«Μας έχουν «φλομώσει» στην κοροϊδία. Μας έταξαν ότι στις 25 Μαΐου θα παίρναμε τον μισθό του Ιανουαρίου και ότι τον Ιούνιο θα λαμβάναμε δύο μισθούς ακόμη. Όσο τους είδατε εσείς, άλλο τόσο τους είδαμε… και εμείς! Μέχρι και σήμερα δεν έχουμε λάβει την μισθοδοσία Ιανουαρίου και έτσι περιμένουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα άλλο…
Μας «πηγαίνουν» από εβδομάδα σε εβδομάδα. Πιστεύουμε πως όλο αυτό είναι εσκεμμένο γιατί ο νομός μας παρουσιάζει μεγάλη συσπείρωση και συμμετοχή στην επίσχεση εργασίας. Είναι εκδικητικοί οι λόγοι της μη-πληρωμής εκ μέρους του Καρυπίδη. Το 90% των εργαζομένων συμμετέχει στην επίσχεση εργασίας. Και τα παιδιά όμως που δεν συμμετέχουν και εργάζονται κανονικά… παραμένουν και αυτά απλήρωτα. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μέχρι και παραιτήσεις. Κάποια στιγμή μας έφεραν έναν υψηλά ιστάμενο, στέλεχος της επιχείρησης, τον κ. Μόσχο, ο οποίος μας έδωσε κάποιες υποσχέσεις και για αντάλλαγμα ζήτησε την… τυφλή μας εμπιστοσύνη. Ζήτησε να γυρίσουμε πίσω στα μαγαζιά και να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε. Φυσικά, επανειλημμένα έχουμε ακούσει υποσχέσεις… παντός είδους, όπως ότι… θα πληρωθούμε, δεν θα απολυθεί κανείς, οι θέσεις εργασίας είναι διασφαλισμένες, θα γεμίσουν τα σούπερ μάρκετ με εμπορεύματα και θα ξεκινήσουν να δουλεύουν κανονικά και πολλά άλλα…
Καμία από τις παραπάνω υποσχέσεις δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Άνθρακες ο θησαυρός. Εμμέσως πλην σαφώς όμως… μας απείλησε. Όταν έγινε το δικαστήριο για την υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 106β, ο κ. Μόσχος μας προειδοποίησε πως αν δεν υποστηρίζαμε τον Καρυπίδη, η εταιρεία θα κήρυττε πτώχευση την επόμενη ημέρα και εμείς θα χάναμε τα πάντα. Για την ακρίβεια μας ζήτησε μια γραπτή υποστήριξη/εξουσιοδότηση την οποία θα παρουσίαζε στο δικαστήριο. Εμείς βέβαια δεν υπογράψαμε τίποτα και ο Καρυπίδης δεν πτώχευσε, παρά τις απειλές περί του αντιθέτου. Προσπαθήσαμε να απευθυνθούμε στον κ. Μόσχο και να τον ρωτήσουμε για ποιο λόγο δεν πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του, αλλά δεν καταφέραμε ποτέ να τον βρούμε. Ούτε το τηλέφωνο του σήκωνε. Όλα αυτά είναι ένα δείγμα μόνο των όσων έχουμε υποστεί τόσο καιρό στην επιχείρηση αυτήν. Μας αγνοούν παντελώς, δεν νοιάζονται για το προσωπικό τους, το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι τα κέρδη τους. Όσον αφορά τις προσωπικές μου υποχρεώσεις; Ευτυχώς που ο άνδρας μου ασχολείται με την γεωργία, γιατί αλλιώς θα λέγαμε το ψωμί…ψωμάκι. Και την ίδια ώρα, δίνει τα λεφτά του στην ομάδα του Άρη και όχι στους εργαζόμενους του. Από που προέρχονται άραγε τα χρήματα αυτά; Η επιχείρηση που πάει; Νοιάζεται κανείς;» αναρωτιέται απογοητευμένη η Αντωνία Αγγελίδου στο bangladeshnews.gr, εργαζόμενη στο σούπερ μάρκετ «ΚΑΡΥΠΙΔΗ» στα Γιαννιτσά, στην οδό Χατζηδημητρίου. Στην κα. Αγγελίδου οφείλονται οι μισθοί Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου, Μαρτίου, Απριλίου, Μαϊου, Ιουνίου και το επίδομα Πάσχα. 44 ετών, παντρεμένη με 3 παιδιά.