Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Η πιο σκληρή εικόνα στους μικρούς καταυλισμούς με τα κοντέινερ στα σεισμόπληκτα χωριά της Ελασσόνας και του Τυρνάβου είναι οι ηλικιωμένοι
Παππούδες και γιαγιάδες που δούλεψαν μια ζωή στις σκληρές αγροτικές δουλειές, σπούδασαν παιδιά, έφτιαξαν ένα σπίτι και τώρα προς το τέλος της ζωής τους βρέθηκαν να ζουν μέρα νύχτα σε ένα κοντέινερ 25 τετραγωνικών μέτρων που το πυρώνει καθημερινά ο καυτός θεσσαλικός ήλιος. Η εικόνα γίνεται ακόμη σκληρότερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι κάποιοι από αυτούς, που είναι ήδη σε προχωρημένη ηλικία μπορεί να μην προλάβουν να επιστρέψουν στο καινούργιο ή επισκευασμένο σπίτι τους.
Το ερώτημα που κυριαρχεί στα χείλη τους είναι. «Τι θα κάνουμε; Πόσο θα μείνουμε εδώ»; Το «πόσο θα μείνουμε εδώ»; το απαντούν μόνοι τους…
«Δύο με τρία χρόνια το λιγότερο», τους ακούς να λένε, όχι τόσο γιατί το πιστεύουν αλλά περισσότερο για να πάρουν κουράγιο πιστεύοντας μέσα τους ότι η ταλαιπωρία τους θα διαρκέσει λιγότερο. Αν βέβαια πάρουμε παράδειγμα από αντίστοιχες περιπτώσεις σεισμοπλήκτων, ο χρόνος παραμονής στα κοντέινερ ήταν σε αρκετές περιπτώσεις μεγαλύτερος. Αυτοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα αργά ή γρήγορα θα νοικιάσουν ένα σπίτι, ή αν είναι ηλικιωμένοι θα μείνουν με τα παιδιά τους- όσοι έχουν και ζουν κοντά.Οι υπόλοιποι, άνθρωποι με οικογένεια, άνθρωποι που έχασαν σπίτι και μαγαζί, ηλικιωμένοι με μια σύνταξη του ΟΓΑ που δεν έχουν άλλο σπίτι, θα περιμένουν στο κοντέινερ μέχρι να ξαναφτιάξουν το σπίτι τους.
Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό της 3η Μαρτίου και την μετασεισμό της επόμενης μέρας που αποτελείωσε κάποια ετοιμόρροπα σπίτια και έκανε εκτεταμένες ζημιές στο χωριό Αμούρι, (το οποίο είχε βγει αλώβητο σχεδόν από τον κύριο σεισμό) οι διαδικασίες για την αποκατάσταση των ζημιών και για τις κατεδαφίσεις είναι μόλις στην αρχή. Σε ελάχιστους σεισμόπληκτους έχουν φτάσει οι αποφάσεις από τις αρμόδιες αρχές για τις κατεδαφίσεις αλλά από εκεί και μετά ξεκινά ένας άλλος Γολγοθάς που έχει να κάνει με το πότε θα ξεκινήσουν αυτές οι κατεδαφίσεις μιας και οι δύο Δήμοι, Τυρνάβου και Ελασσόνας προσπάθησαν να αναλάβουν αυτοί, τη διαδικασία.
Τα χωριά που έχουν πληγεί από τον σεισμό του Μαρτίου είναι το Δαμάσι, με τις μεγαλύτερες ζημιές, το Μεσοχώρι αμέσως μετά και ακολουθούν τα, Αμούρι, Πραιτώρι, Βλαχογιάννη, Μαγούλα και Δομένικο.
Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα για τους κατοίκους τις περιοχής αλλά τα βασικά είναι τρία. Οι συνθήκες διαβίωσης, η διαδικασίες αποκατάστασης ή ανοικοδόμησης των σπιτιών και τέλος για τους κατοίκους του Δαμασίου κυρίως, η καταστροφή της φετινής παραγωγής σταφυλιού που ήρθε να ισοπεδώσει οικονομικά τους κατοίκους.
“Πρέπει να κατεδαφιστούν γρήγορα τα κόκκινα σπίται γιατί κρέμονται στο δρόμο και είναι επικίνδυνα” λέει ο κ. Θόδωρος Καραγκούνης από το Αμούρι
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος με τα χαλάσματα λέει ο πρόεδρος της κοινότητας Αμουρίου, Ανδρέας Τσιώρης
Μας έβαλαν κλιματισμό στις αρχές Ιουλίου λέει ο κ. Πέτρος Κατσόγιαννος… δείτε εδώ περισσότερα…
