Κατά την παρέμβασή της στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας
σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944-Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος», η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεοδώρα Τζάκρη ξεκίνησε την ομιλία της σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τις εγκληματικές πολιτικές της προσπαθεί να επιβάλει άλλη μια ιδιωτικοποίηση αυτή την φορά με το νερό και τα απόβλητα. Σημειώνοντας ότι ο σχεδιασμός και η εποπτεία της διαχείρισης των υδατικών πόρων της χώρας, αλλά και η εποπτεία των παρόχων υπηρεσιών ύδατος (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ, Δήμοι ΟΕΒ κλπ) καθώς και η διαχείριση απορριμμάτων είναι ευθύνη της Πολιτείας, επισήμανε ότι πρόκειται για ένα αντισυνταγματικό νομοσχέδιο, ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, ενάντια στη βούληση των πολιτών, ενάντια στην κοινή λογική.
Ολόκληρη η παρέμβαση της βουλευτού:
«Κυρίες και Κύριοι βουλευτές
Την ώρα που η πατρίδα θρηνεί 57 νεκρούς, η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει άλλη μια ιδιωτικοποίηση. Συνεχίζει δηλαδή τις εγκληματικές πολιτικές της, αυτή την φορά με το νερό. Βέβαια παρά την σοβαρότητα του νομοσχεδίου το ενδιαφέρον μονοπώλησε σήμερα η συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, για ευνόητους λόγους.
Όπου οι κυβερνητικοί εμφανίστηκαν για μια φορά ακόμη τάχα ευαίσθητοι για το δράμα των γονιών, όπως έκαναν και μερικές μέρες πριν με τον on camera θρήνο τους, τον επιτραπέζιο (σε τραπέζι υπουργικό). Ανεξάρτητες πηγές που επιβεβαιώνουν την εγνωσμένη ευαισθησία τους στο δράμα των γονέων υπάρχουν πολλές. Εγώ θα περιοριστώ σήμερα να αναφέρω 10 εξ αυτών, ως μαρτυρίες:
-τη μάνα που απειλούσαν να πετάξουν από την σκάλα στην οικία Ινδαρέ γιατί δεν επικροτούσε την κακοποίηση των παιδιών της μέσα στο σπίτι της,
-τη μάνα του Αλέξανδρου, του φοιτητή που σακάτεψαν στο ξύλο στην πλατεία Νέας Σμύρνης άνευ λόγου το Πάσχα του 2021,
-τη μητέρα του νεκρού Ιάσονα Λαλαούνη, που βρέθηκε με την ντουντούκα στο χέρι στην προχθεσινή διαδήλωση. Πρόκειται για το παλικαράκι που σκοτώθηκε εντελώς άδικα εδώ απ΄ έξω, τους γονείς του νεκρού Μάγγου που τους ξυλοφορτώνουν σε κάθε ευκαιρία,
-τη μάνα του νεκρού Γρηγορόπουλου να την καλέσουμε και αυτήν να μας πει και την γνώμη της για το κράτος δικαίου, τους γονείς των δυο εκτελεσθέντων από την Αστυνομία ανηλίκων Ρομά Σαμπάνη και Φραγκούλη,
-Όλους τους γονείς των παιδιών του ιδρύματος ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
-Όλους τους γονείς των παιδιών που έπεσαν θύματα συμμοριών σαν του Μίχου,
-τους γονείς των ανήλικων θυμάτων των κκ Νικολάου Γεωργιάδη του Μολδαβού και Δημητρίου Λιγνάδη του τραγωδού, και για να είμαστε μέσα στην επικαιρότητα τους γονείς των παιδιών με νεοπλασία που βλέπουν τον κ. Πλεύρη να παλεύει για την επανεκλογή του, εξαγοράζοντας πολιτική επιρροή από την ιδιωτικοποίηση κρίσιμων υπηρεσιών των νοσοκομείων Παίδων ή κι όλους τους Βορειοελλαδίτες γονείς που έμαθαν την ακύρωση της δωρεάς Νιάρχου για το Νοσοκομείο Παίδων Θεσσαλονίκης. Όπως θα έλεγε κι ο λόγιος κ Γεραπετρίτης: Εξέστι Κλαζομενίοις ασχημονείν ή όπως το λέω εγώ χωριάτικα: καταλάβατε γιατί το έχει πάρει προσωπικά η νεολαία κ. Υπουργέ; Και επανέρχομαι στο νομοσχέδιο, με το οποίο επιχειρείται το ξεπούλημα του νερού. Ένα νομοσχέδιο των 260 και πλέον άρθρων, «ένα νομοσχέδιο τρία σε ένα».
