Έφη Ταμβίσκου: Σε καιρό πολέμου δεν χρειάζεται παραφιλολογία

Η διευθύντρια της ΜΕΘ και Πρόεδρος της Επιτροπής Νοσοκομειακών Λοιμώξεων του Νοσοκομείου Έδεσσας, Έφη Ταμβίσκου

αναφέρεται σε όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τους ασθενείς και τα δελτία τύπου που αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, σε καιρό πολέμου, όπως χαρακτηριστικά γράφει: 
Φίλες και φίλοι με αφορμή τα όσα παρακολουθώ το τελευταίο διάστημα να διαρρέουν στη δημοσιότητα, θα ήθελα να τοποθετηθώ με λόγια απλά και κατανοητά σε ότι αφορά τα συμβάντα στο Νοσοκομείο Έδεσσας, από την αρχή της Πανδημίας έως και τον Νοέμβριο που ήταν και η κορύφωσή της.
Και θα παρακαλούσα θερμά να λήξει η οποιαδήποτε παραφιλολογία, καχυποψία και οποιοσδήποτε κακεντρεχής σχολιασμός. Είχαμε και έχουμε πόλεμο και σε καιρό πολέμου δεν γίνεται απολογισμός, αλληλογραφίες, καταγγελίες και διαψεύσεις που αποσπούν από την ουσία, κινδυνεύουν να προκαλέσουν διαστρέβλωση και αποπροσανατολισμό από μία σκληρή πραγματικότητα, και εγείρουν ανασφάλεια και σύγχυση.
Το Νοσοκομείο Έδεσσας ήταν το πρώτο στο Νομό που προετοιμάστηκε από τον Φεβρουάριο του 2020 καταθέτοντας το πρώτο Επιχειρησιακό Σχέδιο και το οποίο επικαιροποιήθηκε ξανά δύο φορές (Αύγουστο και Οκτώβριο του 2020), ανάλογα με τα δεδομένα και τις υπάρχουσες υποδομές μας.
Η εξαρχής απαγόρευση επισκεπτηρίου, τακτικών χειρουργείων και Εξωτερικών Ιατρείων, η αυστηρή διαλογή και νοσηλεία των περιστατικών διαχωρίζοντας “ύποπτα” και “επιβεβαιωμένα” θετικά στον ιό κατόπιν διενέργειας test περιστατικά, η κατάλληλη διαμόρφωση των χώρων, η συνεχής εκπαίδευση του προσωπικού στην χρήση Μέσων Ατομικής Προστασίας, η ανάλογη και επαρκής προμήθεια αυτών, η συνεχής διενέργεια τεστ του προσωπικού κατά συχνά χρονικά διαστήματα και τέλος η σχολαστική καθαριότητα και συχνή απολύμανση των χώρων, ήταν και είναι οι βασικοί στόχοι μας έως και σήμερα, που αποσκοπούν στον έλεγχο της διασποράς εντός του Νοσοκομείου.
Αρχικά υπήρχε η εντολή από το Υπουργείο Υγείας ότι θα νοσηλεύαμε ήπια covid θετικά περιστατικά, για αποσυμφόρηση των Κέντρων Αναφοράς της Θεσσαλονίκης, και σε οποιαδήποτε περίπτωση επιδείνωσης αυτών τότε θα ήταν δυνατή η διακομιδή τους, ή δε Μ.Ε.Θ. θα ήταν για περιστατικά non covid.
Τέλη Οκτωβρίου όμως η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων στη Θεσσαλονίκη και το lockdown των εκεί ΜΕΘ και από την άλλη η μεγάλη συρροή των εισερχομένων νοσούντων στο Νοσοκομείο μας, που καταμετρούσαν τις 50, 60 εισαγωγές ημερησίως κατ ελάχιστον (υπήρξαν και μέρες που νοσηλεύονταν 100 ασθενείς), καθώς και η ραγδαία αύξηση των διασωληνώσεων, ανάγκασε ώστε όλοι οι όροφοι του Νοσοκομείου να μετατραπούν σε κλίνες covid και η Μ.Ε.Θ επίσης. Με αξιοθαύμαστη προσπάθεια όλου του προσωπικού ανεξαιρέτως, προβήκαμε σε άμεση διαμόρφωση των χώρων και κατορθώσαμε να νοσηλεύσουμε όλα τα περιστατικά και covid διασωληνωμένα, με εξοπλισμό που άμεσα προμήθευσε η Διοίκηση και η 3η Υ. Π. Ε. (αναπνευστήρες Μ. Ε. Θ. monitors κλπ), ταυτόχρονα δε έγινε επέκταση της M.Ε.Θ. στην παλιά Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.
