Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Η Τομεακή Οργάνωση Πέλλας του ΚΚΕ πραγματοποίησε στα Γιαννιτσά, την Κυριακή 28 Νοέμβρη, εκδήλωση με θέμα «Η κατάσταση στην εργατική τάξη της περιοχής και οι Θέσεις του ΚΚΕ για το εργατικό κίνημα»
στο πλαίσιο του πολιτικού ανοίγματος που πραγματοποιεί με συσκέψεις, περιοδείες, εκδηλώσεις, εξορμήσεις στους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής. Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Νίκο Νατζμέ, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας, που κάλεσε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Παραθέτουμε αποσπάσματα της ομιλίας του:
«Το Κόμμα μας μετρώντας πάνω από ένα αιώνα ζωής , θυσιών , αγώνων για τα δίκια του λαού μας απέδειξε και αποδεικνύει στο σήμερα ότι αποτελεί την εγγύηση, το βράχο πάνω στον οποίο μπορούν να πατήσουν οι λαϊκές δυνάμεις και να πιάσουν το νήμα του μέλλοντος με τα δικά τους χέρια , το δικό τους αγώνα. Σε όλους λέμε καθαρά με το χέρι στην καρδιά: Ήρθε η ώρα όλοι εσείς που ανησυχείτε και δεν συμβιβάζεστε με τη σημερινή κατάσταση, που πλέον έχετε την πείρα και ξέρετε πως δεν υπάρχουν «σωτήρες», όλοι εσείς που αναζητείτε διέξοδο γιατί «δεν βολεύεστε με λιγότερο ουρανό», να πάρετε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Τώρα ήρθε η ώρα για όλους και όλες εσάς να κάνετε το βήμα, αυτό που πριν δεν είχατε καν σκεφτεί ή μπορεί να είχατε απορρίψει, να σταθείτε στο πλάι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Αυτό το αποφασιστικό βήμα μπροστά μπορεί σήμερα να ενισχύσει την προσπάθεια που κάνει το Κόμμα μας για να δυναμώσει:
-Η συλλογική οργάνωση, ο αγώνας
-Η συσπείρωση δυνάμεων
-Ο συντονισμός της πάλης για όλα τα καυτά και επείγοντα προβλήματα.
Αυτό το αποφασιστικό βήμα μπροστά μπορεί σήμερα να συμβάλει στη μάχη που δίνουμε καθημερινά:
-Για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης.
-Για να μείνουν στα χαρτιά οι αντεργατικοί – αντιλαϊκοί νόμοι, όπως είναι ο νόμος – έκτρωμα του Χατζηδάκη και παλιότεροι νόμοι προηγούμενων κυβερνήσεων, που παραμένουν σε ισχύ.
Το Κάλεσμα του ΚΚΕ γράφει πάνω το όνομα σας.
Η εποχή μας σήμερα φίλοι και φίλες αναβλύζει από μια αντίφαση που επίμονα ζητά την απάντηση της. Η αντίφαση αυτή εκφράζεται σήμερα στον 21ο αιώνα με το ότι ενώ βρισκόμαστε στην εποχή της ψηφιακής μετάβασης της οικονομίας και της πλατιάς εφαρμογής νέων τεχνολογιών της 5g εποχής, η ζωή μας αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει.
Αυτό το βλέπουμε και εδώ στο Νομό Πέλλας, τη στιγμή που οι μεγάλοι βιομήχανοι στη κομπόστα παίρνουν το ένα εκατομμύριο μετά το άλλο από το κράτος για επενδύσεις και επέκταση της παραγωγής, για αξιοποίηση μέχρι και ρομποτικών συστημάτων, να έχουμε το Νοσοκομείο της Έδεσσας και των Γιαννιτσών στα όρια της κατάρρευσης, με τον κίνδυνο να κλείσουν οι ΜΕΘ, με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες του λαού του Νομού ενάντια στην πανδημία αλλά και άλλες σοβαρές ασθένειες που εξαιτίας αυτών των εγκληματικών πολιτικών μπαίνουν σε δεύτερη ακόμα και τρίτη μοίρα.
