Κατά καιρούς, αν όχι καθημερινά, γράφονται σχόλια για τον δήμο Πέλλας, και για την πόλη των Γιαννιτσών περισσότερο, για την κατάσταση
με τα σκουπίδια, με γεμάτους κάδους –που φυσικά μέχρι να περάσουν τα απορριμματοφόρα, ξαναγεμίζουν – είτε οι της ανακύκλωσης είτε των κοινών απορριμμάτων. Αρνητικά κρίνει ο καθένας μας, και εμείς ως «Λόγος» θίξαμε το ζήτημα παλαιότερα και από τις δύο πλευρές όμως. Τι εννοούμε; Βλέποντας το χάλι όλοι τα ρίχνουμε στη δημοτική αρχή και τους υπαλλήλους, και όχι σε μας. Εμείς πετάμε όπου βρούμε και όπως να’ ναι τα σκουπίδια μας κι ενώ βλέπουμε γεμάτο κάδο, δεν μπορούμε να περπατήσουμε δύο μέτρα να βρούμε άλλον άδειο! Όσο για τους δημόσιους χώρους παντού βρωμιά! Γιατί; Δεν επιβάλλονται πρόστιμα για να μάθουμε να σεβόμαστε. Στην οδό Εγνατίας, μας πειράζουν τα χόρτα, αν μεγάλωσαν, αν κόπηκαν, αν οι υπεύθυνοι είναι της ΠΕ ή του δήμου.
Το ότι ανοίγει ο καθένας το παράθυρο του οχήματός του και πετάει από πακέτα τσιγάρα, κουτιά αναψυκτικών, άδεια πλαστικά, φλούδια από μανταρίνια, είναι πολιτισμός! Στα σπίτια μας είμαστε οι καθαροί, αρκεί να φεύγουν έξω και όπου πάνε.
Όχι αγαπητοί μου, στην επιστροφή μην απαιτείτε να έχουν καθαριστεί. Οι υπάλληλοι δεν είναι οι υπηρέτες του κάθε ανάγωγου. Τα φλούδια από τα μανταρίνια δεν θα “γυρίσουν” πίσω ως δέντρα!
Όταν επιτέλους σεβαστούμε τον περίγυρό μας και ξεκινήσουμε από τους εαυτούς μας, όλα μπορούν να αλλάξουν…
Και ένα παράδειγμα σωστής κατανομής των χάρτινων συσκευασιών για τη μείωση του όγκου, όπως θα πρέπε να τοποθετούνται από τους επαγγελματίες…