Το πρώτο, το νομοσχέδιο για τη Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΥΕ) και τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της στους τομείς αποβλήτων και υδάτων είναι μια ακραία πρόκληση, για το οποίο η διαβούλευση ήταν μόλις 11,5 μέρες.
Αιφνιδιαστικά η Κυβέρνηση [το λένε η Κεντρική Ένωση Δήμων και η Ένωση των ΔΕΥΑ], φέρνει μία ρύθμιση για νευραλγικούς τομείς της χώρας, όπως είναι η διαχείριση του νερού και των απορριμμάτων, δημόσια αγαθά δηλαδή, των οποίων η διαχείριση μέχρι τώρα ανήκαν στο δημόσιο ή στην αυτοδιοίκηση. Με την επίσημη δικαιολογία ότι αυτό προβλέπεται ως προϋπόθεση για την εκταμίευση πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. «Προφάσεις εν αμαρτίαις» θα πω εγώ! Όπως βάλατε αυτή την προϋπόθεση, έτσι να τη βγάλετε κ. Υπουργέ!
Η Κυβέρνηση έβαλε αυτόν τον όρο, χωρίς να το ζητήσει κανείς. Διότι, αυτός ο όρος αναιρέθηκε το Δεκέμβριο του 2016 και η χώρα δεν υποχρεούται να συστήσει Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων. Πολλώ δε μάλλον που η Οδηγία Πλαίσιο 60 του 2000 έχει άλλες προτεραιότητες για το κοινωνικό αγαθό που λέγεται νερό, που είναι η εξασφάλιση της πρόσβασης σε καλής ποιότητας πόσιμο νερό για όλους.
Από το 2019, η κυβέρνηση της ΝΔ έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να αποδυναμώσει το ρόλο του Κράτους. Σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής, σχέδια κινδύνου πλημμύρας, Σχέδια ασφάλειας νερού, Βάσεις δεδομένων ποιότητας και ποσότητας υπηρεσιών ύδατος, Εθνικό Σχέδιο λυμάτων, κλπ., όλα είναι παγωμένα και καθυστερούμενα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει διαδικασία επί παραβάσει, και για τη μη ολοκλήρωση της 2ης Αναθεώρησης των Σχεδίων “Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμού και της 1ης Αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας.
Τι λέει, λοιπόν, η κυβέρνηση; Ότι επειδή η ίδια αποδομεί το κράτος, επειδή η ίδια κατήργησε με την πρώτη της πράξη την Ειδική Γραμματεία Υδάτων, επειδή η ίδια δε μπορεί να παρακολουθήσει την ποιότητα νερού, τις διαρροές νερού, τα σχέδια ασφάλισης νερού, την τιμολόγηση του νερού, έρχεται να κάνει μια Ρυθμιστική Αρχή για να τα παρακολουθήσει. Άρα, τι παραδέχεται ο κ. Σκρέκας; Ότι είναι ανεπαρκής ή ότι οδήγησε σκοπίμως τη δημόσια διοίκηση σε ανεπάρκεια.
Τη στιγμή μάλιστα που η ίδια η ΡΑΕ λέει ότι της ανατίθεται ένας καινούργιος ρόλος που δεν θα είναι ρυθμιστικός, αλλά εποπτικός και διαχειριστικός, δηλαδή ένας ρόλος ετεροβαρής και διαφορετικός από αυτόν της ενέργειας. [Και που μάλιστα ούτε η ΡΑΕ, ούτε ο Σύλλογος Εργαζομένων της ΡΑΕ, είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση του νομοσχεδίου αυτού, που όμως θα καθορίσει την πορεία της Αρχής τις επόμενες δεκαετίες].
