Μια παρέα από τα Kαλύβια στην Ειδομένη με τους πρόσφυγες

Στην παρέα από τα Καλύβια συμμετείχαν ο Μηνάς Στέργιος του Χρήστου, ο Ιερόπουλος Αλέξανδρος, ο Γίτσας Αχιλλέας και ο Θανάσης (Αλβανός μόνιμος κάτοικος Καλυβίων).

Είναι 2η φορά που πηγαίνουν  με δικά τους έξοδα (Βενζίνη, Ι.Χ., μπουκάλα υγραερίου για επιτόπιο μαγείρεμα, και Πετρογκαζ).

Τα υλικά συγκεντρώνονται στα Καλύβια,  προσφορά των γυναικών του χωριού, (αλλά και εκτός χωριού): Ρούχα παιδικά, ανδρικά και γυναικεία, μπουφάν . Και υλικά για μαγείρεμα: κριθαράκι , τραχανά, ελαιόλαδο, πατάτες, ψωμί , κρέας.Οι προσφορές των κατοίκων και τα υλικά συγκεντρώνονται στο υπόστεγο του κ. Μηνά Στέργιου και την επομένη (ή μιαν άλλη μέρα) η ομάδα πάει για επιτόπιο μαγείρεμα και διανομή  στην Ειδομένη. Μαγειρεύουν επί τόπου για 150 άτομα, που έχουν εγκατασταθεί σ΄ έναν  καταυλισμό  2 χιλιόμετρα πριν τα σύνορα  (όπου βρίσκεται και ο μεγάλος καταυλισμός  των 10-14.000 προσφύγων. Εντύπωση τους προκαλεί, ο μεγάλος αριθμός των παιδιών (πάνω από το 50% είναι παιδιά από 3 μηνών ως 12 ετών).

Η 1η επίσκεψη έγινε  στις 15-3-2016 και η 2η έγινε στις 20/3/16. Η  επόμενη προγραμματίζεται για την Κυριακή  27-3-16.  Η αναχώρηση από τα Καλύβια θα γίνει στις 10 το πρωί.  Θα ακολουθήσουν κι άλλες επισκέψεις αρκεί να υπάρχει βοήθεια από τον κόσμο και επάρκεια  σε υλικά. Η προσφορά εργασίας και χρόνου της ομάδας είναι δωρεάν.

Ήταν συγκλονιστική η εμπειρία  της ομάδας μας την 1η φορά με τη βροχή, να βλέπεις τα ξυπόλυτα παιδιά να περιμένουν να φάνε ένα ζεστό πιάτο φαγητό (φασολάδα με κρέας και ψωμί φτιάξαμε επιτόπου).

Αν δεν δείτε από κοντά τα προσφυγόπουλα και την κατάσταση στην Ειδομένη δεν μπορείτε να καταλάβετε τι γίνεται.

Μας περιμένουν να πάμε γιατί πλέον έχουμε γνωριστεί. Ρώτησα τον Σύριο Αχμέτ γιατί δεν πάνε σε οργανωμένο καταυλισμό. Μας  λέει ότι περιμένουν  οι πρόσφυγες, δίπλα στα σύνορα να πάνε στη Γερμανία σε δικούς τους ανθρώπους που είναι ήδη εκεί.

Ο αέρας έπαιρνε τις σκηνές, ζητούσαν ρούχα για το ήταν βρεγμένα τα δικά τους και την επομένη φέραμε μαζί μας ρούχα, 15 κουβέρτες, παπούτσια μπουφάν και γίνανε ανάρπαστα. Τα μοιράσαμε με την βοήθεια δύο Σύριων που φερόταν ως επικεφαλής με απόλυτη τάξη. Το συμπέρασμα είναι  ότι οι μικρές δομές – καταυλισμοί των 150 – 200 ατόμων  είναι πιο εύκολο να διαχειριστούν. Δεν αντιμετωπίζουν την χαοτική κατάσταση όπως του καταυλισμού στα σύνορα με τους 14.000 πρόσφυγες.

Μια παρέα από τα καλύβια στην Ειδομένη με τους πρόσφυγες