Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Μια εμπειρία ζωής που για τους περισσότερους Έλληνες μπορεί να φαίνεται από τολμηρή, επικίνδυνη έως ανεπίτρεπτη, για τον Μανουέλ Φαλεμπάν (Manuel Falempin)
και τη Σελίν Ονενστέτ (Celine Ohnenstetter), που γυρίζουν τον κόσμο με τα ποδήλατα, και μάλιστα μαζί με την 8χρονη Τζέιν και την 5χρονη Έλσα, τις δύο κόρες τους, είναι πλέον… καθημερινότητα!
Κατά καιρούς έχουμε δει και έχουν περάσει από τον τόπο μας ζευγάρια Γάλλων, όπως συνέβη στην Καρυώτισσα του δήμου Πέλλας, ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο με τα ποδήλατα… ή και μεμονωμένων τουριστών, που τους αρέσει η ελεύθερη ζωή, η τρέλα, η εξερεύνηση… (δείτε εδώ τις ιστορίες του ζευγαριού και του Πιέρ) όμως σαν την περίπτωση του Μανουέλ και της Σελίν δύσκολα θα δούμε και μάλιστα από κοντά, καθώς από τη Λιλ της Γαλλίας βρέθηκαν στα Γιαννιτσά, με τα ποδήλατα τους και τα παιδιά τους!
Απίστευτο; Κι όμως, το ζευγάρι των Γάλλων ξεκίνησε το ταξίδι του, στα μέσα του Καλοκαιριού και αυτές τις ημέρες βρίσκονται στα Γιαννιτσά (δείτε τη σχετική φωτο και το βίντεο με τον χάρτη, τις αποστάσεις και τη διαδρομή που ακολούθησαν) ενώ θα συνεχίσουν την… ποδηλατοπορεία τους με προορισμό το Ιράν!
Σκοπός τους να δείξουν στα παιδιά τους τον κόσμο και οι εμπειρίες είναι πολλές. Άλλοτε όμορφες, άλλοτε με δυσκολίες… αυτό αποτυπώνεται στις φωτογραφίες που βγάζουν κάθε φορά σε όλα τα μέρη, όπου επισκέπτονται.
Τα περίεργα φαγητά, η φύση, τα άγρια δάση με τους ουρακοτάγκους, τα ποτάμια που δεν μπορούσαν να διασχίσουν παρά μόνο πάνω σε… γερανούς, τα βουνά που πέρασαν, αλλά και οι δρόμοι της Ολλανδίας, που δεν έχουν καμία σχέση με τους δικούς μας, με αποκλειστικές οδούς διέλευσης μόνο ποδηλάτων!
Και τόσα πολλά άλλα που αντίκρισαν έως τώρα σε αυτό, όπως και στο προηγούμενο ταξίδι που έκαναν προ τριετίας, προκαλούν δέος.
Για πάνω από 4 μήνες, ξεκινώντας από τη Γαλλία διέσχισαν το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία, την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, τη Σερβία και την πΓΔΜ, προτού βρεθούν στην Ελλάδα και τα Γιαννιτσά.
Εδώ στην πόλη μας, τους φιλοξενεί η κα Αννέτα Στάχταρη που όπως είπε στην εκδήλωση γνωριμίας που διοργανώθηκε από τη νηπιαγωγό, συγγραφέα Κική Δημητριάδου, το απόγευμα της Δευτέρας, 3 Δεκεμβρίου στο συγκρότημα των νηπιαγωγείων 13ου και 17ου, είναι φίλοι από το Πανεπιστήμιο!
Στόχος του ζευγαριού είναι να πάνε στην Ινδία, με το αεροπλάνο και πριν την Άνοιξη (και πάλι με τα ποδήλατα) στην Τουρκία μέχρι το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράν!
Οι δυο τους είναι μηχανικοί περιβάλλοντος, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα κλιματικής αλλαγής και υπέρ της προστασίας του πλανήτη εξ ου και η «τρέλα» με τη φύση και τα όσα αρνητικά συμβαίνουν (η καταστροφή του περιβάλλοντος, η αποψίλωση των τροπικών δασών που μετατρέπεται σε φυτείες φοινικέλαιου αν δεν αλλάξει κάτι, θα επιφέρει την εξαφάνιση των ουρακοτάγκων, όπως αναφέρθηκε, κλπ).
Πηγή έμπνευσης, τόλμη και ρίσκο!
Κάποιοι μπορούν να σκεφτούν ότι θα ήθελαν να κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι, αλλά δε θα το τολμούσαν! Το να πάρεις ένα ποδήλατο και να φύγεις… για όπου σε βγάλει ο δρόμος ίσως να είναι μία σκέψη για φίλους, παρέες ή ένα ζευγάρι. Με δύο μικρά παιδιά όμως θέλει τόλμη και ρίσκο! Ο Μανουέλ δεν το βλέπει έτσι. Κάθε μέρα, είναι μια εμπειρία ζωής γεμάτη προκλήσεις…
Άλλες κουλτούρες, άλλες χώρες, άλλη γλώσσα, άλλοι άνθρωποι…
Δύσκολα βέβαια, όπως μας είπε η κα Στάχταρη γιατί φέρουν έναν βαρύ εξοπλισμό μαζί τους με δύο διπλά ποδήλατα και μαζί με τα παιδιά (έχουν μαζί τους σκηνή, κάποια σκεπάσματα, ρούχα, τα απαραίτητα για ένα μαγείρεμα στη φύση,… στην ουσία ένα μικρό νοικοκυριό).
Ήταν πάντως τυχεροί γιατί σε όλους αυτούς τους μήνες του ταξιδιού έτυχαν μόλις τέσσερις ημέρες με βροχή.
Έχουν φιλοξενηθεί σε αυλή σπιτιού ανοίγοντας τη σκηνή τους, αλλά και σε πυροσβεστικό σταθμό όταν ο καιρός ήταν κακός. Γενικά υποστηρίζουν ότι δίνουν μάθημα ζωής στα κοριτσάκια τους, ανοίγουν τους ορίζοντες τους και οι άνθρωποι σχεδόν παντού είναι φιλόξενοι.
Ο Μανουέλ πήρε άδεια άνευ αποδοχών για έναν χρόνο από τη δουλειά του για να κάνουν αυτό το ταξίδι και τα χρήματα που ξοδεύουν καθημερινά είναι περίπου στα 40 ευρώ. Το σύστημα εκπαίδευσης της Γαλλίας άλλωστε επιτρέπει στα παιδιά να μην πάνε σχολείο για ένα διάστημα και να δώσουν στη συνέχεια εξετάσεις για να φανεί το γνωστικό τους επίπεδο…
Καλή συνέχεια να ευχηθούμε εμείς και όλα να τους έρθουν όπως τα βλέπουν! Με τη ρομαντική ματιά του πρωτάρη ταξιδιώτη και μετά από δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα!
Bon voyage!
Χ.Κ.Π.
