικά εργαλεία να είναι “καραμέλες” για προπαγανδιστική χρήση, στα χέρια ανίδεων ανθρώπων, οι οποίοι σου διέλυαν με ευκολία τη ζωή και ταυτόχρονα προσπαθούσαν να σε πείσουν ότι εργάζονται για το καλό σου, για τη σωτηρία σου! Δεχθήκαμε απίθανες και τελείως αστήρικτες ισοπεδωτικές απόψεις και θεωρίες του τύπου “μαζί τα φάγαμε” να συζητώνται σοβαρά και να αποτελούν και ψόγο προς την κοινωνία, αντί να της δίνονται απαντήσεις και εξηγήσεις.
Παρακολουθήσαμε το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, αντί να κατεβάζει από ντροπή το κεφάλι και να ζητάει συγνώμη, να συκοφαντεί συλλήβδην τον πολίτη, να τον υβρίζει και να τον …φορολογεί! Είδαμε μετά από 50 και πλέον χρόνια, συμπατριώτες μας να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας. Για όλα λοιπόν τα παραπάνω και για πολλά ακόμη που δεν χωρούν σε αυτή την κατά βάση οικονομική ανάλυση, φτάσαμε στο εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, τη σημαντική νίκη των δυνάμεων της αριστεράς, η οποία ίσως αποτελεί ορόσημο στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, μόνο και μόνο για το γεγονός ο Έλληνας πολίτης αψήφισε το φόβο και επεχείρησε με απολύτως δημοκρατικό τρόπο να πάρει την τύχη του στα χέρια του και να ασκήσει το ύψιστο δικαίωμα του: αυτό του αυτοκαθορισμού του πολιτικού και οικονομικού του μέλλοντος.
Όμως, να είναι σίγουρη η νέα κυβέρνηση και η αριστερά γενικότερα ότι όσο μεγάλη και ιστορική και αν ήταν αυτή της η νίκη, τόσο θορυβώδης και παταγώδης θα είναι η αποκαθήλωση της σε περίπτωση που διαψεύσει τις προσδοκίες του ελληνικού λαού που της εμπιστεύθηκε το τιμόνι της χώρας στην κρισιμότερη ίσως συγκυρία από συστάσεως νεοτέρου ελληνικού κράτους.
Ο ελληνικός λαός αντιμετώπισε με περισσή ψυχραιμία την κατάσταση από την αρχή της κρίσης. Δεν μιλάμε για τη μειοψηφία των απατεώνων και φοροφυγάδων. Μιλάμε για το μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, το οποίο δούλεψε περισσότερο και αμείφθηκε λιγότερο. Ανέχτηκε την ανεργία και τη φτωχοποίηση. Ανέχεται τόσα ληστρικά χαράτσια και τέλη τρίτων, τόσες επιβαρύνσεις, τόσες περικοπές και εκπτώσεις δικαιωμάτων. Κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βρεθεί φυλακισμένος, αν από ρομαντική ανοησία επιμένει να παριστάνει τον επιχειρηματία σε αυτή τη χώρα της παράλογης φορολογίας.
Τα παραπάνω είναι λίγα μόνο από όσα αντιμετωπίζει ο Έλληνας πολίτης σήμερα… Το ζήτημα είναι πλέον πάρα πολύ απλό και ταυτόχρονα πάρα πολύ ορατό σε όσους εξ υμών δεν είναι πολιτικοί:
Τι προτίθεται να πράξει η νέα μας κυβέρνηση; Θα συνεχίζει να υπηρετεί τους αριθμούς και να διαλύει τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις; Θα αποφασίσει με γενναιότητα να έρθει σε ρήξεις με συμφέροντα επιχειρηματικά και πολιτικά και να δώσει λύσεις, ανακουφίζοντας τον πολίτη;