Αναγνώστης του «Λόγου της Πέλλας», κάτοικος Πενταπλατάνου Γιαννιτσών, με παιδί που φοιτά στο Δημοτικό σχολείο αναφέρει σε επιστολή του:
Είμαι κάτοικος Πενταπλατάνου Γιαννιτσών και το παιδί μου είναι μαθητής στο Δημοτικό σχολείο.
Αυτό που συμβαίνει στον οικισμό μας είναι πρωτόγνωρο. Από πέρσι γονείς και δάσκαλοι διαμαρτυρόμαστε και φωνάζουμε για την ανυπαρξία διαβάσεων και διαγράμμισης έξω από το σχολείο. Μας αγνόησαν.
Δεν ενδιαφέρθηκαν ούτε για ένα ψευτοβάψιμο με δυο κιλά χρώμα έστω και για τα μάτια του κόσμου. Όλοι ξέρουν πως το δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο είναι πάνω σε ένα πολυσύχναστο δρόμο που δυστυχώς κανείς δε σέβεται τα όρια ταχύτητας.
Όλοι τρέχουν σαν παλαβοί. Μας πιάνεται η ψυχή μας κάθε μέρα.
Η περσινή χρονιά πέρασε και δεν έκαναν το παραμικρό. Φέτος άνοιξε το σχολείο και δεν υπάρχει ούτε ίχνος μπογιάς. Κάθε μέρα περνάνε δήμαρχοι κι αντιδήμαρχοι και δε φιλοτιμούνται να σκεφτούν πως εδώ κινούνται και παίζουν παιδιά. Δεν έχουν ψυχή αυτοί οι άνθρωποι; Πρέπει να γίνει κανένα κακό για να ξυπνήσουν; Είναι ντροπή. Πραγματική ντροπή. Η ζωή των παιδιών μας δεν αξίζει ούτε ένα κιλό μπογιά για τον κ. Δήμαρχο;
Γονέας μαθητή στο ΔΣ Πενταπλατάνου.
ΓΜ