Η απεργιακή συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Έδεσσας-Αλμωπίας και το ψήφισμα

Η απεργιακή συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Έδεσσας-Αλμωπίας και το ψήφισμα
Ψήφισμα απεργιακής συγκέντρωσης εργατοϋπαλληλικού κέντρου Έδεσσας και Αλμωπίας
Εμείς οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι νέες, συγκεντρωθήκαμε στις 17/4/2024 στην αίθουσα του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου ΄Έδεσσας και Αλμωπίας συμμετέχοντας στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ.
Το κύμα ακρίβειας σαρώνει όλα τα εισοδήματα και εξανεμίζει την αγοραστική
δύναμη εκατομμυρίων χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων. Πολλά νοικοκυριά
αντιμετωπίζουν ακόμη και μια κατάσταση κρίσης επιβίωσης, καθώς δεν μπορούν να
ικανοποιήσουν βασικές μηνιαίες δαπάνες και ανάγκες τους και να πληρώσουν το
λογαριασμό για τη θέρμανση τους. Η ελληνική κοινωνία βιώνει μια νέα περίοδο κρίσης αξιοπρεπούς διαβίωσης. Τα καθημερινά βιώματα των νοικοκυριών από τα super market και τις λαϊκές αγορές είναι αδιάψευστος μάρτυρας της συρρίκνωσης του βιοτικού μας επιπέδου και του ράλι των τιμών.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
-Μείωση του ΦΠΑ για ένα χρόνο σε βασικά είδη διατροφής και διατίμηση σε βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης των νοικοκυριών όπως βρεφικό γάλα, παστεριωμένο γάλα, δημητριακά, τυρί, αλλαντικά, κοτόπουλο, χοιρινό, ζυμαρικά, όσπρια, λαχανικά, βρεφικές πάνες, προϊόντα προσωπικής υγιεινής και απορρυπαντικά.
-Τιμαριθμική αναπροσαρμογή όλων των κοινωνικών επιδομάτων και παροχών.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
-Αύξηση μισθών πέραν του κατώτατου μισθού, για την προστασία της αγοραστικής δύναμης των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων νοικοκυριών. Οι μισθοί δεν είναι η αιτία της τρέχουσας πληθωριστικής έξαρσης. Οι εργαζόμενοι και οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι τα θύματα αυτής της πληθωριστικής κρίσης κερδών.
-Άμεσα επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τους εργαζόμενους και τους εργοδότες και αποκατάσταση όλων των προτεραιοτήτων του συλλογικού εργατικού δικαίου (επέκταση συλλογικών συμβάσεων, συρροή, μετενέργεια κλπ.).
-Αυστηρό θεσμικό έλεγχο και διαφάνεια του τρόπου διαμόρφωσης του κόστους, των τιμών και των περιθωρίων κέρδους σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα με την ουσιαστική ενίσχυση της επιτροπής ανταγωνισμού.
-Πάταξη της κερδοσκοπίας σε όλες τις επιχειρήσεις βασικών κλάδων παραγωγής και εμπορίας βασικών αγαθών διατροφής και έκτακτη φορολογία επί των κερδών αλυσίδων super market και επιχειρήσεων ενέργειας και μεταφορών και τραπεζών. Δεν πάει άλλο. Εξουσιοδοτούμε τη Διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Έδεσσας και Αλμωπίας, να επιδώσει το ψήφισμα σε κάθε αρμόδιο και την δημοσίευση στον τύπο.

Η ομιλία του προέδρου
Να καλωσορίσω τον Πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Έδεσσας Αναστάσιο Μποζίνη, τον Πρόεδρο του Σωματείου Καφεζυθεστιατόρων Έδεσσας Θεόδωρο Γιοβανούδα, τους εκπροσώπους του Συλλόγου των Συνταξιούχων του ΟΤΕ Ν. Πέλλας καθώς και όλους τους παρευρισκόμενους.

