Είναι πλέον «ώριμο να προχωρήσουμε και σε τομές όπως ο πολιτικός γάμος των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία» αναφέρει η Πολιτική Απόφαση
Επικροτούν τις αλλαγές στην Παιδεία και την Υγεία – Νέες βολές σε βάρος δικαστών – Ορισμένοι λειτουργούν στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων
Τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία ζητά από την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα συγκεκριμένα θέματα αναφέρονται ρητά στο κείμενο της πολιτικής απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδρίασε στις 28 και 29 Ιουλίου αναφορικά με τη διεθνή οικονομική και πολιτική συγκυρία, τους άξονες του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη περίοδο και τη στρατηγική πολιτική μακράς πνοής του κόμματος.
Το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα αναφέρει συγκεκριμένα ότι είναι πλέον «ώριμο να προχωρήσουμε και σε τομές όπως ο πολιτικός γάμος των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία».
Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά από την κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς καθυστερήσεις στην υλοποίηση της πολιτικής του στην Παιδεία καθώς όπως αναφέρει τα ζητήματα αυτά δεν εμπίπτουν στον έλεγχο των δανειστών.
Συγκεκριμένα μιλά για την απέχθεια των θεσμών, ακόμη και στο κατώτερο τεχνικό επίπεδο, να διαθέτει μια αριστερή κυβέρνηση ευελιξία κινήσεων. «Η μείωση του βαθμού επιτήρησης δεν μπορεί να περιμένει το τέλος των μνημονίων. Ιδιαίτερα αυτή η προσπάθεια πρέπει να συμπεριλαμβάνει την Παιδεία, όπου η επιτήρηση είναι εκτός των συμφωνηθέντων του μνημονίου» αναφέρει συγκεκριμένα.
Σε άλλο σημείο επισημαίνει ότι «στο χώρο της παιδείας επιβάλλεται να υλοποιηθεί η μεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες. Μετά τις αλλαγές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη γενίκευση του ολοήμερου σχολείου και τις πολλές παρεμβάσεις στο τομέα της Ειδικής Αγωγής, η έμφαση πρέπει να δοθεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
Με το μακροσκελέστατο κείμενο που ξεπερνά τις 4.500 λέξεις τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συντηρούν επίσης και την κόντρα της κυβέρνησης με τη Δικαιοσύνη καθώς αναφέρουν εμμέσως πλην σαφώς ότι στους κόλπους της υπάρχουν δικαστές που εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες και δεν επιθυμούν την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Πιο συγκεκριμένα στο συγκεκριμένο κεφάλαιο για τη διαφορά και τη διαπλοκή αναφέρει ότι… «είναι γεγονός ότι κύκλοι της Ελληνικής Δικαιοσύνης, φαίνεται να δημιουργούν την υπόνοια ότι μπορεί να λειτουργούν στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων». και προσθέτουν: «Είναι επομένως αναγκαίο από τη δική μας μεριά να συζητήσουμε σε βάθος την νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχέσεις μεταξύ των εξουσιών και να εκπονήσουμε μια πολιτική στρατηγική για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Δεν πρέπει όμως να τηρούμε ίσες αποστάσεις. Η δικαιοσύνη θα πρέπει λειτουργεί με όρους που να μην δημιουργούν ούτε καν την υπόνοια ότι νομοθετεί».
Όσον αφορά τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα η πολιτική απόφαση σημειώνει ότι η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να σταματήσει να «εξαντλείται στην παρακολούθηση των εξελίξεων και των αντιπαραθέσεων» και να συγκροτήσει μια ενιαία πολιτική πλατφόρμα με την οποία θα αντιπαρατεθεί στο σχέδιο για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που προτείνεται από τις ισχυρές δυνάμεις του ευρωπαϊκού κέντρου (Γερμανία, Ολλανδία κά).
Το θέμα της β’ αξιολόγησης τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το ξεπερνούν σε μια μόνο παράγραφο στην οποία επισημαίνουν πως «το πρόσημο της είναι τελικά θετικό με επιτυχίες, αλλά και αναγκαίους συμβιβασμούς». «Οι νίκες που πετύχαμε σε μια σειρά από θέματα, ήρθε μέσα από τη μάχη επιχειρημάτων στο τεχνικό επίπεδο, αλλά και επειδή καταφέραμε να καταστήσουμε τα μεγάλα επίδικα της διαπραγμάτευσης κεντρικά πολιτικά διακυβεύματα της ίδιας της Ευρώπης» αναφέρουν επίσης.
