Θρήνος! “Εφυγε” μόλις 2,5 ετών αγοράκι…

Το Σάββατο το πρωί έφυγε από κοντά μας ο μικρός μας Μ., μόλις 2,5 ετών. Ένα αγγελούδι που έδωσε πολλές και δύσκολες μάχες

από τη μέρα που γεννήθηκε μέχρι και 2,5 του χρόνια, αναφέρει το “Χαμόγελο του Παιδιού”.
Τα συναισθήματα είναι πολλά και δυνατά, οι σκέψεις περισσότερες …
Αναπάντητα ερωτήματα, θυμός, στενοχώρια, πόνος, θλίψη, λύπη, υπομονή, αντοχή, ψυχική ανθεκτικότητα που κάπου-κάπου χάνεται και λυγίζεις και που μόνο η σκέψη ότι το κράτησες στην αγκαλιά σου για να μην πονάει, σου ξαναδίνει δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσεις.
Ήμασταν στο πλευρό του μικρού μας από τους 8 μήνες του. Περάσαμε μαζί ό,τι είχε να αντιμετωπίσει, περάσαμε μαζί τα πρώτα και τα δεύτερα γενέθλια του προσφέροντάς του απλόχερα φροντίδα, αγάπη, ζεστασιά…και το ένιωσε.
Στις δύσκολες στιγμές του αναπνέαμε όταν μπορούσε και ο ίδιος να πάρει ανάσα. Κλαίγαμε όταν έμπαινε στο χειρουργείο, τρέμαμε στην ενημέρωση των γιατρών, πονούσαμε όταν πονούσε.
Είναι ανείπωτος ο πόνος μας για το χαμό ενός παιδιού, ενός παιδιού μας Η μόνη μας παρηγοριά είναι ότι το αγαπήσαμε πολύ και το ένιωσε…ότι η αγάπη μας ήταν τόσο δυνατή που κατάφερνε να απαλύνει τους αφόρητους πόνους του. Σαν ο πόνος του να μειωνόταν από τη φροντίδα και την αγάπη. Γιατί έτσι ακριβώς συμβαίνει τελικά και το γνωρίζουμε όλοι καλά…
Αυτή η σκέψη ας είναι ικανή να μας κάνει να χαμογελάσουμε κάτω από το δάκρυ μας. Ακόμα περισσότερο ας μας κάνει να προβληματιστούμε…