Η φτώχεια για τον Έλληνα πολίτη αποτελεί καθημερινά τα τελευταία χρόνια μία απολύτως σκληρή βιωματική εμπειρία.
Το ερώτημα που ταλαντεύει την ελληνική κοινωνία είναι αν είναι κυβερνητική αδυναμία η αντιμετώπιση του συνεχώς διογκούμενου κύμα ακρίβειας ή είναι ένα πλαίσιο σύμφωνο με τις αρχές της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας της ελεύθερης αγοράς.
Η φτώχεια άλλωστε δεν είναι μία τυχαία κατάσταση, είναι αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων.
Το τσουνάμι της ακρίβειας μας παρασέρνει σέ μία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα παρακμή την οποία δεν την είχε βιώσει με τόση ένταση ούτε στον καιρό των μνημονίων.
Η ανυπαρξία πολιτικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και η υιοθέτηση ως ενδεικνυόμενης λύσης περιστασιακών ημίμετρων όπως κάποια εφήμερα επιδόματα αλλά και τα αναποτελεσματικά καλάθια της νοικοκυράς έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορούν να ανακόψουν την τραγικά μεγάλη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών ανάγοντας το ζήτημα αυτό σέ ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά προβλήματα της εποχής.
Την ίδια στιγμή η μάταια κυβερνητική προσπάθεια για την δημιουργία πλασματικών εντυπώσεων με την χρήση στατιστικών αναφορών ευμάρειας στοχεύοντας προφανώς στην τόνωση της ψυχολογίας της αγοράς αλλά και η επίκληση προσχηματικών επιχειρημάτων περί εισαγόμενης ακρίβειας που είναι πολιτικώς αδύνατο να ανασχεθεί δεν λύνουν το πρόβλημα.
Σύμφωνα με την Eurostar οι Έλληνες καταναλωτές είναι οι δεύτεροι φτωχότεροι στην ευρωπαϊκή ένωση πάνω από την Βουλγαρία. Συγκεκριμένα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ως αγοραστική δύναμη της χώρας μας είναι κατά 33% κάτω από το μέσο όρο της ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέσα στη φτώχεια ζουν ένας στους τέσσερις Έλληνες στερούμενοι βασικά καταναλωτικά αγαθά σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι η οικονομία βιώνει μεγάλους αναπτυξιακούς ρυθμούς. Τα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής αρχής είναι αποκαλυπτικά για την έκταση της φτώχειας στην ελληνική κοινωνία και αν συνυπολογιστεί ότι πάνω από 1.3 εκατομμύρια Έλληνες ζουν με επιδόματα τότε η εικόνα γίνεται εφιαλτική.
Η αύξηση των τιμών σέ βασικά αγαθά, τρόφιμα και ενέργεια αλλά και η εκτόξευση των ενοικίων στα ύψη και συνολικά του κόστους στέγασης διευρύνουν το χάσμα ανάμεσα στα φτωχότερα και τα πλουσιότερα τμήματα του πληθυσμού ενώ την ίδια ώρα δημιουργούν συνθήκες φτωχοποίησης και για τα νοικοκυριά που ανήκουν στη μεσαία εισοδηματική κατηγορία υποβαθμίζοντας της συνθήκες διαβίωσης.
Και να έρθω στο κομμάτι του κατώτατου μισθού όπου η κυβέρνηση καυχιέται και διατυμπανίζει στο ότι έκανε τις περισσότερες αυξήσεις.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι ευπρόσδεκτη κυρίως για την ενίσχυση του εισοδήματος των χαμηλόμισθων εργαζομένων των οποίων το εισόδημα επηρεάζεται περισσότερο από τον επίμονο πληθωρισμό.
