Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Με μεγάλη θλίψη ανακοινώνουμε την απώλεια του Ζεγγίνη Λευτέρη από τα Γιαννιτσά.
Στην κηδεία του παραβρέθηκαν και τον αποχαιρέτισαν, παρά τους περιορισμούς λόγω των συνθηκών της πανδημίας, συγγενείς, φίλοι της οικογένειας και πολυμελής Αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Πέλλας & της Κ.Ο.Β. Γιαννιτσών του ΚΚΕ. Από μέρους της Τ.Ε. Πέλλας του ΚΚΕ τον «αποχαιρέτισε» ο σ.Ουγγρίνος Αλέκος.
Η Τομεακή Επιτροπή Πέλλας του ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στη σύζυγό του Ελένη, τα παιδιά του και τους οικείους του. Θα το θυμόμαστε πάντα.
«Αποχαιρετιστήριος λόγος»
Σύντροφε Λευτέρη, Ανταποκριθήκαμε όλοι για μια ακόμη, αλλά δυστυχώς και τελευταία φορά, στο «πρόσταγμά» σου. Ερχόμαστε σήμερα στο δικό σου κατευόδιο, η οικογένεια σου με τα παιδιά και τα εγγόνια σου, οι συμπολίτες σου από τα Γιαννιτσά, οι συνάδελφοί σου αγρότες και οι σύντροφοί σου από το Κόμμα.
Μου ανατέθηκε από τις Κ.Ο.Β. Γιαννιτσών και την Τομεακή Επιτροπή Πέλλας του Κόμματος ο αποχαιρετισμός σου, που παρά τη γνώση του πεπερασμένου ανθρώπινου βιολογικού κύκλου και τα μεγάλα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζες τελευταία, νιώσαμε όλοι βαθιά συγκλονισμένοι στο άκουσμα του θανάτου σου. Δύσκολος ο αποχαιρετισμός σου, τον δυσκολεύει η γνώση της αγωνιστικής σου πορείας μαζί με το ΚΚΕ και η συντροφική συναναστροφή εμάς των νεότερων συντρόφων όλα αυτά τα χρόνια μαζί σου. Ο Λευτέρης Ζεγγίνης, παιδί πολυμελούς προσφυγικής αγροτικής οικογένειας από τη Στράντζα της Ανατ.Θράκης, γεννήθηκε στα Γιαννιτσά μέσα στη Γερμανική κατοχή το 1941.
Αργότερα οι δυσκολίες της ζωής τον έδιωξαν μετανάστη στη Γερμανία, αναζητώντας καλύτερο μέλλον για τον ίδιο και την οικογένειά του στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όπου γνώρισε και τη μετέπειτα σύντροφό του Ελένη.
Οι κακουχίες σου σ. Λευτέρη μπόλικες, από τα μικράτα σου και τις δυσκολίες της δουλειά στον Κάμπο των Γιαννιτσών, από τα προβλήματα της ξενιτιάς, μέχρι και τα τελευταία δύσκολα χρόνια με την επιβαρυμένη υγεία σου. Έκανες όμως πράγματι το καθήκον σου σύντροφε, όπως μεγάλο κομμάτι του λαού μας, συμμετέχοντας στους αγώνες όλων αυτών των χρόνων. Εντάχθηκε στο Κόμμα με την επάνοδό σου στην Ελλάδα αμέσως μετά την αμερικανοκίνητη δικτατορία των συνταγματαρχών στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στη συνέχεια άφησες το ανεξίτηλο στίγμα του Κομμουνιστή στη τοπική κοινωνία των Γιαννιτσών μέχρι και το θάνατό σου.