Αυτές τις μέρες μάλιστα με τη νέα αφρικανική μετάλλαξη επιβεβαιώνεται η ανάγκη για μεγαλύτερη στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας και του λαού από τη πανδημία αλλά και η ανάγκη ενίσχυσης της επιδημιολογικής επιτήρησης τόσο σε ανεμβολίαστους όσο και σε εμβολιασμένους. Η οδηγία για περικοπή του 80% των χειρουργείων αυξάνει του γενικούς δείκτες της βαριάς νοσηρότητας και θνητότητας δημιουργώντας κυριολεκτικά μια παράλληλη επιδημία.
Η ίδια η λειτουργία της Υγείας ως εμπόρευμα αποτελεί κίνδυνο που επιβεβαιώνεται καθημερινά σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Άλλωστε πως μπορεί να μακιγιάρει κανείς την καπιταλιστική βαρβαρότητα, όταν τη στιγμή που οι φαρμακοβιομηχανίες αποκομίζουν τη μέρα 93,6 εκ ευρώ, έχουμε το 6% του πληθυσμού στις πιο φτωχές χώρες να είναι εμβολιασμένο;
Τη στιγμή που οι Έλληνες βιομήχανοι στην κομπόστα φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των εξαγωγών παγκοσμίως με τζίρους εκατομμυρίων, χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που με αγωνία κάθε φθινόπωρο μετράνε τα ένσημα τους για να πάρουν το εποχικό επίδομα των 400 ευρώ για τρεις μήνες και όποιος ζήσει έζησε, θαρρείς και αυτοί ευθύνονται για το ότι δεν υπάρχει μόνιμη και σταθερή δουλειά και μισθοί που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους , ασφαλείς συνθήκες εργασίας, μειωμένα ωράρια εργασίας κλπ.
Από την άλλη βλέπουμε δισεκατομμύρια ευρώ να δίνονται για αγορά νέων οπλικών συστημάτων, που δεν έχουν να κάνουν με τις αμυντικές ανάγκες της πατρίδας μας, για αποστολή στρατευμάτων σε χώρες μακρινές, φρεγατών κ.α, τη στιγμή που στα σχολεία μας λείπουν δάσκαλοι και καθηγητές, οι μαθητές στοιβάζονται σε λίγες αίθουσες με τον κορονοϊό να κάνει πάρτι διάδοσης, το σχολείο να μετατρέπεται σε επιχείρηση και άλλα πολλά.
Καθημερινά προκύπτουν και νέα αμείλικτα ερωτήματα:
-Γιατί η ανεργία και η φτώχεια να είναι μόνιμη θηλιά για πολλούς σε μια χώρα και νομό με μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες και ικανό εργατικό και επιστημονικό δυναμικό;
-Γιατί τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν μπροστά στο νέο κύμα ακρίβειας, ακόμα και στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, το οποίο εξανεμίζει το εισόδημά τους;
-Γιατί οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν πλέον πανάκριβο το ρεύμα, αλλά και τη θέρμανση;
Γιατί οι βιοπαλαιστές αγρότες να γίνονται έρμαια των μεγαλεμπόρων και των βιομηχάνων και να ρισκάρουν τη παραγωγή τους και το εισόδημα τους αναλόγως τις καιρικές συνθήκες, να ταυτίζουν την ανάγκη παραγωγής αγροτικών προϊόντων με τις ανάγκες και κατευθύνσεις των βιομηχάνων, να βλέπουν να αδειάζει η τσέπη τους από τις αυξήσεις στο πετρέλαιο, τα τιμολόγια ρεύματος που έρχονται αυτές τις μέρες με αυξήσεις που αγγίζουν το 100%.
Η απάντηση βρίσκεται στον χαρακτήρα αυτού του κράτους, που είναι ένα κράτος εχθρικό απέναντι στις εργατικές-λαϊκές ανάγκες, γιατί είναι το κράτος των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, και γι’ αυτό είναι φτιαγμένο να θωρακίζει τα κέρδη τους. Γι’ αυτό όταν πρόκειται να ανακουφίσει την εργατική – λαϊκή οικογένεια είναι ανύπαρκτο, όταν πρόκειται να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή εμφανίζεται γυμνό από προσωπικό και μέσα, δυσκίνητο, όταν όμως πρόκειται για τις επενδύσεις και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου είναι στελεχωμένο, ικανότατο, ταχύτατο και αποτελεσματικό.
