Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
«Αν τα εναέρια είχαν πετάξει στο πρώτο δεκάλεπτο ή τέταρτο θεωρώ ότι τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα…
Οι αξιωματικοί της πυροσβεστικής που ήταν στο μέτωπο της φωτιάς παρακαλούσαν για δυνάμεις, όπως ένα παιδί ζητά πίσω το παιχνίδι του. Βλέπαμε ο ένας στο βλέμμα του άλλου την απόγνωση» σημείωσε ο Μανώλης Τσαλιαγκός, υπάλληλος του δήμου Ραφήνας Πικερμίου στο Τμήμα Πολιτικής Προστασίας, καταθέτοντας στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.
Ο μάρτυρας περιέγραψε τις κινήσεις του καθώς ήταν ο πρώτος που βρέθηκε εκεί που ξεκίνησε η καταστροφή, στο Νταού Πεντέλης. «Βρισκόμουν στο κέντρο επιχειρήσεων στη θέση “Οχυρό”. Εντόπισα τον καπνό και μέσω ασυρμάτου ειδοποίησα το 199. Ενημέρωσα 16.39 με 16.40.Μιλησα στο κέντρο αλλά δεν έλαβα απάντηση. Ξεκίνησα με το όχημα και ειδοποίησα τα άλλα οχήματα…».
Πρόεδρος: Κατέθεσε ο πραγματογνώμονας ότι αν είχαν ειδοποιηθεί οι άνθρωποι πριν τις πέντε και μισή ίσως κάποιοι να είχαν σωθεί.
Μάρτυρας: Δεν υπήρξε ειδοποίηση. Δεν είναι εύκολο να απομακρυνθούν. Κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν. Σίγουρα αν είχαν ειδοποιηθεί και είχε ξεκινήσει η απομάκρυνση θα ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Πρόεδρος: Θα τη χαρακτηρίζετε συνηθισμένη την πυρκαγιά;
Μάρτυρας: Καθόλου συνηθισμένη και ως προς τη θερμοκρασία και ως προς την ένταση των ανέμων
Πρόεδρος: Εσείς είσαστε στη φωτιά, τι πιστεύετε ότι δεν έγινε;
Μάρτυρας: Ήμασταν λίγα αυτοκίνητα. Και από την άλλη αν υπήρχε ρίψη μέσα στην αναδάσωση, η φωτιά δεν θα είχε προχωρήσει και δεν θα είχε φτάσει στο Κόκκινο Λιμανάκι και το Μάτι. Θεωρώ ότι πεντέμισι και έξι παρά που ήταν στα αναδασωμένα θα μπορούσε να περιοριστεί. Ηταν τρομακτικό το… περπάτημα της φωτιάς… Εγώ ζήτησα από την πρώτη στιγμή εναέρια αν και δεν ήταν στη δική μου δικαιοδοσία… Το είπα από το ασύρματο μήπως το ακούσει και το επαναλάβει κάποιος αξιωματικός…»
Σύμφωνα με το μάρτυρα, το πρώτο εναέριο το είδε στις 05.20μμ «Είπα ήρθε εναέριο, σωθήκαμε. Αλλά έκανε ένα κύκλο και έφυγε”.
Δικηγόρος Υποστήριξη κατηγορίας: Με βάση τα δεδομένα αυτά δεν ήταν αναμενόμενο να γίνει έτσι με τη φωτιά; Υπήρξε αιφνιδιασμός;
Μάρτυρας: Οι δυνάμεις που επιχειρούσαν εκεί ήταν ελάχιστες. Και αυτό μπορώ να σας το πω με βεβαιότητα. Πέντε αυτοκίνητα να σβήσουμε αυτό το μέτωπο δεν γίνεται. Σε πρώτο βαθμό ,εμείς είμαστε περισσότεροι από όσοι ήταν στην Πυροσβεστική. Οι αξιωματικοί εκεί ζητούσαν δυνάμεις και ήταν αγανακτισμένοι. Δυνάμεις περίμεναν που δεν ήρθαν ποτέ. Οι δυνάμεις ήταν μηδενικές. Οι αξιωματικοί παρακαλούσαν σαν ένα παιδί που λέει δώστε μου το παιχνίδι… Έτσι παρακαλούσαν και εκείνοι για δυνάμεις. Βλέπαμε την απόγνωση ο ένας στα μάτια του άλλου.
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε και στις διασώσεις που ο ίδιος έκανε, δίνοντας και μία εικόνα της σύγχυσης που επικρατούσε στον κόσμο: «Μια γυναίκα που ήταν ανάπηρη την πήρα εγώ στα χέρια μου και τη σήκωσα να τη βάλω στο αυτοκίνητο. Ο κόσμος ήταν σε σύγχυση. Είδα ένα άνθρωπο που είχε θέσει σε κίνηση το αυτοκίνητο είχε κατεβάσει την ασφάλεια και ήταν παγωμένος στο φλεγόμενο αυτοκίνητο. Αναγκαστήκαμε να σπάσουμε το τζαμί για να τον συνεφέρουμε. Για να διασώσουμε μια Ιρλανδή και να την βάλουμε στο αυτοκίνητο εγώ κρεμάστηκα στον καθρέφτη».
Της Άννας Κανδύλη, enikos.gr