Το βασικό ζήτημα που προκύπτει βέβαια δεν είναι η πιθανή ανεπάρκεια της ΡΑΕ, αλλά γιατί δημιουργήθηκε η ανάγκη για τη νέα ρυθμιστική αρχή [Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων-Ύδατος-Ενέργειας- ΡΑΑΕΥ] που μεταξύ των αρμοδιοτήτων της στο πεδίο των υπηρεσιών ύδατος θα εποπτεύει και την ορθή εφαρμογή συμβάσεων παραχώρησης υπηρεσιών ύδατος σε τρίτους. Υπάρχει σήμερα τέτοια αγορά; Ή είναι επιθυμία της κυβέρνησης να διαμορφώσει αυτή την αγορά;
Οι ΔΕΥΑ, οι ΦοΔΣΑ (φορείς διαχείρισης στερεών αποβλήτων) και οι Δήμοι δεν λειτουργούν στο πλαίσιο της αγοράς, επομένως δεν αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις ανταγωνισμού. Γιατί λοιπόν πρέπει η εποπτεία τους να ενταχθεί σε μια Ρυθμιστική Αρχή που ρυθμίζει κανόνες ανταγωνισμού;
Πλήθος φορέων όπως το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας, εργαζόμενοι σε ΕΥΑΘ και ΔΕΥΑΠ, ΚΕΔΕ, ΕΔΕΥΑ, Δίκτυο ΦοΔΣΑ, ΠΕΔΔΥ, ΠΟΓΕΔΥ, Μηχ/κοί ΕΥΔΑΠ, ΜΚΟ «φωνάζουν» ότι πρόκειται για έμμεση ιδιωτικοποίηση του νερού και των απορριμμάτων. Ο Υπουργός όμως δεν ακούει.
Το ίδιο επισημαίνει και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών ότι «προσπαθείτε με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών». Είπατε κύριε Υπουργέ ότι υπάρχουν ΔΕΥΑ σήμερα που τιμολογούν έως και 190% το κόστος του νερού. Δηλαδή, υπάρχουν δημότες που πληρώνουν 40% και 50% παραπάνω το νερό από ό,τι θα έπρεπε, σύμφωνα με το νόμο, σύμφωνα με την ΚΥΑ της τιμολόγησης. Όμως ας αφήσουμε τα «έπεα πτερόεντα» και να μιλήσουμε με στοιχεία. Πόσες ΔΕΥΑ το κάνουν αυτό; Και γιατί δεν έχουν ενημερωθεί να μην το κάνουν;
Γιατί αυτή είναι η πολιτική επιλογή σας. Και αυτό φάνηκε από την απόφασή σας για ΣΔΙΤ, στο εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα (ΕΥΣ) της Αθήνας με το διαγωνισμό των 291 εκατομμυρίων ευρώ, από τον οποίο τεχνηέντως εξαιρέθηκε η ΕΥΔΑΠ. Παρά το γεγονός ότι η ΕΥΔΑΠ διαχειρίζεται το εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα και η ίδια είναι ο φορέας, ο οποίος διαθέτει και την τεχνογνωσία και το ανθρώπινο δυναμικό για να το κάνει. Και ευτυχώς ήρθε το ΣτΕ για να ανατρέψει τα σχέδια Μητσοτάκη και δέχεται τις προσφυγές των εργαζομένων στης ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ και διατάσσει το Υπουργείο σας κ. Σκρέκα να τα πάρει όλα πίσω ώστε η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ να επιστρέψουν στο ελληνικό δημόσιο!Επίσης, «τσουβαλιάσατε» κατά τον ίδιο τρόπο και το αρδευτικό νερό (μιλώ για τους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων-ΟΕΒ) το οποίο αντιπροσωπεύει το 85% της χρησιμοποιούμενης ποσότητας νερού με κατεύθυνση τη γεωργία. Οι πάροχοι του αρδευτικού νερού είναι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί. Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει καμία παρέμβαση για την βιωσιμότητα τους, δεν προβλέπει ενίσχυση σε προσωπικό των Γραφείων Εγγείων Βελτιώσεων ούτε επίλυση κανενός διοικητικού ή άλλου θέματος εσωτερικής λειτουργίας τους. Η μεταφορά του δε, στη νέα ρυθμιστική αρχή που προγραμματίζετε, θα το απομονώσει από άλλες δραστηριότητες που είναι εξίσου αναγκαίες, όπως είναι οι μελέτες που γίνονται για τις λεκάνες απορροής ποταμών, όπως είναι οι νέες μορφές άρδευσης, όπως είναι τα αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως ταμιευτήρες για να εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα. Άρα, λοιπόν, η αποσπασματική μεταφορά των αρμοδιοτήτων αναφορικά με το αρδευτικό νερό στη νέα ρυθμιστική αρχή θα εξυπηρετήσει «άλλες ανάγκες» και κυρίως όχι τους αγρότες.
