Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Σκληρό υλικό με αγόρια και κορίτσια 10 με 12 ετών στην κατοχή του συγγραφέα παιδικών βιβλίων.
Από τις 18 Οκτωβρίου βρίσκεται στις φυλακές ο Βασίλης Παπαθεοδώρου και αντιμετωπίζει βαριά δίωξη για κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας, καθώς βρέθηκαν στην κατοχή του 100 «σκληρά» σύμφωνα με τις αρχές βίντεο με αγόρια και κορίτσια από 10 έως 12 ετών.
Σύμφωνα με τον αστυνομικό συντάκτη των εφημερίδων «Τα Νέα» και «Το Βήμα», Βασίλη Λαμπρόπουλο, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έφτασε στα ίχνη του συγγραφέα παιδικών βιβλίων με τη χρήση του συστήματος Child Protection System, το οποίο εντοπίζει άτομα που διαχειρίζονται υλικό παιδικής πορνογραφίας. Πρόκειται για ένα εργαλείο που «μαρκάρει» βίντεο αυτού του τύπου όταν τα «κατεβάζουν» οι χρήστες, προκειμένου να μπορεί στη συνέχεια να τα εντοπίζει.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΛ.ΑΣ. εντοπίζει κάθε χρόνο 30 με 40 που έχουν τέτοιο υλικό στην κατοχή τους.
Ο 55χρονος συγγραφέας, ο οποίος μάλιστα μέχρι πρότινος ήταν επικεφαλής του παιδικού τμήματος γνωστού εκδοτικού οίκου, βρίσκεται από τις 18 Οκτωβρίου προφυλακισμένος στις φυλακές της Τρίπολης.
Συνελήφθη στο σπίτι του στην περιοχή της Γλυφάδας από αστυνομικούς της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Θέση για την υπόθεση της σύλληψης και προφυλάκισης του συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου πήρε ο Αύγουστος Κορτώ
Με ανάρτησή του στο Facebook, ο γνωστός μυθιστοριογράφος σχολιάζει όσα συγκλονίζουν την κοινή γνώμη τις τελευταίες ώρες, με αφορμή την αποκάλυψη της υπόθεσης παιδικής πορνογραφίας.
Η ανάρτηση του Αυγούστου Κορτώ:
«Στην επίγεια κόλαση, υπάρχουν πολλά επίπεδα βαρβαρότητας και φρίκης-και το να βιάζονται παιδιά εφτά και οχτώ χρονών για να απολαμβάνουν το θέαμα τα διεστραμμένα καθίκια που με τον τρόπο αυτό διασπείρουν και διαιωνίζουν το ασύλληπτο, ασυγχώρητο έγκλημα, πιθανώς να είναι ο πάτος της κόλασης.
Ένα παιδί που υφίσταται τέτοια θηριώδη κακοποίηση, είναι σαν να το σκοτώνεις. Όσοι γιατροί και να πέσουν πάνω του, όση στοργή κι αν λάβει, πώς να διαχειριστεί τέτοιο τραύμα;
Πώς να ορθοποδήσει, να εμπιστευτεί ενήλικους και συνομήλικους, πώς να ερωτευτεί, να δώσει συναινετικά το κορμί του; Πώς να αποφύγει τη λήθη των ουσιών που είναι συχνά η μοίρα τέτοιων ρημαγμένων παιδιών; Δεν θέλω ούτε να γράψω τ’ όνομά του, γιατί εννοείται πως τον ήξερα, στον ίδιο εκδότη ήμασταν ένα φεγγάρι. Δεν το χωράει το μυαλό μου-να γράφεις βιβλία για παιδιά, να κλείνεις το αρχείο του Word, και να ανοίγεις το αρχείο της κόλασης. Πολλά, πολλά χρόνια φυλακή. Τίποτα άλλο».
