Από τον Κόντογλου στην πολυπολιτισμικότητα που πασάρει το Υπουργείο Παιδείας…

Ο αξιόλογος εκπαιδευτικός, συγγραφέας, παρουσιαστής της εκπομπής “Γράμματα Σπουδάματα” του τηλεοπτικού καναλιού 4Ε Δημήτρης Νατσιός ήταν ο ομιλητής της 8ης εκδήλωσης του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστημίου Γιαννιτσών, που διοργανώνεται από την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών “Ο Φίλιππος” την Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου.

Το θέμα της εκδήλωσης “Ο Φώτης Κόντογλου και η Παιδεία του Γένους”. Κυριολεκτικά καθήλωσε τον κόσμο που παραβρέθηκε στην αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Πέλλας.

Ο Δάσκαλος του Γένους Φώτης Κόντογλου ὁ «αρχαίος» άνθρωπος της Ανατολής, όπως έχει χαρακτηριστεί, που φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το θάνατο του ανήκει στους λίγους πνευματικοὺς ανθρώπους, που όσο ζούσε δεν φιλούσε «κατουρημένες» ποδιές, αλλὰ μάστιζε αλύπητα με την μάχαιρα της ρωμαίικης παράδοσης τους Γραικύλους της σήμερον, τοὺς προσκυνημένους εὐρωλιγούρηδες, όπως είπε ο ομιλητής.

Τρεις κυρίως ανθρωποι απὸ την ευλογημένη Επανάσταση του ’21 και εντεύθεν είχαν συλλάβει εναργέστατα και με αξιοθαύμαστη συνέπεια λόγου και πράξης τον πνευματικό μας εξανδραποδισμό: ο Μακρυγιάννης, ο Παπαδιαμάντης και ο Κόντογλου, σα να παρέδιδε ο ένας στον άλλο τη σκυτάλη της γνήσιας παράδοσης του Γένους και τα όπλα για την απόσειση των μιασμάτων του Φραγκολεβαντινισμου καὶ της δυτικολαγνείας, που σάπισαν -το βλέπουμε στὶς ἡμέρες μας- το «ολόδροσο δέντρο της φυλής μας».