Όμως δεν φτάνει και δεν πρέπει να καυχιέται η κυβέρνηση όταν το 2009 ο κατώτατος μισθός ήταν 817,8 € το 2010 862,8 € το 2011 862,8 € το 2012 876,6 € και 1/4/2024 830 €. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Η αρμοδιότητα για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού θα πρέπει να επιστρέψει στους κοινωνικούς εταίρους. Η διοικητική διαδικασία καθορισμού του κατώτατου μισθού η οποία αντικατέστησε τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και την έκταση της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας εκτός του ότι εμπεριέχει μια στείρα διαδικασία κοινωνικού διαλόγου αποτελεί συστηματικά και προϊόν πολιτικής εργαλειοποίησης .
Η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει τους μισθωτούς στη σκληρή πραγματικότητα.
Αντί λοιπόν να μετράνε το μισθό που τους μένει στο τέλος του μήνα, μετράνε τις μέρες του μήνα που μένουν όταν τελειώνει ο μισθός του.
Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η ελλιπής προστασία των εργαζομένων έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου η εργασία δεν ανταμείβεται ανάλογα με τον κόπο και τις συνεισφορές του κάθε ατόμου.
Εργαζόμενοι βρίσκονται σε συνθήκες αβεβαιότητας με χαμηλές αμοιβές και έλλειψη εργασιακών δικαιωμάτων.
Την ίδια στιγμή ο πραγματικός μέσος μισθός σημείωσε μείωση το 2022 της τάξης του 8,7% έναντι του 2021, ενώ παρά τις ονομαστικές αυξήσεις των δύο τελευταίων ετών η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού τον Οκτώβριο του 2023 ανήλθε
στο ίδιο επίπεδο με την αγοραστική δύναμη του πραγματικού κατώτατου μισθού του 2015.
Το δε ξεπάγωμα των τριετιών είναι ο ορισμός της πολιτικής μεροληψίας υπέρ της
κερδοφορίας των εργοδοτών. Το μαχαίρι έφτασε πια στο κόκαλο.
Η Ελλάδα είναι ουραγός στους μισθούς και πρωταθλήτρια στις τιμές και στην κερδοφορία στην Ευρώπη.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
-Μείωση του ΦΠΑ για ένα χρόνο σε βασικά είδη διατροφής και διατίμηση σε βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης των νοικοκυριών όπως, βρεφικό γάλα, παστεριωμένο γάλα, δημητριακά, τυρί, αλλαντικά, κοτόπουλο, χοιρινό, ζυμαρικά, όσπρια, λαχανικά, βρεφικές πάνες, προϊόντα προσωπικής υγιεινής και απορρυπαντικά.
-Τιμαριθμική αναπροσαρμογή όλων των κοινωνικών επιδομάτων και παροχών.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ:
-Αύξηση μισθών, πέραν του κατώτατου μισθού, για την προστασία της αγοραστικής δύναμης των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων νοικοκυριών. Οι μισθοί δεν είναι η αιτία της τρέχουσας πληθωριστικής έξαρσης. Οι εργαζόμενοι και οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι τα θύματα αυτής της πληθωριστικής κρίσης κερδών.
-Άμεσα επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τους εργαζόμενους και τους εργοδότες και αποκατάσταση όλων των προτεραιοτήτων του συλλογικού εργατικού δικαίου (επέκταση συλλογικών συμβάσεων, συρροή, μετενέργεια κλπ.).
-Αυστηρό θεσμικό έλεγχο και διαφάνεια του τρόπου διαμόρφωσης του κόστους, των τιμών και των περιθωρίων κέρδους σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα με την ουσιαστική ενίσχυση της επιτροπής ανταγωνισμού.
-Πάταξη της κερδοσκοπίας σε όλες τις επιχειρήσεις βασικών κλάδων παραγωγής και εμπορίας βασικών αγαθών διατροφής και έκτακτη φορολογία επί των κερδών αλυσίδων super market και επιχειρήσεων ενέργειας και μεταφορών και τραπεζών.
Νικόλαος Γκοτζαμάνης, Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Έδεσσας και Αλμωπίας