Μόλις 46 χρόνων, τρομερός αθλητής και να φανταστεί κανείς ότι στα πρώτα του βήματα δεν ήθελε να ακούσει για μπάσκετ, επειδή προτεραιότητα είχαν τα μαθήματα.
Μέχρι τελικά που ήρθε…
Ήταν πεισματάρης και είχε όρεξη και μάθαινε πολύ εύκολα.
Υπάκουος, εργατικός, καθόταν μετά την προπόνηση μια ώρα ακόμα, για να κερδίσει τον χαμένο χρόνο.
Φοβερά φιλότιμος, βιοπαλαιστής και είχα την χαρά να γνωρίσω τον γιό του, που είναι επίσης ένα ξεχωριστό παιδί. Αλλά και καλός στο άθλημα.
Ειλικρινά, ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω, είναι κρίμα και άδικο.
Γιώργο μου, αγόρι μου, θα λείψεις από το αθλητικό περιβάλλον της Έδεσσας, αλλά περισσότερο από την οικογένεια σου!
Έστω και τώρα, μάθε ότι η αγάπη μου στο πρόσωπο σου δεν θα ξεχαστεί!
Αντίο παλικάρι μου.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του και είμαι βέβαιος ότι ο καλός Θεός θα τον έχει κοντά του!
Σίμος Σλατίνης