Έγραφε μάλιστα ο Κόντογλου για όσους πήγαν να σπουδάσουν στη σκοτεινὴ καὶ δυσώδη Ευρώπη, πως επέστρεφαν στη φτωχὴ πατρίδα ”εμβρόντητοι” απὸ τις ψευτοφιλοσοφίες που διδάσκουνε κάποιοι σπουδαίοι καθηγητές, και μάλιστα σε ξένη γλώσσα. Η ξένη γλώσσα τους κάνει μεγάλη εντύπωση! Κατάπληξη τους κάνουνε και οι μεγάλες πολιτείες, οι φαρδιοὶ δρόμοι, τα μεγάλα χτίρια, οι λεωφόροι, τα βλοσυρὰ Πανεπιστήμια. Κι αυτὸ γίνεται, γιατί οι περισσότεροι απ’ αυτοὺς τους σπουδαστὲς είναι χωριατόπουλα, που νοιώθουνε μέσα τους ντροπὴ για το χωριό τους, κι ό,τι βλέπουνε κι ακούνε, είναι γι’ αυτοὺς ουρανοκατέβατο! Γι’ αυτὸ λέγω, πως η Ευρώπη είναι η δοκιμαστικὴ πέτρα για κάθε έναν απὸ μας, που θα πάει σε κάποια χώρα της: ή θα γίνει πίθηκος ξενόδουλος ή θα καταλάβει πόσο ψεύτικα είναι τα φανταχτερὰ στολίδια της, καὶ πόση βαρβαρότητα υπάρχει κάτω απὸ τὴν πολιτισμένη επιφάνειά της…
Επίσης, ο Φώτης Κόντογλου ήταν κάθετα ενάντιος του Παπισμού, δηλώνοντας πως: «Ὁ παπισμὸς εἶνε ἡ πιὸ σατανικὴ διαστροφὴ τοῦ ἀνθρώπου. Εἶνε ὁ Ἀντίχριστος», θὰ γράψει σὲ ἐπιστολή του στὸν Γέροντα Θεόκλητο.
Ο κ. Νατσιός τόνισε ότι “Ο Κόντογλου χωρὶς ὑπερβολὴ ὑπήρξε ο πρωτος ευαγγελιστὴς και διδάσκαλος στην Έλλάδα της βυζαντινής αγιογραφίας. Επαναφέρει την αγιογραφία στην ορθόδοξη περπατησιά της και με αγωνία διαβλέπει την αλλοτρίωση του Γένους σ’ όλες τις καλλιτεχνικές του φανερώσεις εξαἰτίας της πνευματικής πανούκλας που ονομάζεται εξευρωπαϊσμός…
Δεν ξεφεύγει απὸ το ανύστακτο ενδιαφέρον του για το Γένος και το τυμπανιαίας αποφοράς -σήμερα- πτώμα της Παιδείας. Δασκάλους «θεριακλήδες του μοντερνισμού», «αναγνώσματα βλακώδη» εντοπίζει με εκπληκτικὴ διορατικότητα ο Κόντογλου στις «σημερινὲς- καὶ διαχρονικὲς- γάγγραινες της πολύπαθης Παιδείας! Όπως έλεγε “Κατάντησε η πατρίδα μας κουφάρι άψυχο, παίγνιο των Ευρωπαίων κακεργετών”.
Ο κ. Νατσιός παίρνοντας αφορμή από τον Δάσκαλο του Γένους και έχοντας ασχοληθεί επισταμένα λόγω επαγγέλματος με τα βιβλία Δημοτικού, αλλά και του Γυμνασίου – της Γλώσσας και όχι μόνο – έδωσε πολλά παραδείγματα παραθέτοντας κείμενα, που όπως είπε, προβάλλουν λανθασμένα πρότυπα, περιέχουν σεξιστικά μηνύματα και διαδίδουν… τάχα μου την πολυπολιτισμικότητα (“που για μένα, όπως δήλωσε, σημαίνει γκέτο” και όποιος κατάλαβε κατάλαβε).
Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε ένα κείμενο, το οποίο περιέχεται στο «τετράδιο εργασιών» του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα», Α’ Γυμνασίου (σελ. 16). Δηλαδή απευθύνεται σε παιδιά 12-13 ετών, που μόλις εγκατέλειψαν το δημοτικό σχολείο. Τίτλος του «Οσάκις», που υποτίθεται αποσκοπεί στη γλωσσική και πνευματική καλλιέργεια μαθητών Α’ Γυμνασίου:
“Ο καθηγητής της φιλολογίας έριχνε κάθε μέρα το μπαλάκι. Όλη η τάξη το έπιανε σαν ένα γαργαλιστικό μήνυμα. Το πετούσε ο ένας στον άλλον. Χαράς ευαγγέλια. «Οσάκις…» άρχισε τη φράση του ο φιλόλογος.
«Ναι. Ναι. Ο Σάκης! Ο Σάκης!» φώναζαν όλες μαζί οι μαθήτριες γελώντας. Κι ο καθηγητής τρελαινόταν. «Οσάκις…» επαναλάμβανε τονίζοντας τη λέξη σαν να έλεγε «σκάστε».«Ο Σάκης! Ο Σάκης!» ακουγόταν πάλι από κάτω και το γέλιο έδινε κι έπαιρνε.
Ο καθηγητής δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιες από τις μαθήτριες ήταν οι… δράστες. Η λέξη – μπαλάκι κυλούσε ακαριαία σε κλάσμα δευτερολέπτου μέσα από τα χείλια τους που ήταν κρυμμένα στο κάτω μέρος του σκυμμένου τους κεφαλιού. Νόμιζε πως απλώς επαναλάμβαναν τη λέξη. Πως τις ερέθιζε αυτή η λέξη. Δεν ήταν όμως έτσι. Άλλο πράγμα το «Οσάκις» κι άλλος άνθρωπος «Ο Σάκης».
