Ο Εδεσσαίος ροκάς «Μότσαρτ», Ορέστης Παπαϊωάννου, σάρωσε τα βραβεία στον διαγωνισμό «Antonín Dvořák», στην πατρίδα της κλασικής μουσικής, την Πράγα
Ο Ορέστης Παπαϊωάννου κέρδισε το Α’ Βραβείο Σύνθεσης στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Σύνθεσης Antonín Dvořák, όπου συμμετείχαν συνθέτες ηλικίας 18-23 ετών, από 19 χώρες από όλον τον κόσμο, στην κατηγορία Νεαρών Συνθετών, το Βραβείο για καλύτερο έργο αυστηρού στυλ και το Βραβείο καλύτερης τονικής μουσικής, το 2015. Λίγο καιρό νωρίτερα βραβεύτηκε από την Ένωση Ελληνικών Χορωδιών για το έργο του για μεικτή χορωδία «Ελεγεία», και στη συνέχεια ήρθε και η πρώτη σημαντική διεθνής επιτυχία του.
Στις ελεύθερες ώρες του ο 24χρονος Ορέστης (παίζει κλαρινέτο) ακούει ξένη ροκ μουσική. Για «μπουζούκια» ούτε λόγος, όπως αναφέρει, και αν καμιά φορά επιλέξει κάποιον Έλληνα καλλιτέχνη, προτιμά τους εκπροσώπους της έντεχνης και εναλλακτικής σκηνής, όπως τον Φοίβο Δεληβοριά.Οι διαγωνιζόμενοι κλήθηκαν να γράψουν στην Πράγα δύο νέα έργα, κατά την περίοδο 27-31 Ιουλίου 2015, βασισμένα σε μουσικά θέματα που δόθηκαν από την Επιτροπή του Διαγωνισμού.
Το πρώτο έργο αυστηρού στυλ με το οποίο διακρίθηκε ο Ορέστης Παπαιώαννου λέγεται «Prague Canon» και είναι κανόνας για ορχήστρα εγχόρδων. «Η Πράγα, από την κλασική εποχή ακόμα, στεκόταν ως πηγή έμπνευσης για πολλούς συνθέτες οι οποίοι την επισκέπτονταν κι έγραφαν έργα τα οποία εκτελούνταν στους ιστορικούς της συναυλιακούς χώρους, με μεγαλύτερο παράδειγμα την Συμφωνία ν. 38 του W.A Mozart, τη λεγόμενη “Prague symphony”. Κατά κάποιο τρόπο κι εγώ έγραψα αυτόν τον κανόνα ως φόρο τιμής στην Πράγα, η οποία σε μεταφέρει σε μία άλλη εποχή» αναφέρει ο βραβευμένος φοιτητής του ΑΠΘ, Ορέστης Παπαϊωάννου.
Το δεύτερο έργο ελεύθερου στυλ λέγεται “Conversation with J. Suk” και είναι για οκτώ εκτελεστές. «Το ονόμασα έτσι γιατί επέλεξα από τα δοσμένα θέματα που δόθηκαν από την Επιτροπή, εκείνο του Τσέχου συνθέτη J. Suk και κατά κάποιον τρόπο προσπάθησα να του δώσω κάποια προσωπικά μου στοιχεία» υποστηρίζει ο φοιτητής του ΑΠΘ, Ορέστης Παπαϊωάννου.
Ο Ορέστης Παπαϊωάννου γεννήθηκε το 1993. Ξεκίνησε τις σπουδές του από 6 ετών, στο Δημοτικό Ωδείο Έδεσσας (από γονείς δασκάλους, που όπως έχει αναφέρει σε συνέντευξή του: «ο πατέρας μου ασχολείται με τη μουσική και υποσυνείδητα είχα ήχους κιθάρας και τραγουδιού στα αυτιά μου, αλλά μετά μπήκε αυτό σ’ ένα πλαίσιο εκπαίδευσης και με επηρέασε για τα καλά αυτό το μικρόβιο. Κόλλησα τον ιό από πολύ μικρός») στην τάξη ανώτερων θεωρητικών του Γιάννη Γκουράνη (πτυχίο αρμονίας και αντίστιξης με άριστα) και στην τάξη κλαρινέτου του Δημήτρη Παπαϊωακείμ (δίπλωμα κλαρινέτου με άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο). Όπως άλλωστε, έχει τονίσει αρκετές φορές αισθάνεται πολύ τυχερός που φοίτησε σε ένα από τα πιο ποιοτικά ωδεία της Β. Ελλάδας, το Δημοτικό Ωδείο Έδεσσας με διευθυντή τον κ. Γιάννη Γκουράνη.«Ο κύριος Γκουράνης και η αγάπη μου προς τη μουσική και τη σύνθεση ήταν αυτά που με ώθησαν να σπουδάσω στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου, στην τάξη σύνθεσης του Χρήστου Σαμαρά».
Σήμερα, μετά τις σπουδές του στο ΑΠΘ, στην κατεύθυνση Σύνθεσης της τάξης του Καθηγητή του Τμήματος Μουσικών Σπουδών, Χρήστου Σαμαρά, κι ενώ διεκδικεί μία θέση για το μεταπτυχιακό του στη Γερμανία, δηλώνει ευτυχής που η “Αποφώνηση” το πρώτο του ορχηστρικό έργο επελέγη από την Κρατική ορχήστρα Αθηνών και παίχτηκε πέρυσι στο Ηρώδειο. Φέτος βγαίνει και συνόρων: «Είμαι πολύ χαρούμενος για την επιλογή του έργου μου “Αποφώνηση” για να εκτελεστεί στην Πράγα, στις 31/07/2017 στα πλαίσια της συναυλίας πρώην νικητών του διαγωνισμού σύνθεσης Antonin Dvorak»!
Χ.Π.