Κυρίες και Κύριοι βουλευτές, Ο λόγος της δημιουργίας της νέας Ρυθμιστικής Αρχής είναι ξεκάθαρος. Για να απελευθερώσει και το νερό όπως αποτυχημένα έγινε και με την ενέργεια. Θα γίνει το νερό όπως το ηλεκτρικό ρεύμα. Ιδιωτικό νερό σημαίνει ότι ο ιδιώτης θα αναλάβει την εκμετάλλευση τεράστιων υποδομών κα δικτύων πληρωμένων από εμάς, θα ακριβύνει τις τιμές, όπως και στο ρεύμα και όταν δεν μπορείς να το πληρώσεις θα το ρίχνει στην εφορία και θα σε φέρνει πιο κοντά στην πτώχευση και στην απώλεια του σπιτιού σου ή της επαγγελματικής σου στέγης με «το πάτημα ενός κουμπιού»! Φυσικά μέχρι να σου πάρει το σπίτι, ο ιδιώτης θα επιδοτείται από το κράτος, δηλαδή από τον πολίτη.
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές, Το Νερό είναι Δημόσιο Αγαθό και Ανθρώπινο Δικαίωμα. Το Νερό δεν πωλείται και η Διαχείρισή του ανήκει στο Δημόσιο Τομέα.
Στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου, για το οποίο η διαβούλευση διήρκησε 12,5 μέρες, έχουμε ένα μωσαϊκό διατάξεων για τις ΑΠΕ [ανανεώσιμες πηγές ενέργειας] που αντί να το δείτε ως ευκαιρία με την (αναγκαστική) ενσωμάτωση των δυο Οδηγιών 2018/2001 και 2019/944 για να διορθωθούν τα προβληματικά σημεία του νόμου 4538/18, στην πράξη, προκαλούνται περισσότερα προβλήματα, αφού το πραγματικό ζήτημα δεν ήταν το θεσμικό πλαίσιο, αλλά τα εμπόδια στην καθημερινή λειτουργία και ανάπτυξη, όπως ο περιορισμένος χώρος στο δίκτυο, η έλλειψη χρηματοδότησης και άλλα. Οι τρεις ορισμοί: Ενεργειακές κοινότητες που είχαμε μέχρι σήμερα, Κοινότητες Ανανεώσιμης Ενέργειας (ΚΑΕ) και Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών (ΕΚΠ) προκαλούν σύγχυση. Αναφέρομαι στην αβεβαιότητα των μελών των υφιστάμενων ενεργειακών κοινοτήτων, την αφαίρεση του κερδοσκοπικού χαρακτήρα από τις ΚΑΕ, το όριο των 60 τουλάχιστον μελών για σύσταση μιας ΚΑΕ ή Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών (ΕΚΠ), τι θα γίνει με τις υφιστάμενες ενεργειακές κοινότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δεν δύνανται να μετατραπούν σε ΚΑΕ ή ΕΚΠ κλπ
Σε ό,τι αφορά το Net Metering υπάρχουν επίσης πολλά προβλήματα. Υπάρχουν έργα εγκεκριμένα από το 2018 στα σχέδια βελτίωσης και ακόμα δεν έχουν πάρει όρους σύνδεσης. Θα χαθούν ευρωπαϊκά κονδύλια. Επίσης τα 10 κιλοβάτ Net Metering για τους αγρότες δεν επαρκούν για να στηριχθούν ποιμνιοστάσια, αγροτικές εγκαταστάσεις, αντλιοστάσια, γεωτρήσεις και αρδεύσεις. Έτσι θα κρατήσετε το κόσμο στη ύπαιθρο κ. Υπουργέ;
Ενώ μετράμε μέρες για την προκήρυξη των εκλογών και για το κλείσιμο της Βουλής, η κυβέρνηση φέρνει ένα αντισυνταγματικό νομοσχέδιο, ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, ενάντια στη βούληση των πολιτών, ενάντια στην κοινή λογική. Ενάντια σε αποφάσεις του ΣτΕ που ρητά αναφέρουν, ότι το νερό δεν ιδιωτικοποιείται, ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, ότι ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή έως τη βρύση. Ο σχεδιασμός και η εποπτεία της διαχείρισης των υδατικών πόρων της χώρας, αλλά και η εποπτεία των παρόχων υπηρεσιών ύδατος (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ, Δήμοι ΟΕΒ κλπ) είναι ευθύνη της Πολιτείας. Το ίδιο και η διαχείριση απορριμμάτων. Μόνη λύση η απόσυρση του νομοσχεδίου».