Ο Γιωργος Βαβουλίδης, επιχειρηματίας, συνιδιοκτήτης του myclub στα Γιαννιτσά, καταθέτει στο προσωπικό του προφίλ στο φβ, την άποψη του για τον κλάδο της καφε-εστίασης
και των επαγγελμάτων που συνδέονται,… Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της επόμενης ημέρας; Υπάρχει μέλλον ή τα λουκέτα θα κατακλύσουν την αγορά;
Όπως τονίζει ο κ. Βαβουλίδης: “Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουμε τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης στον κλάδο της εστίασης και γενικά την επόμενη μέρα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι γρήγορα θα βρεθούμε στην δύσκολη, αλλά απαραίτητη λύση της σφράγισης των καταστημάτων ή στο κλείσιμο των επιχειρήσεων με τεράστιες οικονομικές ζημιές στους ιδιοκτήτες. Απλό παράδειγμα πόσο εύκολα μπορεί να μπει μέσα μια επιχείρηση που είναι σε αναστολή λειτουργίας και παράλληλα να γονατίσει ένα νοικοκυριό:
Επιχείρηση 2 συνεταίρων, με ενοίκιο 1000 ευρώ/μήνα και 2 υπαλλήλους, θα πρέπει να πληρώσουν Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο, 3×600 ευρώ για ενοίκιο (παρόλο που ήταν κλειστά) συν 1000 ευρώ για τον Ιούνιο, συν 2*180 ευρώ περίπου για 4 μήνες εισφορές ΕΦΚΑ, συν ρεύμα, νερό, Ίντερνετ, ΦΠΑ τριμήνου, πεζοδρόμια, Δημοτικό φόρο, άδεια μουσικών οργάνων, αναλώσιμα υλικά που χάλασαν και άλλα πόσα έξτρα ανάλογα την επιχείρηση. Για τους εργαζόμενους δεν αναφέρω κάτι γιατί δεν θα μπορεί να υπάρχουν την άλλη μέρα άσχετα με το «γλύκισμα» των 800 ευρώ για 45 μέρες που πήραν.
Αφού, τώρα, ανοίξει το κατάστημα, θα έχει επιπλέον έξοδα για μάσκες αντισηπτικά, γάντια κλπ., θα χρειαστεί χρήματα για να εφοδιάσει το κατάστημα με προϊόντα και για να κάνει τυχόν αλλαγές σε αυτό που θα κριθούν απαραίτητες για να μπορεί να λειτουργεί.
Τώρα μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 50% λιγότερα τραπέζια σε εξωτερικό χώρο και μόνο (εάν διαθέτει) και ταυτόχρονα συγκεκριμένο ωράριο λειτουργίας. Θα πρέπει να παρατηρεί, εάν κάθεται παρέα, να μην υπερβαίνει τα 4 άτομα και γενικά να μην ξεπερνάει το όριο των ατόμων που του ορίζουν. Επιπλέον θα πρέπει να ελέγχει να μην μπουν με τσιγάρο μέσα στο κατάστημα όπως επίσης να μην καπνίζουν και στον εξωτερικό χώρο (εάν υπάρχει ανήλικος), να ελέγχει για αποδείξεις, εξυπηρέτηση κτλ. Να «παρακαλάει» να μην του έρθει κανένα πρόστιμο χωρίς να γνωρίζει τον νόμο γιατί είναι υποχρεωμένος να τον ξέρει φυσικά. Να «παρακαλάει» γνωστούς, φίλους, αγνώστους να έρθουν στο κατάστημα του και όλα αυτά για να λειτουργήσει μια επιχείρηση που με μαθηματική ακρίβεια πρόκειται να κλείσει. Βέβαια, εκτός από όλα αυτά θα πρέπει να πληρωθούν και τα έξοδα του σπιτιού! Προσπαθώ να καταλάβω πώς θα επιβιώσουν σήμερα όλες αυτές οι επιχειρήσεις και εάν αξίζει τον κόπο να λειτουργήσουν. Αναρωτιέμαι με τα 800 ευρώ που δίνουν σε μια εταιρία και όχι ατομικά, και εάν τα δικαιούται φυσικά, πόσες τρύπες θα καλύψουν. Αυτοί που ορίζουν και λένε πώς θα λειτουργήσουμε τα καταστήματα μας, αλήθεια έχουν καμία σχέση με το επάγγελμα η απλά δεν τους ενδιαφέρει εάν μετά από αυτό υπάρξει ένα νέο κύμα μετανάστευσης μεγαλύτερο από το προηγούμενο φυσικά. Αναρωτιόμαστε τι είναι τελικά καλύτερο, να μεταφέρουμε τον ιό, όπως λένε, και να πεθάνουν κάποιοι ηλικιωμένοι(που φυσικά δεν το θέλουμε), να μεταναστεύσουμε και να μην είμαστε ούτε στην κηδεία των γονιών μας, να ζήσουμε στην χώρα μας ως εξουθενωμένοι Έλληνες χωρίς μέλλον για τα παιδιά μας χωρίς να μπορούμε να παρέχουμε τίποτα σε αυτά και σε εμάς ή μήπως να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ και να πούμε ως εδώ, ΦΤΑΝΕΙ. Άμεσα μέτρα στήριξης όλων των επιχειρήσεων με εφάπαξ χρηματικό ποσό τουλάχιστον 7-8 χιλιάδες για την επανέναρξη της λειτουργίας χωρίς περιορισμούς.Αποζημίωση σε επιχειρήσεις που δεν θα καταφέρουν να βγουν από την κρίση, πάγωμα όλων των υποχρεώσεων της εταιρίας, μείωση ΦΠΑ και Δημοτικών φόρων και υποχρεώσεων, πρόωρη συνταξιοδότηση (ένα βοήθημα) σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών λόγο του κλεισίματος της επιχείρησης, έως ότου πάρει την κυρια. Αυτά είναι μόνο μερικά αλλά αναγκαία μέτρα που θα πρέπει άμεσα να παρθούνε χωρίς καθυστέρηση. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τα υποτιθέμενα μέτρα στήριξης και όχι με τα μέτρα πρόληψης και περιορισμού της μετάδοσης του ιού, που υπεύθυνοι είμαστε όλοι μας, ατομικά και συλλογικά και θα πρέπει φυσικά να τηρούμε”.