Και, φυσικά, μέρος του πολιτικού προβλήματος είναι οι κυβερνήσεις που υπηρετούν αυτό το σύστημα και διαχειρίζονται την κρατική εξουσία. Και αυτό αφορά τόσο τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, για να μην πάω πολύ πίσω.
Από τη μια έχουμε λοιπόν τα ψίχουλα της κοροϊδίας τα κοινωνικά μερίσματα, τα μπόνους κλπ ώστε να μένουν στον πάτο οι απαιτήσεις των εργαζομένων, να κυριαρχεί το πώς και πόσο μοιράζεται η φτώχεια, να προσαρμόζεται διαρκώς η ζωή με βάση τις «δυνατότητες της οικονομίας». Τελικά να μένει στο απυρόβλητο η ίδια η πηγή της μιζέριας. Να συγκαλύπτεται η απόσταση που χωρίζει τις σύγχρονες δυνατότητες ζωής της εργατικής τάξης, με βάση τον πλούτο που παράγει, και την πραγματικότητα που βιώνει, μια απόσταση που διαρκώς διευρύνεται.
Πώς να συγκριθούν λοιπόν τα «μερίσματα» της φτώχειας με τα 4 δισ. ευρώ που δίνουν όλες οι κυβερνήσεις, είτε με μνημόνια είτε χωρίς μνημόνια, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, για το «πλασάρισμα» της αστικής τάξης σε καλύτερες θέσεις στην περιοχή μας; Πώς να συγκριθούν με τα 2,3 δισ. ευρώ που όλα μαζί τα αστικά κόμματα ψήφισαν να καταλήξουν στη γαλλική βιομηχανία για τα «Rafale» ή για τις φρεγάτες;
Πώς να συγκριθούν με τα εκατοντάδες εκατομμύρια που δόθηκαν για να μη …λείψουν από τους επιχειρηματικούς ομίλους των αερομεταφορών και στους εφοπλιστές κατά τη διάρκεια της πανδημίας; Πώς να συγκριθούν με τις προκλητικές φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, τα μέτρα θωράκισης της ανταγωνιστικότητας και έντασης της εκμετάλλευσης, της δουλειάς-λάστιχο, των απλήρωτων υπερωριών κ.ο.κ.;
Πώς να συγκριθούν με τις πολύμορφες επιδοτήσεις, όπως αυτές που περιλαμβάνει το Ταμείο Ανάκαμψης με τα συνολικά πάνω από 59 δισ. ευρώ, που κατευθύνονται για την ενίσχυση των επενδυτικών σχεδίων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ή με τους κάθε φορά «επενδυτικούς νόμους» που μπουκώνουν με «ζεστό» κρατικό χρήμα τους καπιταλιστές;
Το ΚΚΕ καλεί τον καθένα και την καθεμία να μην επιτρέψουν να ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια του με χειρότερους όρους από τους προγόνους τους. Αυτή η διαπίστωση αποτελεί έναν ακόμα αδιάψευστο παράγοντα που δείχνει τη σαπίλα αυτού του ξεπερασμένου συστήματος που λογαριάζει μόνο τα κέρδη του και τις μπίζνες του.
Όσο η πάλη του λαού φωτίζει τις σύγχρονες δυνατότητες να ικανοποιήσει ο λαός τις ανάγκες του, τόσο πιο πολύ θα επιβεβαιώνεται η ανάγκη σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο – το κεφάλαιο και την εξουσία του – και της πάλης για τη διέξοδο: Για να γίνουν οι εργαζόμενοι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν…
Φίλοι και φίλες να μην χάσουμε άλλο πολύτιμο χρόνο. Πλέον έχουμε πείρα από τη προηγούμενη δεκαετία που μπορεί να γίνει χρήσιμη για να μην πέσουμε ξανά στις ίδιες οδυνηρές για το λαό λακκούβες. Από την πείρα του ο λαός ξέρει πως δεν υπάρχουν «σωτήρες», ούτε νέοι ούτε παλιοί. Υπάρχει ο λαός που αν το αποφασίσει μπορεί ο ίδιος να σώσει τον εαυτό του.