Και ήταν συγκεκριμένο αυτό το στίγμα, συμβάλλοντας στη συνέχεια πολύ ουσιαστικά στην πορεία της κομματικής δουλειάς, από όποια χρέωση και να του είχε ανατεθεί όλα αυτά τα χρόνια. Αγρότης στον Κάμπο των Γιαννιτσών, πάλεψε με τα βαμβάκια & τα καπνά, αλλά η ζωή με το Κόμμα του έμαθε την ανάγκη της πάλης και έξω από τον Κάμπο, της πάλης ενάντια σε όσους με τις πολιτικές τους ρουφούσαν τον ιδρώτα της δουλειάς των αγροτών και δεν τον άφηναν να δει «χαΐρι». Και τον επιβεβαιώνουν διαχρονικά και οι σημερινοί αγώνες και τα μπλόκα των αγροτών στη Πέλλα και όλη τη χώρα για τον ίδιο χαμένο ιδρώτα.
Η μορφή και η άποψη του σ.Λευτέρη ήταν ταυτισμένη για χρόνια με τις αγωνίες, τα προβλήματα, αλλά και τις θέσεις & προτάσεις για την επίλυσή τους με σκοπό την επιβίωση της αγροτιάς, ταυτισμένη με το αγροτικό κίνημα στη Πέλλα και ευρύτερα, ηγετικό στέλεχος του Αγρ. Συλλόγου Γιαννιτσών και της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν.Πέλλας για πολλά χρόνια. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών ( Ε.Α.Σ. ) Γιαννιτσών, ιδρυτικό μέλος της πανελλαδικής Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης ( ΠΑΣΥ ) και μέλος της Γραμματείας της.
Η αναγνώριση από τους αγρότες της περιοχής έχει μείνει ανεξίτηλη όλα αυτά τα χρόνια, σε όσους τον γνώρισαν. Στο Κόμμα συμμετείχε στην καθημερινή δράση σαν απλό μέλος μέχρι και τη στελεχική ανάδειξή του από τους σ. στην Νομαρχιακή Επιτροπή & Νομαρχιακό Γραφείο Πέλλας του ΚΚΕ για χρόνια. Σε αυτή τη πορεία αναδείχτηκε πολλές φορές υποψήφιος, τόσο στη τοπική αυτοδιοίκηση στο Δήμο Γιαννιτσών σαν επικεφαλής, όσο συνέβαλε και σαν υποψήφιος επικεφαλής σε Νομαρχιακές & Βουλευτικές εκλογές με τα ψηφοδέλτια του Κόμματος στην Πέλλα. Λευτέρη, σε αποχαιρετάμε σύσσωμοι στο τελευταίο σου ταξίδι, η αγαπημένη σου Ελένη, τα παιδιά σου η Φρόσω, ο Σταμάτης, ο Γιάννης, τα εγγόνια σου, γνωρίζοντας πως η βαριά και πικρή φυσική απώλειά σου είναι δυσβάστακτη για αυτούς.
Σε αποχαιρετάμε οι συγγενείς και φίλοι από τα Γιαννιτσά και μείς οι σύντροφοι σου με σεβασμό για την προσφορά σου στο Κόμμα, στους αγώνες της φτωχής αγροτιάς και των εργαζομένων στην περιοχή. Νιώθουμε, όμως, περήφανοι που πορευτήκαμε μαζί σου όλα αυτά τα χρόνια, στον καθημερινό αγώνα και στην οργανωμένη ζωή με το ΚΚΕ και υποσχόμαστε να καλύψουμε το κενό της δικής σου απώλειας. Αφιέρωσες σημαντικό κομμάτι από τη ζωή σου στο Κόμμα και τη δική σου παρουσία & αγωνιστική παρακαταθήκη κρατά-με κληρονομιά μας. Αυτή την παρακαταθήκη τη χρειαζόμαστε στους σημερινούς & αυριανούς αγώνες του λαού μας για τη δίκαιη κοινωνία του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού.
Εσύ σ. Λευτέρη ήρθε η ώρα να ξεκουραστείς με τη σιγουριά, ότι έδωσες και το δικό σου στίγμα για την μοναδική δίκαιη κοινωνία για τους πολλούς, για την κοινωνία του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού. Καλό σου ταξίδι Λευτέρη».
Τομεακή Επιτροπή Πέλλας του ΚΚΕ
