Παπαράτσι: Πάμε… πίσω

Την ώρα που η Ελλάδα σύρεται για τρίτη φορά μέσα σε λίγους μήνες στις κάλπες, το διακύβευμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης παραμένει εν πολλοίς άγνωστο, κάτι που ενδέχεται να αποτυπωθεί στα αποτελέσματα.

Με τη θερινή ραστώνη του Αυγούστου να επιδεινώνει την κατάσταση, εκτιμώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν έχει καταλάβει γιατί πηγαίνουμε σε εκλογές, αλλά και τι ακριβώς πρόκειται η ψήφος τους να καθορίσει.
Η αδιαφορία αγγίζει τα επίπεδα των Ευρωεκλογών του 2009 ή και τα ξεπερνά.

Όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε έναν πολυκερματισμό των πολιτικών δυνάμεων, ανάλογο με εκείνον του 2012, ο οποίος θα ευνοήσει εκείνα τα κόμματα με την πιο συγκροτημένη υστερική ατζέντα όπως η Χρυσή Αυγή, η Λαϊκή Ενότητα και η Ένωση Κεντρώων, τα ποσοστά των οποίων ενδέχεται να εκτιναχθούν.
Μέσα σ’ όλα αυτά, που πραγματικά δεν ενδιαφέρουν πλέον τον κόσμο εφόσον συμπερασματικά έχουμε καταλάβει ότι όλοι οι πολιτικοί κοιτάζουν το πώς θα μείνουν στην εξουσία – μας απασχολεί περισσότερο αν θα έχουμε αύριο που αρχίζουν τα σχολεία να πάρουμε ότι χρειάζονται τα παιδιά μας, αν θα μπορέσουμε να τα στείλουμε στα φροντιστήρια, σε κάποια δραστηριότητα, αν θα έχουμε δουλειά… πώς θα παλέψουμε για τα προς το ζην.

Η κοινωνική κατάσταση είναι εκρηκτική. Ενδεικτικό είναι ότι ο δείκτης φτώχειας στην ελληνική κοινωνία έχει ανέλθει στο 50% όταν τη δεκαετία του ’90 ήταν περίπου στο 20%.

Τα δύσκολα είναι ακόμη πιο πολλά, όπως και τα εμπόδια. Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου κάνουν μία ακόμη ζημία.
Μετά την ομηρία των εκτελούμενων έργων επί 7 μήνες λόγω της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης της χώρας, τώρα βρισκόμαστε και πάλι ενόψει εκλογών.
Τι σημαίνει αυτό;
Οι εκλογές ανάλογα με το αποτέλεσμα μπορεί να φέρουν ξανά αλλαγές στο κρίσιμο Υπουργείο Υποδομών, νέες διοικήσεις και να ζήσουμε και πάλι μία προβληματική περίοδο με ανακατατάξεις. Στο πεδίο των έργων οι εκλογές επίσης θα φέρουν πίσω τις πιστώσεις των έργων μέχρι να έχουμε και πάλι Κυβέρνηση στη χώρα.
Σε κίνδυνο τίθενται την πιο κρίσιμη ώρα και οι εκταμιεύσεις των έργων ΕΣΠΑ την ώρα που βρίσκονται μετέωρα έργα 1,4 δις ευρώ που χρηματοδοτούνται από αυτό το χρηματοδοτικό πρόγραμμα.
Η τύχη τους θα είναι στα χέρια της νέας Κυβέρνησης που θα πρέπει απαραιτήτως να διαπραγματευθεί μία ολιγόμηνη κατ`εξαίρεση παράταση του ΕΣΠΑ για να μην χαθούν οι υπερπολύτιμοι πόροι.
Η φετινή χρονιά αποδεικνύεται ως η καταστροφικότερη από το 2010 όταν και ξεκίνησε η κρίση…
Η χώρα έχει ανάγκη από σταθερότητα κι όχι από ακόμα μια ανώφελη έκφραση λαϊκής δυσαρέσκειας, οι συνέπειες της οποίας θα φανούν μεσοπρόθεσμα.
Χρειαζόμαστε μια όσο το δυνατόν πιο σοβαρή Βουλή, ας μη μαζευτούν ξανά εκεί όλοι οι λαϊκιστές αυτού του τόπου.

Παπαράτσι: Πάμε… πίσω