Τέλος όσον αφορά τη ΝΔ αναφέρουν ότι μετά το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο. «Με τις καταγγελίες για δήθεν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, μέχρι τις επιχειρήσεις προβοκάτσιας για τους συμβασιούχους η ΝΔ προσπαθεί ανεπιτυχώς να συντηρήσει μια δήθεν εικόνα πολιτικής αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης χωρίς ωστόσο επιτυχία» επισημαίνεται χαρακτηριστικά. Για το ΠΑΣΟΚ σημειώνεται ότι είναι σε «στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ» ενώ για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στην Πολιτική Απόφαση ότι «πρέπει να συζητηθούν ξεχωριστά σε μια ειδική συνεδρίαση της ΚΕ τα εξής: Τα οικονομικά του κόμματος. Η ιδεολογική δουλειά του κόμματος, συμπεριλαμβάνοντας το ρόλο του Ινστιτούτου Πουλαντζά και την εκπαίδευση των στελεχών, η λειτουργία της επιτροπής δεοντολογίας, τα ΜΜΕ».
Ακολουθεί Μέρος του κειμένου της Πολιτικής Απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
1. Η διεθνής οικονομική και πολιτική συγκυρία
Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2007 δεν φαίνεται να έχει ξεπεραστεί. Συγχρόνως στο πολιτικό επίπεδο οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παίξουν πλέον το ρόλο του μοναδικού και αδιαμφισβήτητου ηγεμόνα, αντιθέτως αποσταθεροποιούν τις προηγούμενες συναινέσεις ειδικά μετά την επικράτηση Τράμπ.
Η σύνοδος κορυφής των G20 στο Αμβούργο κατέδειξε ότι η διεκδίκηση της ισότιμης παγκόσμιας συνεργασίας αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας στη βάση μιας νέας δίκαιης διεθνούς οικονομικής και πολιτικής τάξης.
Σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση του πυρηνικού αφοπλισμού, αποτελεί η υιοθέτηση από διάσκεψη του ΟΗΕ , με την υποστήριξη άνω των 130 χωρών Σύμβασης απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ανάλυση για την παγκόσμια οικονομία, για το πού πάει η παγκοσμιοποίηση και το πώς διαμορφώνονται οι διεθνείς συνθήκες (CETA, TTIP κλπ).
Ειδικά στην Ευρώπη παρά τη μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των μεγάλων προκλήσεων (BREXIT, μεταναστευτικά ρεύματα, ευάλωτο τραπεζικό σύστημα κλπ), η θεσμική αρτηριοσκλήρωση των ευρωπαϊκών θεσμών συνεχίζεται. Την ίδια στιγμή έχει εκκινήσει ένας νέος κύκλος αντιπαραθέσεων για τα επόμενα βήματα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά και την ίδια την αρχιτεκτονική της ΕΕ ο οποίος όμως περιορίζεται στο επίπεδο της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας και των ισχυρών κρατών μελών της Ευρωζώνης.
Η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να υπερβεί τον ρόλο και τον λόγο που εξαντλείται στην παρακολούθηση των εξελίξεων και των αντιπαραθέσεων και να συγκροτήσει μια ενιαία πολιτική πλατφόρμα. Ένα πολιτικό σχέδιο που θα καταστεί αντιπαραθετικό τόσο προς το σχέδιο με προοπτική την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που προτείνεται από τις ισχυρές δυνάμεις του ευρωπαϊκού κέντρου (Γερμανία, Ολλανδία κά) όσο και προς τις πολιτικές πλατφόρμες των εθνικών αναδιπλώσεων.
Οι Αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη πρέπει να διεκδικήσουν ως μέρος ενός συνολικού σχεδίου:
α) Ενισχυμένο προϋπολογισμό με προσανατολισμό σ’ ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο και έμφαση στα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα.
β) Την εγγύηση των καταθέσεων παράλληλα με την προώθηση της τραπεζικής ενοποίησης για όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο.
γ) Την προώθηση ευρωομολόγου από την Ε.Κ.Τ. στα πλαίσια της επιδίωξης για ευρωπαϊκή σύγκλιση.
δ) Την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ιδιότητας του πολίτη, με κοινωνικό πρόσημο, ως προϋπόθεση εκδημοκρατισμού των ευρωπαϊκών θεσμών.
Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαία η ενίσχυση των πρωτοβουλιών επιτάχυνσης και εμβάθυνσης της πολιτικής συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μέσω της διεύρυνσης του πεδίου συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με δυνάμεις των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανοίξει τη συζήτηση στους κόλπους της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων για «δύσκολα» ζητήματα, που τίθενται επιτακτικά στην κορυφή της ευρωπαϊκής και διεθνούς ατζέντας και που σχετίζονται με μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα ριζοσπαστική πρόταση για την επανεθεμελίωση της ΕΕ, τις συμμαχίες και το πρόγραμμα που μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτή την αλλαγή.
Σε αυτό το στόχο συμβάλλουν η πρωτοβουλία «Progressive Caucus» και η διοργάνωση διμερών και πολυμερών συναντήσεων και πρωτοβουλιών κεντρικού πολιτικού ή θεματικού περιεχομένου στο ευρωκοινοβούλιο. Η πρόσφατη απόφαση του 5ου Συνεδρίου του ΚΕΑ για τη διοργάνωση το φθινόπωρο του 2017 του «1ου Ευρωπαϊκού Πολιτικού Φόρουμ» στη Μασσαλία (πρόταση που υιοθετήθηκε χάρις και στην επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ) επίσης αποτελεί σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πλέον εμφανές ότι βρισκόμαστε σε μια παρατεταμένη περίοδο όξυνσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στο νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα, όξυνση που αποτελεί το αποτέλεσμα τόσο της οικονομικής κρίσης όσο και των πολιτικών διαχείρισης της.
Με δεδομένη την κοινωνική δυναμική που πυροδότησε η κρίση το κυρίαρχο επίδικο της εποχής είναι ποια πολιτική δύναμη θα καταφέρει να εκφράσει στο πολιτικό επίπεδο τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που διάκεινται με καχυποψία, ή και με εχθρότητα ακόμη, απέναντι στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα των χωρών του αναπτυγμένου δυτικού καπιταλισμού.
Η Αριστερά με τις διαφορετικές της εκφάνσεις, αλλά εν τέλει με μία ενιαία πολιτική στόχευση, διεκδικεί την υπεράσπιση της εργασίας, τη διεύρυνση του κοινωνικού κράτους, τη διασφάλιση των δημοκρατικών ελευθεριών και την προστασία του περιβάλλοντος.
Απέναντι της δομείται νεοδεξιά με τη στρατηγική εθνικών αναδιπλώσεων και εθνικισμών, που δεν αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια του νεοφιλελευθερισμού, αναπαράγει ρατσιστικά και μισαλλόδοξα στερεότυπα και πολλές φορές φλερτάρει ανοιχτά με το φασισμό.
Τα αποτέλεσμα του πολιτικού ανταγωνισμού για την εκπροσώπηση των πληγέντων κοινωνικών στρωμάτων διαφέρουν από χώρα σε χώρα.
Στην Ελλάδα η ελπίδα για υπέρβαση των συνεπειών της κρίσης, που προκάλεσαν οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, εκφράστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την ίδρυση του ο ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης απέναντι σε ένα συντριπτικό συσχετισμό σε επίπεδο Ευρώπης.
Η στρατηγική μας επιλογή να διεκδικήσουμε τη διακυβέρνηση σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και βαθιάς οικονομικής κρίσης δικαιώθηκε σε πολλά σημεία και κρίνεται διαρκώς. Μπορούμε και πρέπει να συνεχίσουμε να υλοποιούμε πολιτικές υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, έστω και σε ασφυκτικά πλαίσια. Από τη διατήρηση και την ενίσχυση των πολιτικών του δεσμών με τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα καθορίζεται εν πολλοίς η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αντιμετώπιση της επιχειρούμενης προσπάθειας για αναδιαμόρφωση στρατηγικών σφαιρών επιρροής ιδιαίτερα στο χώρο της ανατολικής μεσογείου, αποτελεί μείζον θέμα για το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι στο άμεσο μέλλον τα συλλογικά όργανα του κόμματος οφείλουν να ασχοληθούν με το θέμα και ειδικότερα με το Κυπριακό για το οποίο εμμένουμε στις θέσεις μας για κατάργηση του αναχρονιστικού καθεστώτος των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων και τον καθορισμό σαφούς χρονοδιαγράμματος για την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο. Στηρίζουμε τη προσπάθεια για μια βιώσιμη λύση δικοινοτικής – διζωνικής Ομοσπονδίας. Τέλος χαιρετίζουμε την απόφαση της κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων για την εκπλήρωση του δίκαιου και ιστορικής σημασίας αιτήματος για την παράδοση του φακέλου της Κύπρου στην Κυπριακή Βουλή…
protothema