Οι προσλήψεις και μετακινήσεις προσωπικού (πάγιο αίτημα) αλλά στην περίπτωση αυτή έγιναν άμεσα, κάλυψαν ανάγκες, μα πάντα θα υπάρχουν ελλείψεις όσο αυξάνονται οι απαιτήσεις.
Το νέο προσωπικό εκπαιδεύτηκε στην πράξη, είναι άξιο θαυμασμού που ανταποκρίθηκε στο έπακρον υπό τις παρούσες δυσχερείς συνθήκες. Παλαιό και νέο προσωπικό μαζί, “έμπειρο” και “άπειρο” μαζί, για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης. Εξειδικευμένο προσωπικό θα ήταν ευχής έργον να υπάρχει και να είναι “ετοιμοπόλεμο” όμως η πραγματικότητα υπαγόρευε άμεσες δράσεις και λύσεις. Και δεν υπάρχει “εξειδίκευση” για κάτι πρωτόγνωρο για όλους.
Όλοι οι ασθενείς παρά τις αθρόες συρροές, αντιμετωπίστηκαν όπως έπρεπε, έλαβαν την απαραίτητη νοσηλεία, την ποιοτική Ιατρική και Νοσηλευτική φροντίδα, τηρώντας τα κατάλληλα πρωτόκολλα θεραπείας που είναι κοινά, είτε εφαρμόζονται στο Νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης, είτε στο Μemorial Ηospital ή οπουδήποτε αλλού, και ευρέως αποδεκτά από όλον τον Ιατρικό κόσμο και την επιστημονική κοινότητα. Η φύση και η νοσογόνος δύναμη του ιού ήταν ισχυρή και η εξέλιξή του απρόβλεπτη και ραγδαία, όπως ακριβώς καταμαρτυρά το μεγάλο ποσοστό θανάτων στη χώρα μας και στον τόπο μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Νομός μας κατά αναλογία πληθυσμού ήταν ο πρώτος σε κρούσματα σε σύγκριση με τη Θεσσαλονίκη.
Από την προσωπική μου εμπειρία όλο αυτό το διάστημα και σαν Πρόεδρος Επιτροπής Νοσοκομειακών Λοιμώξεων, αλλά και σαν Διευθύντρια της Μ. Ε. Θ. έπρεπε να παραμερίσω προσωπικούς φόβους, αγωνίες και ανησυχίες για έναν άγνωστο “εχθρό” και το ίδιο έπραξαν όλοι οι συνάδελφοι και συνεργάτες μου. Καταθέσαμε ψυχικά και σωματικά αποθέματα, συσπειρωθήκαμε, αλληλοβοηθηθήκαμε, στηρίξαμε το προσωπικό και τους ασθενείς, δίνοντας και σε αυτούς δύναμη και αισιοδοξία. Θέλω να πιστεύω ότι και η αισιοδοξία μας ήταν ένα όπλο στη φαρέτρα τους.
Κλείνοντας κάνω έκκληση προς όλους να τηρηθούν σωστά τα μέτρα, οι αποστάσεις, η χρήση μάσκας, η ατομική υγιεινή, και προπάντων να δουν με αξιοπιστία το θέμα του εμβολιασμού, με συζήτηση με αρμόδιους (γιατρούς, επισκέπτριες υγείας). Πιστεύω ότι ο ρόλος της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας τώρα θα πρέπει να ενισχυθεί, ως προς την σωστή ενημέρωση της κοινότητας για τη χρησιμότητά τους, ώστε να σταματήσουν οι προκαταλήψεις και οι ενδοιασμοί. Δεν υπάρχουν θαυματουργά φάρμακα, δεν υπάρχουν κρυφές θεραπείες δεν υπάρχουν άλλες λύσεις, παρά μόνο όσα προτείνει η επιστημονική κοινότητα.
Φίλες και φίλοι αυτή η χρονιά δοκίμασε τα όρια και τις αντοχές μας ατομικά και συλλογικά. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους συνεργάτες μου στο Νοσοκομείο Έδεσσας όλων των βαθμίδων και ειδικότητας, για την αδιάκοπη προσπάθειά τους που κυριολεκτικά με ενέπνευσε και με ενδυνάμωσε. Και τις ευχαριστίες μου σε όλους ιδιώτες και φορείς που στάθηκαν αρωγοί σε αυτόν τον αγώνα με τις δωρεές τους και με την συμπαράστασή τους
Εύχομαι από καρδιάς η Γέννηση του Θεανθρώπου να εμφυσήσει τη δύναμη, την ελπίδα και την αισιοδοξία σε όλους μας, ότι ενωμένοι θα αντεπεξέλθουμε αλώβητοι μέχρι τέλους.
Καλά Χριστούγεννα.