Εφιαλτική πρόβλεψη για το μέγεθος του δημογραφικού προβλήματος που μαστίζει το Έθνος μας αποτελεί η πρόβλεψη του Ιδρύματος Βιομηχανικών
και Οικονομικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για τις επιπτώσεις της υπογεννητικότητας και της οικονομικής κρίσης στο εκπαιδευτικό σύστημα και ευρύτερα στην κοινωνική συγκρότηση της Ελλάδας σε λίγα μόλις χρόνια από σήμερα.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη του ΙΟΒΕ το 2035 θα έχουμε 4,8 χιλ. λιγότερες σχολικές μονάδες και μείωση αριθμού εκπαιδευτικών κατά 38,7%. Οι δε απόφοιτοι Λυκείου που διεκδικούν την εισαγωγή τους στην ανώτατη εκπαίδευση από 71,8 χιλ. (2008) θα μειωθούν σε 54,2 χιλ. το 2035 (-24,5% ή 17,6 χιλ λιγότεροι). Ο αριθμός των σχολικών μονάδων ενδέχεται να μειωθεί έως 10,7 χιλ. το 2035 από 15,5 χιλ. 2008 (μείωση κατά 30,8% ή 4,8 χιλ σχολικές μονάδες). Οι εκπαιδευτικοί από 180,3 χιλ το 2009 ενδέχεται να μειωθούν το 2035 σε 110,5 χιλ (μείωση 38,7% στο σενάριο προσαρμογής) και σε 80,7 χιλ (μείωση 55,2% στο σενάριο της ευρωπαϊκής σύγκλισης), δηλαδή 28.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί μέσα σε επτά χρόνια
Εν όψει μιας τέτοιας προοπτικής, πώς είναι δυνατόν να μιλάμε ακόμα για κενά στα σχολεία και για κυβερνητικές υποσχέσεις προσλήψεων εκπαιδευτικών; Από τη μελέτη του ΙΟΒΕ προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι ελλείψεις και τα κενά εκπαιδευτικών που παρουσιάζονται κάθε χρόνο στα ελληνικά σχολεία, οφείλονται περισσότερο σε διαχειριστικές αδυναμίες της κεντρικής διοίκησης, στην αξιοποίηση και διαχείριση του προσωπικού της εκπαίδευσης, του δικτύου σχολικών υποδομών και του σχολικού προγράμματος.
Κι όμως, εκείνο που μας απασχολεί δεν είναι η εικόνα συρρίκνωσης του ελληνικού πληθυσμού με την ραγδαία επιδείνωση των γεννήσεων, αλλά ο τρόπος που θα ενισχύσουμε τη δικαιοδοσία του κράτους στον έλεγχο της κοινωνίας. Αντί λοιπόν, να εκπονήσουμε ένα εθνικό σχέδιο επίλυσης του δημογραφικού, επιμένουμε να φαντασιωνόμαστε περισσότερες ανάγκες με σκοπό την διόγκωση των υπηρεσιών μας.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο του Βερολίνου για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη, η Ελλάδα το 2050 θα έχει τη χειρότερη αναλογία ανάμεσα στον ενεργό πληθυσμό και στους ηλικιωμένους. Κοινώς οι νέοι δεν θα πληρώνουν απλώς εισφορές, θα πρέπει να φροντίζουν και έναν ή δύο ηλικιωμένους στο σπίτι. Με δείκτη ολικής γονιμότητας 1,33 (ο προβλεπόμενος μέσος αριθμών παιδιών ανά γυναίκα), η Ελλάδα έχει σήμερα σχεδόν τη χαμηλότερη επίδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι γερμανοί δημογράφοι θεωρούν ότι, για να σταθεροποιηθεί ο ευρωπαϊκός πληθυσμός, αρκεί ένας μέσος δείκτης γονιμότητας 1,6 έως 1,8 παιδιών ανά γυναίκα, κάτι που δεν απέχει πολύ από τον τωρινό δείκτη (1,58).
Εννοείται ότι για να συμβεί αυτό, χρειάζεται επιτυχημένη ενσωμάτωση μεταναστών. Σύμφωνα πάντως με τη γερμανική μελέτη, σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία οι μετανάστες δεν έχουν αυξήσει σημαντικά τον πληθυσμό, συμβάλλοντας μόλις κατά 0,1% στους εθνικούς δείκτες γονιμότητας.
Μπορεί ο εθνικός δείκτης γονιμότητας να πάει από το 1,33 στο 1,6 με στόχο το 1,8, δηλαδή σε επίπεδο που εξασφαλίζει επιβίωση; Αποκλείεται δεδομένων των συνθηκών. Επομένως, άλλη επιλογή δνε υπάρχει από την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ενσωμάτωση των μεταναστών. Όλων αυτών που θα γίνουν Έλληνες για να μη χαθεί η Ελλάδα. Και όλων αυτών που θα γεμίσουν τα ελληνικά σχολεία για να μην σκεπαστούν από την σκόνη του χρόνου.
Μόνο με την παραγωγικότητα και την παιδεία θα μείνει κάτι ελληνικό στον επόμενο κόσμο…
Tου Ανδρέα Ζαμπούκα – liberal.gr