Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Σε δυναμικό αγωνιστικό συλλαλητήριο και πορεία στα Γιαννιτσά προχώρησε το ΠΑΜΕ. Με αγωνιστικό παλμό και με συμμετοχή εργαζομένων, αγροτών
αυτοαπασχολούμενων και νεολαίας πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην Πλατεία ΕΠΟΝ.
Μετά τη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε πορεία στους κεντρικούς δρόμους των Γιαννιτσών με τα πανό του ΠΑΜΕ και με συνθήματα «Τρόϊκα, κυβέρνηση και καπιταλιστές, φέρνουν νέα μέτρα – τσακίζουν τις ζωές”, “ Όλοι στον αγώνα – ξεσηκωμός, στα μέτρα της κυβέρνησης κανείς συμβιβασμός”, «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι – τώρα με το ΠΑΜΕ επίθεση & πάλη», «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά – εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», ενάντια στα νέα μέτρα & τον προϋπολογισμό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
– Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απεύθυνε ο Τσαμαλδούπης Θανάσης, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών, επισημαίνοντας την αγωνιστική αντίδραση & τις διήμερες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις δομές Υγείας, ενάντια στο νομοσχέδιο για την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας.
– Την συγκέντρωση χαιρέτισε από την Ομάδα Γυναικών Γιαννιτσών η εκπρόσωπός της Τζάκρη Έλλη με αναφορά στα προβλήματα της γυναίκας εργαζόμενης, άνεργης, μητέρας, νέας.
– Ακόμη χαιρετισμό από τον Αγρ. Σύλλογο “Ενότητα” Πέλλας απεύθυνε το μέλος του Δ.Σ. Σουμελίδης Γιάννης, τονίζοντας την ανταπόδοση από τους αγρότες της αγωνιστικής αλληλεγγύης, που δέχτηκαν από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο πρόσφατο αγροτοδικείο των Γιαννιτσών για τις αγροτικές κινητοποιήσεις του 2016 στο Μπλόκο Γυψοχωρίου.
– Κεντρική ομιλήτρια από τη Γραμματεία Πέλλας του ΠΑΜΕ ήταν η Χατζηβασιλειάδου Αριστέα, που τόνισε μεταξύ άλλων:
“Με τις σημερινές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ πανελλαδικά γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να τηρήσουμε «σιγή ιχθύος», όπως θα βόλευε και είχε σαν στόχο η κυβέρνηση. Δίνουμε αγωνιστική απάντηση στο παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ, το οποίο προσπαθεί να προβάλλει μέσα από τα «αναπτυξιακά συνέδρια» που διοργανώνει ανά τη χώρα και έχει στόχο τον εγκλωβισμό των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου, επικαλούμενη ανάμεσα στα άλλα και την «επιστροφή στην ευρωπαϊκή κανονικότητα», το αντεργατικό δηλαδή πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει κεφάλαιο και κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ προκειμένου να στηριχτεί η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου… Κοινός τόπος των βιομηχάνων, του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, περιφέρειας και δημοτικών αρχών, είναι να μας πείσουν ότι θα βγούμε όλοι κερδισμένοι από την ανάπτυξη της κερδοφορίας των μεγαλοεπιχειρηματιών, ότι το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να σκύψουμε το κεφάλι και να αναμένουμε κάποια ψίχουλα από το νέο μεγάλο φαγοπότι που θα στήσουν οι καπιταλιστές.