Ο Σάκης ήταν ηλεκτρολόγος με μαγαζί. Μεγαλύτερός τους, 20 με 25 ετών. Τα είχε φτιάξει με την Αλέκα. Μια από τις μαθήτριες της τάξης. Ψηλή κι αδύνατη, με κοντά ξανθά μαλλιά και μεγάλα καστανά μάτια, μακρύ λαιμό και μακριά χέρια και πόδια, κάπως ξερακιανή, αλλά ζόρικη. Στα 15-16, όπως όλες τους. Η πρώτη που έβγαινε ραντεβού μήνες τώρα. Ο Σάκης την περίμενε το μεσημέρι στην άλλη γωνία κι οι άλλες μαθήτριες έτρεχαν από πίσω της να τον δούνε. Τα σχόλια έδιναν κι έπαιρναν. Ήταν ο πρώτος έρωτας της τάξης. Ο καθηγητής φώναξε την πρώτη μαθήτρια, τη Μαρία, στο γραφείο του και τη ρώτησε. «Τι συμβαίνει με το «Οσάκις»; Γιατί αυτή η αντίδραση»; «Δεν ξέρω, κύριε. Στο δικό μου θρανίο δεν ξέρουμε τίποτα. Το πήραν έτσι φαίνεται και το διασκεδάζουν» του απάντησε. Ρώτησε κι άλλες μαθήτριες. Μερικές δεν κρατήθηκαν και γελούσαν. Ο καθηγητής προσπάθησε να βγάλει από το λεξιλόγιό του τη λέξη «Οσάκις». Αυτή όμως αντιστεκόταν. Του έβγαινε αυθόρμητα, έστω και με κάποια καθυστέρηση. Τότε, όμως, γινόταν πανζουρλισμός. Σαν να την είχε στερηθεί η τάξη και ξεσπούσε «Ο Σάκης! Ο Σάκης!», φώναζαν ακόμα πιο δυνατά και γελούσαν με την καρδιά τους. Γιατί ήταν υπόθεση καρδιάς και όχι γραμματικής».
Ερωτώ: Τι διαβάζουμε εδώ; Περιγράφει ή δεν περιγράφει το κείμενο αποπλάνηση ανηλίκου;
Ερωτώ: Όπως παρουσιάζει το κείμενο αυτήν την σχέση, σαν κάτι το φυσιολογικό, το ακίνδυνο, δεν αποτελεί έμμεση παρότρυνση για επιδίωξη τέτοιων καταστρεπτικών σχέσεων; Μπορείς να περιγράφεις με χαζοχαρούμενο τρόπο μια τέτοια κατάσταση; Ποιος γονέας θα ανεχόταν η κόρη του «να βγαίνει ραντεβού» με εικοσιπεντάχρονο; Εδώ πρόκειται για εξύμνηση της παιδεραστίας, του βδελυρού και φρικιαστικού αυτού εγκλήματος, για το οποίο ανατριχιάζουμε όλοι και στο άκουσμά του.
Κάτω από το κείμενο «καμαρώνει», για εμπέδωση προφανώς, η εξής κρανιοκενής ερώτηση: «γιατί γελούσε η τάξη, όταν ακουγόταν η λέξη Οσάκις στο κείμενο». Τι θα απαντήσει το παιδί σε μια τέτοια «παραλυμένη» ερώτηση; Όπως έγραφε σε ένα εξαιρετικό του κείμενο ο αγαπητός φίλος και γιατρός Φώτης Μιχαήλ:
«Αντί να διδάσκεται η αρμονική συζυγία, έχουμε πρόωρη σεξουαλική καθοδήγηση. Το πρώτο θα μας εξασφαλίσει ευτυχισμένα νιάτα, ενώ το δεύτερο, θα μας φορτώσει με σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα, όπως είναι οι ακριβοπληρωμένες επιπόλαιες σχέσεις οι βαριές καταθλίψεις και οι απόπειρες αυτοχειρίας».
Στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνιας Β’ Γυμνασίου, σελ. 190, αφού παρατίθεται ένα μαλαισιακό ερωτικό ποίημα κάποιου Ιβάν Γκόλ, στις εργασίες καλούνται οι μαθητές να περιγράψουν προσωπικές ερωτικές εντάσεις.
Γ’ Γυμνασίου, συνεχίζεται το μαγάρισμα των νέων, η απαξίωση του όποιου εναπομείναντος κύρους του σχολικού μαθήματος, αλλά και του εκπαιδευτικού, που καλείται να διδάξει τις νεοεποχίτικες σεξομπουρδολογίες.
Αυτά και άλλα πολλά μας είπε ο κ. Νατσιός που συγκλόνισε με το λόγο του, όπως για τα υπόλοιπα λάθη του εκπαιδευτικού συστήματος, πχ Πληροφορική και Αγγλικά από την Α΄ Δημοτικού. Διαδικτυακή αποχαύνωση από μικρή ηλικία… τα άθλια γραμμένα βιβλία με συνταγές μαγειρικής, μικρές αγγελίες, διαφημίσεις, αφίσες, οδηγίες χρήσης καφετιέρας! Ανούσια κείμενα, αντιρατσιστικές υστερίες, με το επιχείρημα των αρμοδίων; Η προσαρμογή στη σύγχρονη, νέα εποχή! Τα υπόλοιπα είναι περιττά δυστυχώς, διότι άνθρωποι σαν τον κ. Νατσιό και πάνω από όλα τέτοιοι εκπαιδευτικοί σπανίζουν και είναι τυχεροί όσοι τον έχουν δάσκαλο. Τι να το κάνεις όμως που μιλάει; Τον βλέπουμε, τον χειροκροτούμε, αλλά μέχρι εκεί. Αντίδραση από όλους τους Έλληνες χρειάζεται. Αφύπνιση. Όπως έγραψα πρόσφατα για το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού που μιλάει για τον ήρωα Κολοκοτρώνη, ως εκτελεστή των καημένων των Τούρκων που “τους χτύπησαν τους Τούρκους και τους έβγαλαν από τα σπίτια τους”! Στην Τρίπολη (Τριπολιτσά)! Αφήνουμε τα παιδιά μας έρμαια των μασόνων και της νέας τάξης και τα μηνύματα περνούν από νωρίς…….
«Ὅταν μοῦ πειράζουν τήν Πατρίδα καί θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά ᾿νεργήσω κι ὅ,τι θέλουν ἄς μοῦ κάμουν».
Στρατηγός Μακρυγιάννης.

Χριστίνα Παπαδοπούλου

Από τον Κόντογλου στην πολυπολιτισμικότητα που πασάρει το Υπουργείο Παιδείας…