Σκεφτείτε, λοιπόν, να κάνετε και μια επιλογή που ίσως πριν δεν είχατε σκεφτεί: Να συμπορευτείτε στους αγώνες με το ΚΚΕ, με τους κομμουνιστές. Οι προσδοκίες σας από αυτήν την επιλογή είναι οι μόνες που δεν πρόκειται να διαψευστούν! Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να σας διαψεύσει. Γιατί οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες μπαίνουν μπροστά σε κάθε αγώνα που αφορά τη ζωή, την υγεία και τα δικαιώματα του λαού. Στη Cosco, την E-food, στις πυρκαγιές το καλοκαίρι, στους αγώνες των βιοπαλαιστών αγροτών και των αυτοαπασχολουμένων, στα Νοσοκομεία που λυγίζουν από την πίεση και τις ελλείψεις εξαιτίας των εγκληματικών ευθυνών της διαχείρισης της πανδημίας από τη Κυβέρνηση και το νέο χτύπημα στη δημόσια Υγεία με το Νέο ΕΣΥ.
Σ’ αυτή τη χώρα όπως και σε όλη την υπεραιωνόβια πορεία του ΚΚΕ, όποια αγωνιστική διεκδίκηση και αν ψάξεις θα βρεις και έναν κομμουνιστή μια κομμουνίστρια μαζί, μπροστάρη με το λαό. Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και διαθέτει όλες του τις δυνάμεις, για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεση του, να βάλουν οι εργαζόμενοι τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. Να οργανώσουμε την πάλη μας για τα προβλήματά μας, να φέρουμε τις ανάγκες στο προσκήνιο, να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, την εξουσία του κεφαλαίου και τους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Μέσα απ’ τους καθημερινούς αγώνες, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Ριζωμένο παντού, με πρωτοπόρες εστίες αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε περιοχή. Με ενιαία αιτήματα και στόχους που ανοίγουν τον δρόμο με κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Απέναντι στο εχθρικό για τον λαό κράτος πρέπει και μπορεί να υψωθεί η μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας.
Το είδαμε πρόσφατα τις ώρες της πυρκαγιάς, όταν οι πυρόπληκτοι έδιναν τη μάχη για να σώσουν χωριά και γειτονιές απέναντι σε ένα κράτος που άφηνε στο έλεος της φωτιάς τον φυσικό πλούτο και την περιουσία του λαού. Το βλέπουμε τώρα στον αγώνα που συνεχίζεται, για να ληφθούν μέτρα αποκατάστασης και ουσιαστικής στήριξης των πυρόπληκτων. Το ίδιο μήνυμα έστειλαν το προηγούμενο διάστημα οι αγώνες της νεολαίας, για να ανοίξουν με ασφάλεια τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, οι αγώνες των εργαζομένων και των υγειονομικών για την προστασία της υγείας απέναντι στην κρατική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας. Τη δύναμη των εργαζομένων έδειξε η οργανωμένη απειθαρχία στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων απ’ την κυβέρνηση και οι απεργιακοί αγώνες για την κατάργηση του νόμου -εκτρώματος Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στα συνδικάτα και σε όλους τους φορείς του κινήματος βρίσκονται μπροστά σ’ αυτούς τους αγώνες.
Όποτε η εργατική τάξη, ο λαός απαίτησε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του, πίστεψε στη δύναμή του και πήρε την τύχη του στα χέρια του, ο τροχός της Ιστορίας γύρισε μπροστά. Ξέρουμε τι μπορεί να πετύχει ο λαός όταν σηκώσει το ανάστημά του και πιστέψει στη δύναμή του σε κρίσιμες στιγμές.
Αυτό το συμπέρασμα έχει την αξία του και τη σημασία του σήμερα. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό,όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής, για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας».
Τομεακή Επιτροπή Πέλλας του ΚΚΕ
