Γιώργος Νικολάου: «Δολοφόνοι του ίντερνετ έβαλαν τέλος στη ζωή του γιου μας». Εκφοβισμοί και ένα παιδί νεκρό στο δωμάτιό του
Η «Espresso» μέσα σε μια περίοδο όπου τα περιστατικά bullying σε ανηλίκους παίρνουν στην ελληνική κοινωνία μορφή χιονοστιβάδας φέρνει στο φως της δημοσιότητας μια ανατριχιαστική ιστορία που έχει βυθίσει στο πένθος τους γονείς ενός 15χρονου αγοριού, του Χριστόφορου Νικολάου, ο οποίος την 1η Μαρτίου του 2022 έβαλε τέλος στη ζωή του πέφτοντας θύμα του cyberbullying, καθώς επιτήδειοι σαδιστές τον παγίδευσαν μέσω διαδικτύου και τον ανάγκασαν να αυτοκτονήσει.
Μια υπόθεση που θα κάνει το αναγνωστικό κοινό να ανατριχιάσει, αφού δολοφόνοι «φαντάσματα» του ίντερνετ εξαναγκάζουν ανήλικα παιδιά να κάνουν κακό στους εαυτούς τους, με τους γονείς των παιδιών να μη γνωρίζουν τίποτα για το τι σκοτεινό συμβαίνει στη ζωή του παιδιού τους.
Την απόγνωση και τον πόνο ζει στο πετσί του ο Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας Γιώργος Νικολάου, πατέρας του Χριστόφορου, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Αρετή αντίκρισε νεκρό το βλαστάρι τους στο δωμάτιό του. Από τη στιγμή που μάθαμε την τραγική ιστορία, που καταδεικνύει και τις εφιαλτικές διαστάσεις που έχει πάρει το bullying, καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να πείσουμε τον Γιώργο Νικολάου, ο οποίος μένει μαζί με τη σύζυγό του σε ένα ήσυχο προάστιο του Λονδίνου, να μας μιλήσει και να αποκαλύψει με λεπτομέρειες την τραγωδία που χτύπησε την πόρτα του σπιτιού του. «Ο Χριστόφορος ήταν ένα καταπληκτικό παιδί, που είχε πολλή αγάπη μέσα του. Ηταν πολύ έξυπνο παιδί και ό,τι δυσκολία υπήρχε έβρισκε λύση να την ξεπερνάει. Του άρεσε πολύ να παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή. Τις τελευταίες 50 ημέρες, προτού φύγει από τη ζωή, άρχισαν να τον παγιδεύουν μέσα από το διαδίκτυο. Μέσα στα παιχνίδια που έπαιζε κάποιοι τον προσέγγισαν ώστε να του δώσουν δωρεάν παιχνίδια. Για να τα κερδίσει, όμως, έπρεπε να περάσει από κάποιες δοκιμασίες» αρχίζει να μας εξηγεί ο τραγικός πατέρας.
Οι φαντομάδες του ίντερνετ μεθοδικά άρχισαν να παγιδεύουν τον 15χρονο Χριστόφορο, υποβάλλοντάς τον σε διάφορες δοκιμασίες, όπως να χαράξει το άγουρο σωματάκι του με λεπίδα. «Μιλούσαν μαζί του καθημερινά και του έκαναν πλύση εγκεφάλου. Ρωτούσαν λεπτομέρειες για τη ζωή του και την οικογένειά μας και με τον τρόπο τους κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του. Οι δοκιμασίες που επέβαλαν στον γιο μας ήταν με διακυμάνσεις. Ξεκινούσαν πιο ήπια και γίνονταν πιο σκληρές. Για παράδειγμα, από τις πρώτες δοκιμασίες ήταν να δει κάποιο θρίλερ αργά το βράδυ. Αλλη, να φάει μέσα σε τρία λεπτά τα δημητριακά και να γυρίσει στο δωμάτιό του, πράγματα που στην αρχή μπορεί να έμοιαζαν απλά, σαν παιχνίδι. Μετά, όμως, άρχισαν τα εφιαλτικά. Του ζητούσαν να κάνει πειράματα στον εαυτό του, να πάρει λεπίδα και να χαράξει το χέρι του, σε σημείο που δεν θα το βλέπαμε εμείς και μετά να το δείξει σε βίντεο. Μετά ζητούσαν, εάν υπάρχει κάμερα ή συναγερμός μέσα στο σπίτι, να τα αποσυνδέσει ώστε να μην μπορούμε εμείς να δούμε κάτι» αποκαλύπτει ο πατέρας του, με τη σύζυγό του Αρετή να συμπληρώνει: «Μέσα σε αυτό το forum υπάρχουν και άλλα παιδιά που επικοινωνούν μεταξύ τους και υπάρχουν αυτοί που τα ελέγχουν και τα υποβάλλουν σε δοκιμασίες. Σε ένα μήνυμα ένα παιδί έλεγε στον γιο μας ότι θέλει να αυτοκτονήσει και ο Χριστόφορος τον απέτρεψε. Είναι κάτι σαν ντόμινο: εάν πεθάνει κάποιος, πρέπει να πεθάνει και ο επόμενος και όλα αυτά να τα δείξουν σε βίντεο. Ο γιος μας ήταν πολύ θρήσκος και, βλέποντας την πίστη του στον Θεό, κατάφεραν με αυτόν τον τρόπο να τον επηρεάζουν».
Με δάκρυα στα μάτια ο τραγικός πατέρας φέρνει στο μυαλό του το μοιραίο βράδυ που αντίκρισε τον γιο του νεκρό μέσα στο δωμάτιό του. «Η τελική δοκιμασία ήταν να βάλει τέλος στη ζωή του. Ενα βράδυ μπήκα στο δωμάτιό του και τον βρήκα νεκρό, ο γιος μας είχε αυτοκτονήσει. Δεν θα θέλω να πω κάτι παραπάνω για αυτό, δεν έχω τη δύναμη να μιλήσω για το πώς είδα το παιδί μου» μας λέει, με τη χαροκαμένη μητέρα να παίρνει τον λόγο: «Ο Χριστόφορος ήταν πολύ ικανός στο να λύνει γρίφους και πίστευε ότι όλες αυτές τις δοκιμασίες μπορεί να τις ξεπεράσει. Είμαστε σίγουροι ότι δεν ήθελε να δώσει τέλος στη ζωή του. Του είχαμε τυφλή εμπιστοσύνη, δεν μπορούσε ποτέ να πάει το μυαλό μας ότι θα έκανε κάτι τέτοιο. Δεν μας είχε αναφέρει ποτέ κάτι. Οταν τον βλέπαμε αναστατωμένο, μας έλεγε ότι δεν είχε κάτι»… δείτε εδώ