Την ανάπτυξη τους όμως εμείς οι εργαζόμενοι την έχουμε ζήσει στο πετσί μας: Με τη μείωση των νέων συντάξεων έως και 35%, με τη διατήρηση των κατώτερων μισθών στα 586 και 511 ευρώ μεικτά, διεύρυνση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Με τους εργαζόμενους στα κονσερβάδικα και διαλογητήρια του νομού μας να περιμένουν πάνω από το τηλέφωνο για να κάνουν άλλο ένα κακοπληρωμένο μεροκάματο, με την αγωνία να συμπληρώσουν τα 125 ένσημα για το ταμείο. Με τους ανελέητους φόρους και τα χαράτσια, τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις για χρέη στο Δημόσιο, με ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, δημοσιονομικές περικοπές χωρίς τέλος. Την «ανάπτυξη» γνώρισαν οι εκατοντάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι στον Καρυπίδη, οι συνάδελφοι στο εμπόριο που πλέον δεν έχουν δικαίωμα για ξεκούραση ούτε τις Κυριακές. Οι συνάδελφοι εργαζόμενοι στη Βιομηχανία Ζάχαρης που οδεύουν προς την ανεργία , στο Δημόσιο που «απολαμβάνουν» συνεχείς μειώσεις μισθών, «αξιολόγηση», κινητικότητα και περιστολή δικαιωμάτων. Η «δίκαιη ανάπτυξη για όλους» πέρασε από τα εργοδοτικά κάτεργα με δεκάδες νεκρούς συναδέλφους. Και ο κατάλογος των παραδειγμάτων του τι σημαίνει η δική τους ανάπτυξη είναι ατέλειωτος.
Όμως δεν σταματάνε εδώ. ΣΕΒ, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, ΕΕ απαιτούν όλο και νέες θυσίες από την εργατική τάξη, ως τον απώτερο στόχο να έχουν στα χέρια όλους τους όρους εργασίας που να τους επιτρέπουν να παίρνουν στη δουλειά όσους θέλουν, όποτε θέλουν, να τους πληρώνουν όσο θέλουν και αν θέλουν, να τους απολύουν όποτε θέλουν και χωρίς κόστος. Ξεχωρίζει η προσπάθεια τους να βάλουν το ταξικό κίνημα στο γύψο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ετοιμάζεται σε συνεργασία με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ μπροστά στο κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης και με την απόλυτη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων να δώσει ένα σημαντικό χτύπημα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ταυτόχρονα με την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, το βάθεμα της εκμετάλλευσης κατ’ απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων, προχωράνε στο χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος και των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Η αντεργατική επίθεση δεν είναι μόνο οικονομική, ποτέ δεν ήταν μόνο τέτοια, αλλά και ιδεολογικοπολιτική για να κρύψουν ότι για λογαριασμό τους, για την κερδοφορία τους παίρνονται και θα είναι διαρκείας τα μέτρα, και πάνε χέρι χέρι με το χτύπημα της οργάνωσης των εργαζομένων. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τον εκφυλισμό της συνδικαλιστικής ιδιότητας. Αυτό το χρησιμοποιούν για να γενικεύουν, για να τους παίρνει όλους η μπάλα, όμως και οι πέτρες γνωρίζουν ότι τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι σωματειακές επιτροπές και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με τη στάση και τη δράση τους, αποτελούν το παράδειγμα στους χώρους δουλειάς.
Έχουμε σταθερό μέτωπο απέναντι στα εκφυλιστικά φαινόμενα. Αυτά αποτελούν αποτέλεσμα κύρια της γραμμής του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, της υποταγής. Οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες κάνουν κι αυτές από την πλευρά τους ό,τι περνάει από το χέρι τους για την υπονόμευση των απεργιακών αγώνων των εργαζομένων.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί και άρθρο στις τοπικές εφημερίδες της προέδρου του Εργ. Κέντρου Γιαννιτσών, όπου εκθειάζονται οι κυβερνητικές πρακτικές και ενισχύονται τα μέτρα της κυβέρνησης για τα εργασιακά. Είναι το γνωστό Εργ. Κέντρο Γιαννιτσών, που η πλειοψηφία των διοικήσεών του αποτελεί εδώ και χρόνια παράδειγμα της ενορχηστρωμένης παρέμβασης κυβέρνησης και εργοδοσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα, που φροντίζοντας με αισχρούς τρόπους να πετούν έξω από τις διαδικασίες συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ενισχύουν έναν μηχανισμό που έχουν βαφτίσει φιλικό προς τους εργαζόμενους… επισημάνθηκε, μεταξύ άλλων από την κεντρική ομιλήτρια.
