Με την τραγωδία των Τεμπών να πέφτει σαν βαριά σκιά πάνω από την Ελλάδα, σε κλίμα συγκίνησης μαθητές όπως και φοιτητές
σε πολλές περιοχές της χώρας βγήκαν στους δρόμους για να αποτίσουν τον δικό τους φόρο τιμής στα θύματα της φονικής σύγκρουσης και παράλληλα να εκδηλώσουν τη συμπαράστασή τους σε όσους πενθούν για τις απώλειες αγαπημένων τους.
«Στείλε μου όταν φτάσεις», ένα από τα βασικά συνθήματα που αναγράφονται σε πανό τα οποία διακρίνονται σε κάθε μεριά της χώρας. Από την Αθήνα και τη Λάρισα μέχρι τον Βόλο και την Πάτρα, νέοι έχουν βγει στους δρόμους προτάσσοντας τα δικά τους αναπάντητα «γιατί» για την τραγωδία.
Μεγάλη κινητοποίηση στα Προπύλαια από φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας εκφράζοντας την οργή τους για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.
Στη συγκέντρωση συμμετέχουν χιλιάδες φοιτητές και μαθητές ενώ την ίδια ώρα πολλές πανεπιστημιακές σχολές τελούν υπό κατάληψη. Οι φοιτητές απαιτούν να πέσει άπλετο φως στο τραγικό συμβάν και να έρθουν στο φως τα αίτια του δυστυχήματος.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν οι φοιτητές αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Η μεγάλη κινητοποίηση αφορά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη που στοίχησε τη ζωή σε δεκάδες νέους ανθρώπους και φοιτητές. Στις αποφάσεις και τα ψηφίσματα μεταξύ άλλων αναφέρονται οι τεράστιες διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων και της εταιρίας αλλά και τη τεράστια οργή όλων των φοιτητών της χώρας που ξεχειλίζει και εκφράζεται μέσα από τις αγωνιστικές αυτές κινητοποιήσεις. Παράλληλα αναφέρονται και τα παρακάτω συνθήματα για την κινητοποίηση ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ – ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ Όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή! Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα δεν θα συγκαλυφθεί».
H κινητοποίηση στη Λάρισα
Πλήθος φοιτητών, μαθητών αλλά και άλλων πολιτών, συγκεντρώθηκαν νωρίς το μεσημέρι της Παρασκευής στην κεντρική πλατεία Λάρισας για να διαμαρτυρηθούν για τα όσα τραγικά συνέβησαν στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.Κρατώντας πανό και χαρτόνια με μηνύματα, ζητούν απαντήσεις για τις συνθήκες του δυστυχήματος που στέρησαν τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους.
«Στείλε μου όταν φτάσεις -Οκ Μαμά», γράφει ένα από τα συγκλονιστικά πανό
Τη συγκέντρωση διοργάνωσαν φοιτητικοί σύλλογοι και η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Λάρισας απαιτώντας να διερευνηθούν άμεσα τα αίτια που οδήγησαν στην προχθεσινή τραγωδία και να αποδοθούν ευθύνες. «Δεν θα επιτρέψουμε να μείνει όλο αυτό ατιμώρητο» βροντοφώναξαν.
Διαμαρτυρία φοιτητών: Οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα, δε θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα
«Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών να γίνουμε φωνή», «Οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα, ποτέ δε θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα» δυο από τα συνθήματα που φώναξαν φοιτητές και μαθητές σχολείων στην Κεντρική πλατεία Λάρισας. Της συγκέντρωσης ακολουθεί πορεία η οποία θα καταλήξει στον ΟΣΕ.
Κλάματα στους διαδρόμους και τα αμφιθέατρα, πένθος στα τμήματα. «Παγωμένη» η κοινότητα του ΑΠΘ
Οι κουβέντες, τα γέλια και η κίνηση στους διαδρόμους των σχολών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πάγωσαν. Η τραγωδία των Τεμπών έδωσε τη θέση τους στο πένθος, τη νεκρική σιγή και τον βουβό πόνο για τους φοιτητές που δεν θα καθίσουν ποτέ ξανά στα έδρανα των τμημάτων τους, δεν θα συναντήσουν ξανά τους συμφοιτητές τους και δε θα γιορτάσουν ποτέ με τους αγαπημένους τους την ημέρα της ορκωμοσίας, που θα σηματοδοτούσε την αρχή για να κάνουν στη ζωή τους όλα τους τα όνειρα πραγματικότητα.
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θυμίζει φάντασμα μετά από το φρικτό δυστύχημα των Τεμπών, που στοίχισε τη ζωή δεκάδων ανθρώπων, ανάμεσα στους οποίους πολλοί φοιτητές. Θέμα συζήτησης για όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα είναι το τραγικό συμβάν. Άλλοι ρωτούν για τους γνωστούς τους που επέβαιναν στη μοιραία αμαξοστοιχία και άλλοι θρηνούν για τους φίλους που περίμεναν να δουν και να αγκαλιάσουν μετά από το τριήμερο της Αποκριάς, όμως δε θα τους δοθεί ποτέ αυτή η ευκαιρία.
«…Κάποιοι έφυγαν πιο νωρίς, άλλοι έχασαν το λεωφορείο»
Με το άκουσμα της είδησης για την τραγωδία στα Τέμπη, ο νεαρός φοιτητής ξεκίνησε αμέσως να επικοινωνεί με γνωστούς και φίλους προκειμένου να μάθει αν στο τρένο επέβαινε κάποιος δικός του άνθρωπος. Ευτυχώς για τον ίδιο, κανείς από τους φίλους του δεν ήταν επιβάτης. «Δεν έχω βιώσει ξανά κάτι αντίστοιχο. Νομίζω κανένας μας. Ευτυχώς δεν είχα γνωστούς μου. Κάποιοι έφυγαν πιο νωρίς, άλλοι έχασαν το λεωφορείο»… δείτε εδώ