Η Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών για τα Παιδιά προσφύγων και μεταναστών στα σχολεία

Με αφορμή τις πρόσφατες αντιδράσεις για τη φοίτηση προσφυγόπουλων σε σχολείο της πόλης μας (φοίτηση που – ας μην το ξεχνάμε

προβλέπεται από νόμο της ελληνικής πολιτείας, η τήρηση του οποίου δεν εξαρτάται από τη θέληση του όποιου διαμαρτυρόμενου), θεωρούμε χρήσιμο να παραθέσουμε κάποιες από τις απόψεις του Απόστολου Καρύδα, Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου, που αναφέρονται σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (18-1-2020):
«… Η ευθύνη της εκπαίδευσης σε σχέση με τα φαινόμενα της ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας είναι μεγάλη και, μάλιστα, διττή: Αφορά την ομαλή ένταξη των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στο περιβάλλον του σχολείου και της σχολικής τάξης και ταυτόχρονα την ανάπτυξη εκπαιδευτικών δράσεων ενάντια στη βία, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Υπάρχει η ανάγκη επομένως για την ανάπτυξη και εφαρμογή μιας παιδαγωγικής της συνύπαρξης και της συμβίωσης…
Βασικές αρχές στην εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων και μεταναστών είναι οι παρακάτω:
– Η ύπαρξη των παιδιών προσφύγων στο σχολείο δεν αποτελεί αδικία για τα «άλλα» παιδιά μειονέκτημα ή κίνδυνο. Αντίθετα, αποτελεί παιδαγωγική πρόκληση και πλούτο και ευκαιρία για το κτίσιμο γεφυρών με τους άλλους πολιτισμούς και τους άλλους ανθρώπους.
– Το μορφωτικό, πολιτισμικό και θρησκευτικό κεφάλαιο των προσφύγων και μεταναστών μαθητών και μαθητριών δεν είναι ελλειμματικό, μειονεκτικό ή επικίνδυνο. Είναι, απλά, διαφορετικό….
– Η προσφυγιά και η μετανάστευση δεν είναι χαρακτηριστικό μιας ομάδας ή ορισμένων ομάδων ανθρώπων. Και εμείς οι Έλληνες υπήρξαμε τόσο μετανάστες όσο και πρόσφυγες σε στιγμές της ιστορίας (Μικρασιατική καταστροφή, μεταναστευτικά ρεύματα σε Αμερική, Αυστραλία κ.ο.κ.).
– Η απόφαση των οικογενειών προσφύγων και μεταναστών να αναζητήσουν καταφύγιο στην Ελλάδα δεν είναι μια πράξη δειλίας και λιποψυχίας. Αντίθετα, είναι πράξη γενναιότητας και υψηλής ριψοκινδύνευσης.
– Δεν υπάρχουν ελάσσονες πολιτισμοί. Κάθε πολιτισμός έχει τη δική του αξία και συνεισφορά στην ανθρώπινη ιστορία…
– Για τα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες προέχει η συναισθηματική και ψυχική γαλήνη και ηρεμία και η ομαλή κοινωνική ένταξη και λιγότερο (στην αρχή, τουλάχιστον) η γνωστική πρόοδος. Με αυτή την έννοια το πρώτιστο ενδιαφέρον θα πρέπει να είναι η υποδοχή και αποδοχή των παιδιών αυτών στο περιβάλλον του σχολείου και τη σχολική τάξη και η καλλιέργεια μιας αρμονικής συμβιωτικής σχέσης με τα υπόλοιπα παιδιά.
– Αρκετά από τα παιδιά αυτά έρχονται στο σχολείο με εμπειρίες πολέμου, με οδυνηρές εμπειρίες μετακίνησης σε ξηρά και θάλασσα κ.ά. Είναι σημαντικό το σχολείο να μη δημιουργήσει στα παιδιά αυτά μεγαλύτερο άγχος και τραύματα από αυτά που ήδη έχουν …
– Η καλλιέργεια των αξιών και των στάσεων της ενσυναίσθησης, της αλληλεγγύης και της αποδοχής του άλλου θα πρέπει να χαρακτηρίζει όλες τις δράσεις του σχολείου σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
– Εκτός των παραπάνω, σημαντική κρίνεται και η ενημέρωση του Συλλόγου Γονέων του σχολείου …
– Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φυσικός χώρος των παιδιών αυτών είναι η σχολική τάξη (το να συνυπάρχουν και να εκπαιδεύονται, δηλαδή, με όλα τα υπόλοιπα παιδιά)…
Αυτή η παιδαγωγική διασφαλίζει συνθήκες ηρεμίας, ασφάλειας και καλής συνεργασίας των μαθητών και μαθητριών, των εκπαιδευτικών και των γονέων. Δημιουργεί καλύτερους, δημιουργικότερους και πιο αλληλέγγυους πολίτες. Και, το σημαντικότερο, οδηγεί μακροπρόθεσμα σε μια πιο όμορφη, αρμονική και ανθρώπινη κοινωνία».
Συνυπογράφουμε!
Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών και Περιχώρων «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ»